Przejdź do zawartości

Flaming chilijski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flaming chilijski
Phoenicopterus chilensis[1]
Molina, 1782
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

flamingowe

Rodzina

flamingi

Rodzaj

Phoenicopterus

Gatunek

flaming chilijski

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     tylko poza sezonem lęgowym

Flaming chilijski[3], czerwonak chilijski (Phoenicopterus chilensis) – gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny flamingów (Phoenicopteridae), zamieszkujący Amerykę Południową. Bliski zagrożenia wyginięciem.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał Juan Ignacio Molina pod nazwą Phoenicopterus chilensis. Opis ukazał się w 1782 roku w Saggio sulla storia naturale del Chili. Jako miejsce typowe autor wskazał Chile[4][5].

Flaming chilijski jest podobny do flaminga karmazynowego (czerwonaka), niekiedy uważano go za jego podgatunek. Był także opisywany jako podgatunek flaminga andyjskiego. Monotypowy[6][7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Flamingi chilijskie w locie

Długość ciała 100–110 cm – jest trochę mniejszy od czerwonaka. Masa ciała około 2,3 kg[6]. Upierzenie intensywnie różowe; skrzydła czarne na końcach. Dziób dwukolorowy: czarny na końcu, biały u nasady; łapy zielonkawoszare do jasnoniebieskich; stawy stępu i palców są czerwone i wyraźnie odcinają się od reszty kończyny.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Ameryka Południowa, od zachodnio-środkowego Ekwadoru na zachodzie, południowej Brazylii i Urugwaju na wschodzie, po Ziemię Ognistą na południu[6].

W rezerwacie Zwillbrocker Venn w północno-zachodnich Niemczech (przy granicy z Holandią) żyją razem z czerwonakami i flamingami małymi, gdzie lęgną się jak na wolności. Pochodzą od ptaków, które uciekły z ogrodów zoologicznych. Była to do końca XX wieku najbardziej wysunięta na północ kolonia tych ptaków.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje flaminga chilijskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Liczebność populacji szacowano w 2010 roku na około 300 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji oceniany jest jako prawdopodobnie spadkowy z powodu zabierania jaj, polowań, niepokojenia i degradacji siedlisk tego gatunku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Phoenicopterus chilensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Phoenicopterus chilensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phoenicopteridae Bonaparte, 1831 - flamingi - Flamingos (wersja: 2022-08-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-11-20].
  4. J.I. Molina, Saggio sulla storia naturale del Chili, Bolonia 1782, s. 242–244 (wł.).
  5. D. Lepage: Chilean Flamingo Phoenicopterus chilensis. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-11-20]. (ang.).
  6. a b c del Hoyo, J., Boesman, P. & Garcia, E.F.J.: Chilean Flamingo (Phoenicopterus chilensis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)].
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-11-20]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia Dzikich Zwierząt
  • Klaus Richarz: Ptaki – Przewodnik. Warszawa: Muza, 2009. ISBN 978-83-7495-018-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]