Przejdź do zawartości

Marc Platt (producent)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marc Platt
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1957
Pikesville, Maryland

Zawód

producent

Współmałżonek

Julie Platt

Marc E. Platt (ur. 14 kwietnia 1957 w Pikesville) – amerykański producent filmowy, telewizyjny, wykonawczy i teatralny. Dwa wyprodukowane przez niego filmy (Most szpiegów i La La Land) były nominowane do Oscara w kategorii najlepszy film.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i został wychowany w konserwatywnym żydowskim domu[1][2] w Pikesville w stanie Maryland. Jego matka Sue Ellen była nauczycielką, a ojciec Howard Platt pracował w sklepie obuwniczym[1]. Platt ma starszego brata i młodszą siostrę[3]. Ukończył Pikesville High School w 1975 roku i University of Pennsylvania w 1979 roku, gdzie był członkiem University of Pennsylvania Glee Club. Następnie uzyskał tytuł doktora nauk prawnych w New York University School of Law i rozpoczął karierę jako prawnik[4].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Zajmował się produkcją w trzech studiach filmowych, w tym m.in. Orion Pictures, TriStar Pictures i Universal Studios. Od tego czasu Platt założył własną firmę producencką Marc Platt Productions w ramach domeny Universal i nadal realizuje kreatywne projekty. Jego firma wyprodukowała filmy Legally Blonde i miniserial HBO Empire Falls[5][6].

Był producentem wykonawczym filmu dokumentalnego Droga do 9/11, który miał premierę na ABC na pięciolecie 11 września w 2006. Film był kontrowersyjny i został oskarżony o fabularyzację wydarzeń, które doprowadziły do ataków z 11 września 2001, szczególnie tych z udziałem administracji Clintona.

Był także producentem musicalu „Wicked” na Broadwayu[4].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Platt mieszka w okolicy Los Angeles w stanie Kalifornia z żoną Julie i pięciorgiem dzieci, w tym aktorem Benem Plattem. Marc wraz z jego żoną, również absolwentką uniwersytetu w Pennsylvanii[potrzebny przypis], sfinansowali budowę sali występów na terenie kampusu. Dziś sala nazywa się Platt Student Performing Arts House. Jego firma od momentu powstania przyjmuje co najmniej jednego studenta z Penn rocznie[7].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Producent każdego filmu, chyba że napisane inaczej.

Rok Film Rola
1987 Campus Man producent wykonawczy
2001 Josie and the Pussycats
Legally Blonde
2003 Legally Blonde 2: Red, White & Blonde
Honey
2005 Happy Endings współproducent
The Perfect Man
2007 The Seeker
2008 Wanted
Rachel Getting Married
2009 Legally Blondes
The Other Woman
Nine
2010 Cop Out
Scott Pilgrim vs. the World
Charlie St. Cloud
2011 Drive
Honey 2 producent Wykonawczy
2013 Evidence
2 Guns
2014 Song One
Winter's Tale
We'll Never Have Paris producent Wykonawczy
Lost River
Mockingbird
Into the Woods
Six Dance Lessons in Six Weeks producent Wykonawczy
2015 Ricki and the Flash
Bridge of Spies
2016 La La Land
Honey 3: Dare to Dance producent Wykonawczy
The Girl on the Train
Billy Lynn's Long Halftime Walk
2018 Hotel Artemis
Nappily Ever After
Mary Poppins Returns
2019 Aladdin producent Wykonawczy
2020 The Trial of the Chicago 7
2021 Cruella
Data nieznana Dear Evan Hansen
Oliver Twist współproducent
Once on This Island
Snow White and the Seven Dwarfs
The Kidnapping of Edgardo Mortara
The Little Mermaid
The Magic School Bus
Thunder Force
Wicked

Telewizja

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Uwagi
2002 MDs producent wykonawczy N/A
2003 Panie Ambasadorze film telewizyjny
Legalna blondynka pilot telewizyjny
2005 Empire Falls N/A
Pewnego razu na materacu film telewizyjny
2006 Droga do 11 września N/A
2009–10 Na scenie
2016 Smar: na żywo telewizja specjalna
2017 Świąteczna historia na żywo!
2018 Jesus Christ Superstar na żywo podczas koncertu
Bardzo złe Halloween
2019 Wypożycz na żywo!

Produkcje teatralne i musicalowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 1983: Total Abandon (sztuka, producent)
  • 2003–obecnie: Wicked (musical)
  • 2006: Three Days of Rain (sztuka)
  • 2008–2009: Pal Joey (musical, współpracownik)
  • 2014: If / Then (musical)
  • 2016: Oh, Hello on Broadway (sztuka)
  • 2017: War Paint (musical)
  • 2017: Nieprzyzwoity (sztuka)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Producer Marc Platt: The man behind "Wicked" and "Bridge of Spies" aspires to great art [online], Jewish Journal, 23 lutego 2016 [dostęp 2021-01-12] (ang.).
  2. Nate Bloom, The tribe at the Oscars, 2016 [online], jewishstandard.timesofisrael.com [dostęp 2021-01-12] (ang.).
  3. Sue Platt Obituary (2019) – Baltimore Sun [online], www.legacy.com [dostęp 2021-01-12] (ang.).
  4. a b Gazette | Cover Story: Passion Plays [online], www.upenn.edu [dostęp 2021-01-12].
  5. Legally Blonde (2001) – IMDb. [dostęp 2021-01-12].
  6. Empire Falls (TV Mini-Series 2005) – IMDb. [dostęp 2021-01-12].
  7. Margaret Kartomi, Sumatra’s Performing Arts, Groups, and Subgroups, „University of Illinois Press”, 2017, DOI10.5406/illinois/9780252036712.003.0001 [dostęp 2021-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-16].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]