Przejdź do zawartości

Kostiantyn Simczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kostiantyn Simczuk
Ilustracja
Kostiantyn Simczuk w barwach Ukrainy (2010)
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1974
Kijów

Obywatelstwo

Ukraina

Wzrost

183 cm

Pozycja

bramkarz

Uchwyt

lewy

Odznaczenia
Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina)

Kostiantyn Mykołajowycz Simczuk, ukr. Костянтин Миколайович Сімчук (ur. 26 lutego 1974 w Kijowie) – ukraiński hokeista, reprezentant Ukrainy, olimpijczyk. Trener i działacz hokejowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek i wieloletni zawodnik Sokiłu Kijów. W międzyczasie przez cztery lata grał w USA w ligach WCHL, IHL, UHL. Następnie powrócił do Europy i grał w klubach rosyjskach w rozgrywkach Superligi i w pierwszym sezonie KHL. Od 2009 ponownie był zawodnikiem Sokiłu w rodzimych rozgrywkach Wyższej Ligi, którą w 2011 zastąpiła Profesionalna Chokejna Liha[1]. Pierwotnie miał występować do zakończenia sezonu 2011/2012, jednak powrócił do gry w fazie play-off sezonu 2012/2013 i zdobył z Sokiłem brązowy medal.

Wielokrotny reprezentant kraju w juniorskich kadrach i seniorskiej reprezentacji. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 1996, 1997 (Grupa C), 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006 (Elita), 2009, 2010, 2011 (Dywizja I) oraz na zimowych igrzyskach olimpijskich 2002.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Od 2012 pełnił funkcję dyrektora sportowego w Sokile Kijów. Po zakończeniu sezonu w sierpniu 2013 został trenerem bramkarzy w klubie Biłyj Bars Biała Cerkiew[2][3]. W tym samym czasie objął stanowisko trenera bramkarzy w reprezentacji Ukrainy, której selekcjonerem został Andriej Nazarow[4][5]. Od lipca 2015 do końca października 2016 asystent trenera w klubie Generals Kijów[6][7].

Od czerwca 2017 trener bramkarzy i asystent głównego trenera, swojego rodaka Wadyma Szachrajczuka, w rosyjskim klubie Mietałłurg Nowokuźnieck[8]. Na początku września 2017 sztab trenerski Szachrajczuka został zwolniony[9].

W 2020 został dyrektorem DJuSSz oraz reaktywowanego klubu Sokiła[10]. W październiku tego roku kontrakt z klubem podpisał jego syn Michaił (ur. 2002), grający na pozycji napastnika[11][12]. Na początku marca 2021 ogłoszono, że został asystentem selekcjonera kadry Ukrainy, Wadyma Szachrajczuka[13]. W tym charakterze uczestniczył w turniejach MŚ edycji 2022 (Dywizja IB)[14], 2023, zimowej Uniwersjady edycji 2023[15]. Przed sezonem 2022/2023 objął obowiązki głównego trenera w Sokile Kijów[16].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Kostiantyn Simczuk w barwach Sokiłu Kijów (2010)
Reprezentacyjne
  • Awans do Grupy A mistrzostw świata do lat 20: 1994
  • Awans do MŚ Grupy B: 1997
Zawodnicze klubowe
Zawodnicze indywidualne
Wyróżnienia indywidualne
  • Najlepszy hokeista Ukrainy: 2005
Szkoleniowe klubowe
  • Złoty medal mistrzostw Ukrainy: 2023 z Sokiłem Kijów

Odznaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Состав [online], www.hcsokol.com.ua [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-29] (ros.).
  2. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-19)].
  3. ПХЛ. Белый Барс: Завальнюк — генменеджер, Симчук — тренер (обновлено) - iSport.ua [online], isport.ua [dostęp 2018-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-26] (ros.).
  4. Витер и Симчук вошли в тренерский штаб сборной Украины по хоккею — Новости Хоккея - Спорт Mail.Ru [online], sport.mail.ru [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-14] (ros.).
  5. Витер и Симчук вошли в тренерский штаб сборной Украины по хоккею | Хоккей | Р-Спорт. Все главные новости спорта [online], rsport.ru [dostęp 2017-12-03].
  6. Шахрайчук и Симчук будут тренировать основной состав «Дженералз» | Хоккей | XSPORT.ua [online], xsport.ua [dostęp 2017-12-03].
  7. На тренерском мостике произошли изменения. | GENERALS KIEV [online], hc-generals.com [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-28] (ros.).
  8. Новости [online], www.metallurg-nk.ru [dostęp 2017-11-18].
  9. Сергей Зиновьев и тренерский штаб покинули «Металлург» Новокузнецк - Чемпионат [online], www.championat.com [dostęp 2018-06-27].
  10. Директор Сокола: «В Киеве всегда обманывали хоккеистов» [online], sport.ua [dostęp 2020-10-15] (ros.).
  11. Сын легендарного вратаря «Сокола» будет выступать в составе возрождённого клуба | УХЛ [online], uhl.ua [dostęp 2020-10-15] (ros.).
  12. Mikhail Simchuk - Elite Prospects [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2020-10-15] (ang.).
  13. Вадим Шахрайчук – главный тренер национальной сборной Украины | УХЛ [online], uhl.ua [dostęp 2021-03-09] (ros.).
  14. IIHF - Ukraine [online], iihf.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  15. Склад збірної України: кадрові зміни перед стартом Універсіади. fhu.com.ua, 2023-01-10. [dostęp 2023-01-12]. (ukr.).
  16. Чемпіони першими повідомили про подачу заявки на участь у новому чемпіонаті. І оголосили про оновлений тренерський штаб. fhu.com.ua, 2022-08-31. [dostęp 2022-09-08]. (ukr.).
  17. Championnats du monde des moins de 20 ans de hockey sur glace 1993/94 [online], www.hockeyarchives.info [dostęp 2018-06-13].
  18. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №1196/2008. president.gov.ua, 2008. [dostęp 2018-06-26]. (ukr.).
  19. Ющенко наградил хоккейных специалистов [online], news.liga.net [dostęp 2017-12-03].
  20. Все только начинается. «45» карьерных ступеней нестареющего Литвиненко | Хоккей | XSPORT.ua [online], xsport.ua [dostęp 2017-12-03].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]