Przejdź do zawartości

Krzysztof Litwin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Litwin
Imię i nazwisko

Krzysztof Maria Litwin

Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1935
Kraków, Polska

Data i miejsce śmierci

8 listopada 2000
Kraków, Polska

Zawód

aktor, grafik, malarz

Lata aktywności

1959–2000

Krzysztof Maria Litwin (ur. 19 czerwca 1935 w Krakowie, zm. 8 listopada 2000 tamże) – polski aktor, grafik, malarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych im. Kenara w Zakopanem i Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Następnie studiował na wydziale grafiki w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Uczeń Mieczysława Wejmana[1].

Był jednym z pierwszych autorów i aktorów kabaretu Piwnica pod Baranami od 1956, współpracował też z Silną Grupą pod Wezwaniem w latach 1972–1977.

Role filmowe w około 80 filmach, m.in. w „Rodzinie Leśniewskich” w reż. J. Łęskiego (1980), Esmeraldo w „Cyrk odjeżdża” reż. K. Wierzbiński (1987), Dziennikarz w „Bliskich spotkaniach z wesołym diabłem” reż. J. Łukaszewicz (1988), Kapelan w IV i VI odcinku „Opowieści o Józefie Szwejku” reż. W. Gawroński (1996), sierżant Walczak w „Przygodach psa Cywila” reż. K. Szmagier, Leopold Górski (etatowy pracownik „Grubej Kaśki” umilający pracę śpiewem) w „Pieczonych gołąbkach” reż. Tadeusz Chmielewski, Lopez Soares w „Rękopisie znalezionym w Saragossie” reż. W. Has, Złodziejaszek Cherlawy w „Niewiarygodnych przygodach Marka Piegusa” reż. M. Waśkowski, rola w „Złocie” reż. W. Has, Student w „Jak być kochaną” reż. W. Has, rola w „Pamiętniku pani Hanki” reż. W. Has, komik trupy teatralnej w „Modrzejewskiej” reż. T. Łomnicki, chorąży Zenek w serialu „Czterej pancerni i pies”. Wystąpił w obu ekranizacjach powieści Lalka Bolesława Prusa (film pełnometrażowy z 1968 oraz serial TV z 1977), wcielając się w różne role.

Role w Teatrze Telewizji – Odźwierny w „Makbecie” Szekspira w reż. A. Wajdy (1969), Pachol, Korydon, Turoń w „Pastorałce” L. Schillera w reż. S. Szlachtycza (1979).

Role teatralne – Tranio w „Poskromieniu złośnicy” w reż. K. Swinarskiego (Stary Teatr), postać przedstawiająca detektywa Colombo w „krainie uśmiechu” (Operetka Krakowska). Nagrody i wyróżnienia: nagroda specjalna – medal za rysunek „Polowanie na Czarnego Anioła” przyznana przez Sacro Art (2000) oraz inne nagrody na festiwalach artystycznych.

Zajmował się także malarstwem i komponowaniem piosenek. Malował akwarele i wykonywał grafiki, m.in. 44 do książki „...jeszcze tańczą ogrody” (Bellona 1998) Jerzego Mamcarza. Autor muzyki pierwszego hymnu „Piwnicy pod Baranami” pod tytułem „Ja ci śrubkę wkręcę w radio” oraz muzyki do wierszy Aleksandra Błoka (m.in. „Gerlsy”, „Słomiany koń”). Zajmował się także działalnością polityczną i społeczną.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Grób Krzysztofa Litwina na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera W, rząd 10, miejsce 25)

W 1963 zawarł związek małżeński z Małgorzatą, mieli syna[2]. Zmarł na chorobę nowotworową w wieku 65 lat w jednym z krakowskich szpitali[3]. Pochowany został na krakowskim cmentarzu Rakowickim.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • ...jeszcze tańczą ogrody / słowo Jerzy Mamcarz ; graf. Krzysztof Litwin, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1998, ISBN 83-11-08791-1

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Janusz R. Kowalczyk, Wracając do moich Baranów, Warszawa 2012, s. 279, ISBN 978-83-7436-291-7, OCLC 793950553 [dostęp 2021-08-29].
  2. Tygodnik „To & Owo” nr 15, 11.04.2017, s. 14–15.
  3. Redakcja, Zmarł Krzysztof Litwin [online], Dziennik Polski, 9 listopada 2000 [dostęp 2021-01-20] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]