Przejdź do zawartości

George Segal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Segal
Ilustracja
George Segal (1965)
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1934
Great Neck

Data i miejsce śmierci

23 marca 2021
Santa Rosa

Zawód

aktor, muzyk

Współmałżonek

Marion Sobel
(1956–1981; rozwód)
Linda Rogoff
(1983–1996; jej śmierć)
Sonia Schultz Greenbaum
(1996–2021; jego śmierć)

Lata aktywności

1960–2021

George Segal (ur. 13 lutego 1934 w Great Neck, zm. 23 marca 2021 w Santa Rosa[1][2]) – amerykański aktor i muzyk.

W 2017 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6433 Hollywood Boulevard[3][4].

Stał się popularny w latach 60. i 70., występując zarówno w rolach dramatycznych, jak i komediowych. Niektóre ze swych najbardziej uznanych ról zagrał w filmach takich jak Statek szaleńców (1965), Król szczurów (1965), Kto się boi Virginii Woolf? (1966), Diamentowa gorączka (1972), Miłość w godzinach nadliczbowych (1973), Kalifornijski poker (1974), Dla naszych chłopców (1991) i Igraszki z losem (1996). Był jednym z pierwszych amerykańskich aktorów filmowych, którzy osiągnęli status czołowego mężczyzny z niezmienionym żydowskim nazwiskiem[5][6], pomagając w ten sposób utorować drogę artystom takim jak Dustin Hoffman i Barbra Streisand.

W 1967 był nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Nicka w czarnej komedii Mike’a Nicholsa Kto się boi Virginii Woolf? (1966)[7]. Laureat dwóch Złotych Globów jako nowy gwiazdor roku za rolę doktora Tony’ego „Shiva” Parelli w dramacie The New Interns (1964) i dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu za rolę Stevena „Steve’a” Blackburna w komedii Miłość w godzinach nadliczbowych (1973)[8].

W telewizji był najbardziej znany z roli Jacka Gallo – redaktora naczelnego czasopisma dla kobiet „Blush” w sitcomie NBC Ja się zastrzelę (1997–2003) oraz jako Albert „Pops” Solomon w sitcomie ABC Goldbergowie (2013–2021).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
1962 Najdłuższy dzień członek United States Army Rangers Ken Annakin
Andrew Marton
Bernhard Wicki
1964 Zaproszenie dla rewolwerowca Matt Weaver Richard Wilson
1965 Król szczurów kapral King – tytułowy król szczurów Bryan Forbes
Statek szaleńców David Stanley Kramer
1966 Kto się boi Virginii Woolf? Nick Mike Nichols
Wojna w Algierze sierżant Mahidi Mark Robson
1967 Masakra w dniu świętego Walentego Peter Gusenberg Roger Corman
1969 Most na Renie porucznik Phil Hartman John Guillermin
Gwiazda Południa Dan Rockland Sidney Hayers
Orson Welles (niewymieniony)
1973 Miłość w godzinach nadliczbowych Steve Blackburn Melvin Frank
1976 Księżna i Błotny Lis Charlie „Błotny Lis” Malloy Melvin Frank
1977 Rollercoaster Harry Calder James Goldstone
1977 Dick i Jane Dick Harper Ted Kotcheff
1978 Kto wykańcza europejską kuchnię? Robby Ross Ted Kotcheff
1983 Pechowy trop (TV) John Grafton Bill Persky
1989 I kto to mówi (1989) Albert Amy Heckerling
1992 Wszystko o mnie Buddy Arnett Pablo Ferro
1993 Drzewo Jozuego porucznik Franklin L. Severence Vic Armstrong
I kto to mówi 3 Albert (cameo) Tom Ropelewski
1995 Za wszelką cenę prelegent konferencyjny (niewymieniony w czołówce) Gus Van Sant
Opiekunka Bill Holsten Guy Ferland
1996 Moje przyjęcie Paul Stark Randal Kleiser
Igraszki z losem Ed Coplin David O. Russell
Telemaniak Earl Kovacs, ojciec Stevena Ben Stiller
Miłość ma dwie twarze Henry Fine Barbra Streisand
2005 Co jest grane Rabbi Mendel Chris Terrio
2009 2012 Tony Delgatto, piosenkarz jazzowy Roland Emmerich
2010 Miłość i inne używki dr James Randall, ojciec Jamiego Edward Zwick
2014 Księżniczka Kaguya Inbe no Akita (angielski dubbing) Isao Takahata

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film
1965 Złoty Glob Najbardziej obiecujący nowicjusz The New Interns (1964)
1974 Złoty Glob Najlepszy aktor w filmie komediowym lub musicalu Miłość w godzinach nadliczbowych (1973)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nellie Andreeva, Erik Pedersen: George Segal Dies: Oscar-Nominated Actor & ‘The Goldbergs’ Star Was 87. Deadline.com, 23 marca 2021. [dostęp 2021-03-24]. (ang.).
  2. George Segal, TV star and Oscar nominee, dies aged 87. „The Guardian”. [dostęp 2021-03-24]. (ang.).
  3. George Segal. Walk of Fame. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  4. Hollywood Star Walk: George Segal. „Los Angeles Times”. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  5. Naomi Pfefferman: George Segal on ABC's 'The Goldbergs,' 'Where's Poppa?' and playing Jewish. Jewish Journal, 20 grudnia 2019. [dostęp 2021-03-24]. (ang.).
  6. J. Hoberman: The Goulden Age. Village Voice, 10 kwietnia 2007. [dostęp 2021-03-24]. (ang.).
  7. The 39th Academy Awards | 1967. oscars.org (ang.) [dostęp 2021-08-12]
  8. George Segal Awards. AllMovie. [dostęp 2021-03-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]