Przejdź do zawartości

Bitwa pod Kopystrzyniem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Kopystrzyniem
Czas

8–9 września 1487

Miejsce

Kopystrzyń

Terytorium

Podole

Wynik

wygrana Polaków

Strony konfliktu
Polska Chanat Krymski
Dowódcy
Jan Olbracht nieznany
Siły
nieznane 5 000
Straty
nieznane 1 500 zabitych nad Sawraniem, 2 000 zabitych i wziętych do niewoli pod Kopystrzyniem
brak współrzędnych

Bitwa pod Kopystrzyniem – miała miejsce w pierwszych dniach września 1487 pod Kopystrzyniem na Podolu, w której armia polska pod wodzą królewicza Jana Olbrachta rozgromiła czambuły Tatarów zawołżańskich (5000 ludzi), których Osmanowie rzucili przeciwko Koronie.

W bitwie brał udział m.in. kasztelan sandomierski Rafał Jakub Jarosławski herbu Leliwa.

Przebieg bitwy

[edytuj | edytuj kod]

Armia polska w pierwszych dniach września 1487 założyła obóz pod Kopystrzyniem. Królewicz Jan Olbrach z większością swych sił wyruszył przeciwko czambułom tatarskim wracającym na południe po złupieniu Bracławszczyzny. Do starcia doszło 8 września nad rzeczką Sawrań. Armia polska rozbiła siły tatarskie. Zginąć miało 1500 wojowników tatarskich.

W tym samym czasie inny czambuł tatarski zaatakował obóz polski pod Kopystrzyniem. Królewicz Jan Olbracht pozostawił w obozie jedynie niewielkie siły, które nie były w stanie obronić obozu. Tatarzy zdobyli i złupili obóz, jednak nie zdążyli się wycofać. 9 września główne siły polskie prowadzone przez Jana Olbrachta powróciły pod Kopystrzyń i zaatakowały Tatarów rozbijając ich doszczętnie. Zginęło lub dostało się do niewoli 2000 wojowników tatarskich.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Literatura

[edytuj | edytuj kod]