Przejdź do zawartości

Francesca Dellera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesca Dellera
Ilustracja
Francesca Dellera
Imię i nazwisko

Francesca Cervellera

Data i miejsce urodzenia

2 października 1965
Rzym, Włochy

Zawód

aktorka, modelka

Lata aktywności

od 1986

Francesca Dellera, właściwie Francesca Cervellera[1][2] (ur. 2 października 1965[3] w Rzymie[4]) – włoska aktorka filmowa i telewizyjna, modelka[5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Urodzona w Rzymie, wychowała się w Latinie[6]. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczęła karierę jako modelka. Pojawiała się na okładkach czasopism krajowych i zagranicznych. Pracowała dla takich fotografów jak Helmut Newton, Greg Gorman, Michel Comte, Dominique Issermann i André Rieu. W latach 1985–86 można ją było zobaczyć w powieściach fotograficznych i komiksach Lancio (Uruchom) pod pseudonimem Francesca Lisi. Była na okładkach magazynów takich jak „TV Guide”, „Corriere Della Sera”, „Ekran”, „Max” i „Il Venerdì di Repubblica[7].

Debiutowała jako dziewczyna w czerwieni w komedii Wielkie magazyny (Grandi magazzini, 1986) z udziałem Nino Manfrediego, Laury Antonelli, Paolo Villaggio, Ornelli Muti i Michele Placido. Następnie zagrała postać prostytutki Rosalby w melodramacie Tinto Brassa Capriccio (1987). Wystąpiła także w miniserialu Rzymianka (La Romana, 1988) z Giną Lollobrigidą, filmie telewizyjnym Kłamczucha (La bugiarda, 1989) z Marie Laforêt i Danielem Olbrychskim oraz dramacie Marco Ferreriego Ciało (La Carne, 1991) z Sergio Castellitto i Philippe Léotarda. Federico Fellini był tak poruszony jej talentem w filmie Ferreri'ego, że wybrał ją do filmu Pinokio. Film nigdy nie został zrealizowany z powodu nagłej śmierci reżysera[8].

Później przeniosła się do Paryża, gdzie miała romans z Christopherem Lambertem[9]. W 1994 roku zagrała w melodramacie L'ours en peluche obok Alaina Delona. Wystąpiła również w kilku kampaniach reklamowych, była modelką na wybiegu podczas pokazu kolekcji Jeana-Paula Gaultiera[10]. Po spędzeniu kilku lat we Francji, powróciła do Rzymu, gdzie zagrała tytułową rolę w serialu Nana (1999) na podstawie powieści Émile Zoli. We telewizyjnej francuskiej koprodukcji Hrabina Castiglione (La contessa di Castiglione, 2006) z Jeanne Moreau wystąpiła jako hrabina Virginia Oldoini.

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1986: Wielkie magazyny (Grandi magazzini) jako Dziewczyna w czerwieni
  • 1987: Bogacze (Roba da ricchi) jako Księżniczka Topazia
  • 1987: Capriccio jako Rosalba Moniconi
  • 1988: Rzymianka (La Romana, miniserial TV) jako Adriana
  • 1989: Kłamczucha (La bugiarda, TV) jako Isabella
  • 1989: Izabella kłamczucha (Isabella la ladra, miniserial TV)
  • 1991: Ciało (La Carne) jako Francesca
  • 1994: L'ours en peluche jako Chantal / Holly
  • 1999: Nanà (TV) jako Nana
  • 2006: Hrabina Castiglione (La contessa di Castiglione, TV) jako hrabina Virginia Oldoini

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Francesca Dellera. MYmovies. [dostęp 2016-02-02]. (wł.).
  2. Francesca Dellera compie 50 anni: “Ho avuto tanti uomini ma più di loro ho amato la libertà”. Oggi. [dostęp 2016-02-02]. (wł.).
  3. Francesca Dellera. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  4. Francesca Dellera - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-02-02]. (rum.).
  5. Francesca Dellera. Listal. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  6. La scheda di Francesca Dellera. Biografia e filmografia. Trovacinema.repubblica.it. [dostęp 2016-02-02]. (wł.).
  7. Francesca Dellera Magazines. FamousFix. [dostęp 2022-07-21]. (ang.).
  8. Francesca Dellera: "Io, Fellini e il Cavaliere". La Repubblica. [dostęp 2016-02-03]. (wł.).
  9. Francesca Dellera, 50 anni di amori: da Christopher Lambert a Emanuele Filiberto. Tvzap. [dostęp 2016-02-03]. (wł.).
  10. Francesca - žena koja je svojom nesvakidašnjom ljepotom zaludila milijune. Dnevnik.hr. [dostęp 2016-02-03]. (chorw.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]