Przejdź do zawartości

Jan Albrecht II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Albrecht II
Ilustracja
Jan Albrecht II, 1635 r.
ilustracja herbu
książę Meklemburgii-Schwerin
razem z Adolfem Fryderykiem I
Okres

od 1592
do 1621

Poprzednik

Jan VII

Następca

Adolf Fryderyk I

książę Meklemburgii-Güstrow
razem z Adolfem Fryderykiem I (do 1621)
Okres

od 1610
do 1628

Poprzednik

Karol I

Następca

Albrecht von Wallenstein

Okres

od 1631
do 1636

Poprzednik

Albrecht von Wallenstein

Następca

Gustaw Adolf

Dane biograficzne
Dynastia

meklemburska

Data urodzenia

5 maja 1590

Data śmierci

23 kwietnia 1636

Ojciec

Jan VII

Matka

Zofia z Holsztynu-Gottorp

Żona

Elżbieta z Meklemburgii-Gadebusch
od
do 1616

Dzieci

Jan Krzysztof, Zofia Elżbieta, Krystyna Małgorzata, Karol Henryk

Żona

Elżbieta z Hesji-Kassel
od 25 marca 1618
do 16 grudnia 1625

Żona

Eleonora Maria z Anhaltu-Bernburg
od 7 maja 1626

Dzieci

Anna Zofia, Jan Chrystian, Eleonora, Gustaw Adolf, Luiza

Jan Albrecht II (ur. 5 maja 1590, zm. 23 kwietnia 1636) – książę Meklemburgii-Schwerin od 1592 r. wraz z bratem Adolfem Fryderykiem I, od 1610 r. książę całej Meklemburgii (nadal wraz z bratem), po podziale w 1621 r. samodzielny książę Meklemburgii-Güstrow (z przerwą w latach 1628–1631).

Był młodszym z dwóch synów księcia Meklemburgii-Schwerin Jana VII i Zofii, córki księcia Holsztynu-Gottorp Adolfa I. Wraz z bratem odziedziczyli tron książęcy po śmierci ojca w 1592 r. Faktyczne rządy przejęli po dojściu do lat sprawnych, w 1608 r. W 1610 r. bracia zostali także książętami Meklemburgii-Güstrow po bezpotomnej śmierci tamtejszego księcia Karola I. W 1621 r. podzielili między siebie Meklemburgię, Janowi Albrechtowi przypadła wówczas Meklemburgia-Güstrow. Próbowali zachować neutralność podczas wojny trzydziestoletniej. Jednak ponieważ potajemnie wspierali króla duńskiego, po bitwie pod Lutter am Barenberge zostali uznani przez cesarza za wrogów. 19 stycznia 1628 r. cesarz Ferdynand II Habsburg ogłosił detronizację braci, a Meklemburgię oddał w ręce Albrechta von Wallensteina. W maju tego samego roku obaj bracia opuścili swój kraj. Powrócili do niego w 1631 r. wraz z wojskami szwedzkimi. Choć odzyskali tron, musieli odstąpić królowi szwedzkiemu części Meklemburgii, w tym m.in., Wismar, Neukloster, Warnemünde i wyspę Poel.

Jan Albrecht był trzykrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Elżbieta (1584–1616), córka Krzysztofa, księcia Meklemburgii-Gadebusch. Z tego małżeństwa pochodziło czworo dzieci:

Drugą żoną Jana Albrechta była poślubiona w 1618 r. Elżbieta (1596–1625), córka landgrafa Hesji-Kassel Maurycego Uczonego. To małżeństwo było bezdzietne.

Jako trzecią Jan Albrecht poślubił w 1626 r. Eleonorę Marię (1600–1657), córkę Chrystiana I, księcia Anhaltu-Bernburg. Z tego małżeństwa pochodziło pięcioro dzieci:

  • Anna Zofia (1628–1666), żona księcia legnickiego Ludwika IV,
  • Jan Chrystian (1629–1631),
  • Eleonora (1630–1631),
  • Gustaw Adolf (1633–1695), następca ojca jako książę Meklemburgii-Güstrow,
  • Luiza (1635–1648).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]