Przejdź do zawartości

Amanullah Chan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amanullah Chan
أمان الله خان
Ilustracja
Emir i Król Afganistanu
Okres

od 28 lutego 1919
do 14 stycznia 1929

Poprzednik

Habibullah Chan

Następca

Inajatullah Chan

Dane biograficzne
Dynastia

Barakzai

Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1892
Paghman

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 1960
Zurych

Odznaczenia
Order Złotej Ostrogi Order Orła Białego (1921–1990)

Amanullah Chan (ur. 1 czerwca 1892, zm. 25 kwietnia 1960) – emir Afganistanu w latach 1919–1926, król Afganistanu w latach 1926–1929.

Tron objął po śmierci swego ojca Habibullaha i niemal natychmiast ogłosił pełną niezależność Afganistanu, co doprowadziło do konfliktu zbrojnego z Wielką Brytanią (tzw. trzecia wojna afgańska) zakończoną w 1919 r. afgańsko-brytyjskim traktatem pokojowym zawartym w Rawalpindi, uznającym niepodległość Afganistanu. W tym samym roku nawiązał stosunki dyplomatyczne z Rosją Bolszewicką, 1926 r. zawarł pakt o nieagresji z ZSRR. Również w 1926 przekształcił Emirat Afganistanu w Królestwo.

W polityce wewnętrznej usiłował wprowadzać reformy społeczne na wzór europejski, co nie zostało dobrze przyjęte przez teologów muzułmańskich. W 1928 r. wybuchło powstanie antyrządowe. Został zmuszony do abdykacji, po czym udał się na emigrację do Włoch i Szwajcarii. Zmarł w Zurychu.

Odznaczony m.in. papieskim Orderem Złotej Ostrogi w 1928[1], a podczas wizyty w Polsce Orderem Orła Białego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hyginus Eugene Cardinale: Orders of Knighthood Awards and The Holy See – A historical, juridical and practical Compendium. Londyn: Van Duren, 1983, s. 42.