Przejdź do zawartości

Arrhinoceratops

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arrhinoceratops
Arrhinoceratops brachyops
Parks, 1925
Okres istnienia: mastrycht
72.1/66
72.1/66
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

cerapody

Infrarząd

ceratopsy

Rodzina

Ceratopsidae

Rodzaj

Arrhinoceratops

Arrhinoceratops, arhinoceratops (Arrhinoceratops) − roślinożerny dinozaur, przedstawiciel ceratopsów.

Nazwa rodzajowa Arrhinoceratops oznacza twarz bez rogu nosowego.

Czaszka arhinoceratopsa ma z przodu trzy rogi, z czego jeden znajduje się na nosie a dwa nad oczodołami. Rogi nadoczodołowe są wygięte ku nozdrzom, na których rósł mały rożek. Z tyłu czaszki wyrasta duża kryza z otworami. Po bokach kryzy znajduje się dużo kości napotylicznych. Z przodu pyska znajduje się bezzębny dziób a w tylnej jego części zęby, które rozdrabniały pokarm roślinny (nie miażdżąc go, jak u hadrozaurów) i były cały czas wymieniane na nowe, gdyż szybko się zużywały. Pokarm roślinny mógł być dodatkowo rozdrabniany przez gastrolity (kamienie żołądkowe) w żołądku mięśniowym. Szyja arhinoceratopsa była silnie umięśniona. Arhinoceratops miał również krępy tułów, masywne kończyny tylne, silne biodra, krótsze kończyny przednie i krótki mięsisty ogon. Jego ciało pokrywała łuskowata skóra.

Ze względu na to, że Arrhinoceratops znany jest jedynie z czaszki (o długości 1520 mm) trudno jest oszacować jego całkowite rozmiary; Longrich (2011) zakłada, że był on porównywalnej wielkości co Chasmosaurus russelli, którego czaszka miała 1650 mm długości, a którego masa ciała szacowana jest na 1500 kg[1].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Arhinoceratops występował w górnej kredzie - (około 72 – 65 milionów lat temu) – na obszarze Ameryki Północnej.

Behawior i Etologia

[edytuj | edytuj kod]

Arhinoceratops miał wiele ściśle ułożonych w liczne rzędy zębów, co wskazywałoby na to, że żerował na różnych roślinach takich jak: iglaki, paprocie, sagowce oraz na roślinach, które pojawiły się u schyłku kredy.

Historia odkryć

[edytuj | edytuj kod]

Szczątki arhinoceratopsa zostały odkryte w 1925 roku przez Parksa. Była to niekompletna czaszka, która nie posiadała rogu nosowego, stąd też wzięła się jego nazwa. Jednakże w 1946 Gilmore w stanie Utah odkopał inne szczątki arrhinoceratopsa, zawierające kompletną czaszkę.

Gatunki

[edytuj | edytuj kod]
  • Arrhinoceratops brachyops (Parks 1925)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nicholas R. Longrich. Titanoceratops ouranos, a giant horned dinosaur from the Late Campanian of New Mexico. „Cretaceous Research”. 32 (3), s. 264-276, 2011. DOI: 10.1016/j.cretres.2010.12.007. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Horned Dinosaurs (Peter Dodson - Princeton University Press 1996)

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
Głowa Arhinoceratopsa

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]