Przejdź do zawartości

Dariusz Jabłoński (reżyser)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Jabłoński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1961
Warszawa

Zawód

reżyser
scenarzysta

Dariusz Jabłoński (ur. 30 maja 1961 w Warszawie) – polski reżyser filmowy, scenarzysta i producent.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył łódzką szkołę filmową, był asystentem Krzysztofa Kieślowskiego.

Kieruje studiem Apple Film Production. Od 1994 roku był wiceprezesem, a od 1999 prezesem Stowarzyszenia Niezależnych Producentów Filmowych i Telewizyjnych. Od 2000 roku był prezesem Krajowej Izby Producentów Audiowizualnych. Obie funkcje sprawował do 2004 roku.

Wyprodukował kilkadziesiąt filmów fabularnych, dokumentalnych, seriali i teatrów telewizji. Filmy powstały we współpracy z polskimi stacjami telewizyjnymi: TVP, Canal+ Polska, HBO, ale także z udziałem zagranicznych stacji telewizyjnych: ARTE, CANAL+, WDR, MDR, SVT, CTV, oraz w koprodukcji z niezależnymi producentami z Czech, Słowacji, Węgier, Niemiec, Francji, Szwecji, Izraela, Wielkiej Brytanii. W sumie filmy uzyskały ponad trzysta nagród na festiwalach zagranicznych i krajowych, jeden ostatnich, Dowłatow w reż. Aleksieja Germana jr. otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia za wybitne osiągnięcie artystyczne na Berlinale 2018.

Brał udział w wielu zagranicznych seminariach i konferencjach szkoleniowych, m.in. East West Producer’s Seminar, DOCS without Frontiers, European Film College, Twining Programm. Był stypendystą NIPKOW Programm w Berlinie dla europejskich talentów filmowych. Jest ekspertem w dziedzinie polityki audiowizualnej. W tym charakterze występował na wielu konferencjach zagranicznych i bierze udział w konsultacjach Komisji Europejskiej. Był współautorem trzech tzw. społecznych projektów ustawy o kinematografii, które były rozpatrywane przez Sejm RP. Obowiązująca Ustawa o Kinematografii powstała w oparciu o te projekty.

Pomysłodawca i organizator Polskich Nagród Filmowych i Polskiej Akademii Filmowej oraz założyciel Niezależnej Fundacji Filmowej, powołanej dla promocji filmu polskiego i jego twórców w kraju i za granicą. Pomysłodawca i Dyrektor Artystyczny SCRIPTEAST'u – programu dla scenarzystów z Europy Środkowej i Wschodniej. Współzałożyciel organizacji polskich producentów, w tym Krajowej Izby Producentów Audiowizualnych, której był pierwszym prezesem w latach 2000–2004. Członek Polskiej Akademii Filmowej i Europejskiej Akademii Filmowej.

Obraz Gry Wojenne w reżyserii Dariusza Jabłońskiego, wyprodukowany przez Apple Film Production, jako pierwszy w historii polski film dokumentalny, otworzył najważniejszy i największy na świecie międzynarodowy festiwal filmów dokumentalnych IDFA 2009 w Amsterdamie.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Scenariusz
  • 1989 – Elegia dla jednej pani
  • 1992 – Mondo migliore (dokumentalny)
  • 1998 – Fotoamator (dokumentalny)
  • 2007 – Wino truskawkowe
  • 2008 – Gry wojenne (dokumentalny)
  • 2009 – Gry wojenne (serial dokumentalny)
Reżyseria
  • 1985 – Help
  • 1985 – Jóźko
  • 1989 – Elegia dla jednej pani
  • 1990 – Lepszy świat (dokumentalny)
  • 1990 – Ostatni szabes
  • 1992 – Artur Brauner (dokumentalny)
  • 1992 – Mondo migliore (dokumentalny)
  • 1994 – Spotkanie (dokumentalny)
  • 1998 – Fotoamator (dokumentalny)
  • 2007 – Wino truskawkowe
  • 2008 – Gry wojenne (dokumentalny)[1]
  • 2009 – Gry wojenne (serial dokumentalny)
  • 2019 – Zasada przyjemności (serial)
Reżyser II
1988 – Dekalog (odc. 1–3, 10)
Asystent reżysera
Aktor
  • 1984 – Zamiana
  • 1988 – Dekalog VII (jako znajomy Wojtka)
Producent
  • 1986 – Wizyta starszej pani (dokumentalny)
  • 1991 – Powtórka z Conrada (dokumentalny)
  • 1992 – Mondo migliore (dokumentalny)
  • 1992 – Artur Brauner (dokumentalny)
  • 1993 – Hrabal (dokumentalny)
  • 1993 – Fantasmagorie Janusza Króla (dokumentalny)
  • 1994 – Kieślowski spotyka Wendersa (dokumentalny)
  • 1994 – Ogrody Tadeusza Reichsteina (dokumentalny)
  • 1994 – Powrót
  • 1996 – Psy totalitaryzmu (dokumentalny)
  • 1996 – Departament IV (dokumentalny)
  • 1996 – Gry uliczne
  • 1997 – Czary motyla (Teatr TV)
  • 1997 – Poczta (Teatr TV)
  • 1998 – Książę niezłomny (Teatr TV)
  • 1998 – Fotoamator (dokumentalny)
  • 1999 – A jednak olimpiada w Zakopanem! (Teatr TV)
  • 1999 – Bzik tropikalny (Teatr TV)
  • 1999 – Patrzę na ciebie, Marysiu
  • 1999 – Wrota Europy
  • 2000 – Numery (Teatr TV)
  • 2000 – Sezon na leszcza
  • 2000 – Taniec trzcin (dokumentalny)
  • 2000 – Bellissima
  • 2001 – Kuracja (Teatr TV)
  • 2001 – Datowane XX wiek (dokumentalny)
  • 2001 – Przeżyć przedwiośnie (dokumentalny)
  • 2001 – Przedwiośnie
  • 2002 – Przedwiośnie (serial)
  • 2003–2008 – Glina (serial)
  • 2005 – Solidarność, Solidarność...
  • 2005–2007 – Codzienna 2 m. 3
  • 2007 – Benek
  • 2007 – Wino truskawkowe
  • 2009 – Janosik. Prawdziwa historia
  • 2009 – Janosik. Prawdziwa historia (serial)
  • 2010 – Between 2 fires
  • 2011 – Pokaż, kotku, co masz w środku
  • 2011 – Moja Australia
  • 2012 – Pokłosie
  • 2013 – Szpiedzy w Warszawie (serial)
  • 2014 – Strefa nagości
  • 2014 – Dzwony wojny (serial)
  • 2015 – Pod elektrycznymi chmurami
  • 2015 – Karski i władcy ludzkości (dokumentalny)
  • 2017 – Maya Dardel
  • 2018 – Dowłatow
  • 2018 – Kiedy padają drzewa
  • 2019 – Zasada przyjemności (serial)
Producent wykonawczy
  • 1998 – Małżowina
  • 2002 – Moje pieczone kurczaki
  • 2004 – Cudownie ocalony

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. O filmie Gry wojenne. [dostęp 2009-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-03)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]