Przejdź do zawartości

Anna Cziczerowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Cziczerowa
Анна Чичерова
Ilustracja
Anna Cziczerowa podczas mistrzostw świata w Daegu (2011)
Pełne imię i nazwisko

Anna Władimirowna Cziczerowa

Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1982
Erywań

Wzrost

180 cm

Informacje klubowe
Klub

Moskva Army

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 skok wzwyż
Mistrzostwa świata
złoto Daegu 2011 skok wzwyż
srebro Osaka 2007 skok wzwyż
srebro Berlin 2009 skok wzwyż
brąz Moskwa 2013 skok wzwyż
brąz Pekin 2015 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
srebro Budapeszt 2004 skok wzwyż
srebro Stambuł 2012 skok wzwyż
brąz Birmingham 2003 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Madryt 2005 skok wzwyż
Odznaczenia
Order Przyjaźni

Anna Władimirowna Cziczerowa (ros. Анна Владимировна Чичерова; ur. 22 lipca 1982 w Erywaniu) – rosyjska lekkoatletka, specjalizująca się w skoku wzwyż.

Pierwszy międzynarodowy sukces odniosła na początku swojej kariery zostając w 1999 roku mistrzynią świata juniorek młodszych. W kolejnym sezonie uplasowała się na czwartej lokacie podczas juniorskich mistrzostw świata, a w 2001 została wicemistrzynią Europy juniorek. Zimą 2003 zdobyła brązowy medal halowych mistrzostw świata, a latem tego roku była szósta na mistrzostwach globu. Na koniec sezonu odniosła jeszcze zwycięstwo w igrzyskach wojska[1]. W 2004 została najpierw halową wicemistrzynią świata, a następnie zajęła szóste miejsce podczas igrzysk olimpijskich. Kolejny sezon rozpoczęła od zdobycia złotego medalu halowych mistrzostw Europy – kilka miesięcy po tym sukcesie była czwarta na mistrzostwach świata oraz wygrała uniwersjadę. Szósta zawodniczka mistrzostw Europy (2006). Pierwszy duży sukces w gronie seniorów na stadionie odniosła latem 2007 kiedy została w Osace wicemistrzynią świata ex aequo z Włoszką Antoniettą Di Martino[2]. Uplasowała się na drugiej pozycji podczas igrzysk wojska jesienią 2007[3]. W kolejny sezonie zdobyła brązowy medal igrzysk olimpijskich, a latem 2009 sięgnęła w Berlinie po drugi w karierze srebrny medal mistrzostw świata. Po absencji w sezonie 2010 spowodowanej urodzeniem dziecka[4] 22 lipca 2011 na mistrzostwach Rosji w Czeboksarach ustanowiła rekord Rosji wynikiem 2,07 – to trzeci wynik w historii kobiecego skoku wzwyż oraz najlepszy rezultat na świecie w 2011 roku[5]. Podczas mistrzostw świata w Daegu zdobyła złoty medal z wynikiem 2,03. Na zakończenie sezonu zajęła trzecie miejsce w plebiscycie European Athletics na najlepszą lekkoatletykę Europy przegrywając tylko ze swoimi rodaczkami Mariją Sawinową i Mariją Abakumową[6]. W marcu 2012 zdobyła srebrny medal halowych mistrzostw świata, a w sierpniu została mistrzynią olimpijską. Na koniec roku 2012 ponownie uwzględniona została w rankingu najlepszych lekkoatletek Europy według European Athletics – tym razem zajęła drugie miejsce[7]. W 2013 i 2015 zdobyła brązowe medale podczas mistrzostw świata w Moskwie i Pekinie. W październiku 2016 roku MKOL opublikował raport, z którego wynika, że Cziczerowa podczas Igrzysk w Pekinie używała niedozwolonego środku (turinabol)[8][9].

Reprezentantka kraju w meczach międzypaństwowych i pucharze Europy oraz medalistka mistrzostw kraju.

Rekordy życiowe: stadion – 2,07 (22 lipca 2011, Czeboksary); hala – 2,06 (4 lutego 2012, Arnstadt). Rezultaty Cziczerowej są aktualnymi rekordami Rosji.

Jej mężem jest Giennadij Czernowoł – reprezentujący Kazachstan sprinter. Mają córkę, Nikę (ur. 2010).

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
1999 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Polska Bydgoszcz 1. miejsce 1,89
2000 Mistrzostwa świata juniorów Chile Santiago 4. miejsce 1,85
2001 Mistrzostwa Europy juniorów Włochy Grosseto 2. miejsce 1,90
2001 Uniwersjada Pekin 8. miejsce 1,85
2003 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham 3. miejsce 1,99
2003 Mistrzostwa świata Francja Paryż Saint Denis 6. miejsce 1,95
2003 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako 8. miejsce 1,83
2003 Światowe igrzyska wojska Włochy Katania 1. miejsce 1,89
2004 Halowe mistrzostwa świata Węgry Budapeszt 2. miejsce 2,00
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny 6. miejsce 1,96
2004 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako 7. miejsce 1,92
2005 Halowe mistrzostwa Europy Hiszpania Madryt 1. miejsce 2,01
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki 4. miejsce 1,96
2005 Uniwersjada Turcja Izmir 1. miejsce 1,90
2005 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Monako Monako 7. miejsce 1,89
2006 Superliga pucharu Europy Hiszpania Malaga 3. miejsce 1,92
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 7. miejsce 1,95
2006 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 6. miejsce 1,90
2007 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Birmingham 5. miejsce 1,92
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka 2. miejsce 2,03
2007 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 3. miejsce 1,97
2007 Światowe igrzyska wojska Indie Hajdarabad 2. miejsce 1,96
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin DSQ[8][9] 2,03
2008 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 2. miejsce 1,99
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 2. miejsce 2,02
2009 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Grecja Saloniki 2. miejsce 2,00
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu 1. miejsce 2,03
2012 Halowe mistrzostwa świata Turcja Stambuł 2. miejsce 1,95
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn 1. miejsce 2,05
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 3. miejsce 1,97
2015 Mistrzostwa świata Pekin 3. miejsce 2,01

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Order Przyjaźni (13 sierpnia 2012) – za wielki wkład w rozwój kultury fizycznej i sportu, wysokie osiągnięcia sportowe na zawodach XXX Olimpiady 2012 roku w mieście Londynie (Wielka Brytania)[10]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. CISM Catania ITA 6 – 8 December 2003 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-08-26] (ang.).
  2. Pat Butcher, Osaka 2007 – HIGHLIGHTS, Day 9 [online], osaka2007.iaaf.org [dostęp 2011-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-23] (ang.).
  3. CISM Hyderabad IND 15 – 18 October 2007; 4th CISM World Military Games [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  4. Russia’s Chicherova jumping back into the spotlight [online], European Athletics [dostęp 2011-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-26] (ang.).
  5. Nickolai Dolgopolov i Rostislav Orlov, Chicherova 2.07m; Kapachinskaya 49.35 and Savinova 1:56.95 stun – Russian Champs [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-26] (ang.).
  6. Russia’s Savinova voted 2011 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2011-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] (ang.).
  7. Jessica Ennis voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-09] (ang.).
  8. a b IOC sanctions Anna Chicherova for failing anti-doping test at Beijing 2008. olympic.org, 2016-10-06. [dostęp 2016-10-13]. (ang.).
  9. a b PAP: Cziczerowa i 13 innych Rosjan na dopingu w igrzyskach w Pekinie. przegladsportowy.pl, 2016-05-24. [dostęp 2016-10-13]. (pol.).
  10. Указ Президента Российской Федерации от 13.08.2012 № 1165 „О награждении государственными наградами Российской Федерации”. pravo.gov.ru. [dostęp 2013-08-31]. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]