Przejdź do zawartości

Melecjusz (Jehorenko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Melecjusz
Wałentyn Jehorenko
Metropolita czerniowiecki i bukowiński
Ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1962
obwód dżambylski, Kazachska SRR

Metropolita czerniowiecki i bukowiński
Okres sprawowania

od 2016

Przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego
Okres sprawowania

od 2021

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia czerniowiecko-bukowińska

Śluby zakonne

3 grudnia 1986

Diakonat

19 grudnia 1986

Prezbiterat

6 grudnia 1991

Chirotonia biskupia

30 lipca 2006

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 lipca 2006

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Cerkiew Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich

Konsekrator

Włodzimierz (Sabodan)

Współkonsekratorzy

Onufry (Berezowski), Sergiusz (Fomin), Joannicjusz (Kobziew), Sergiusz (Hensycki), Augustyn (Markiewicz), Anatol (Hładky), Jan (Siopko), Paweł (Łebid), Mitrofan (Jurczuk), Ambroży (Polikopa), Teodor (Hajun), Włodzimierz (Moroz)

Melecjusz, imię świeckie Wałentyn Jehorenko (ur. 17 lipca 1962 w obwodzie dżambylskim) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie urzędniczej. W 1979 ukończył ogólnokształcącą szkołę średnią. W 1980 zaczął przysługiwać w soborze Opieki Matki Bożej w Kropotkinie. W latach 1981–1983 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po jej zakończeniu wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego, które ukończył w 1987. W 1996 ukończył wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Jeszcze jako słuchacz seminarium wstąpił do ławry Troicko-Siergijewskiej i 3 grudnia 1986 złożył w niej wieczyste śluby zakonne przed archimandrytą Aleksym (Kutiepowem).

19 grudnia 1986 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu został wyświęcony na hierodiakona przez arcybiskupa włodzimierskiego i suzdalskiego Serapiona. W 1987 został przeniesiony do ławry Poczajowskiej. Od 1990 służył w eparchii czerniowieckiej. 6 stycznia 1991 w soborze Świętego Ducha w Czerniowcach został wyświęcony na hieromnicha przez biskupa czerniowieckiego i bukowińskiego Onufrego. Od 24 listopada 1992 archimandryta.

30 lipca 2006 w ławrze Peczerskiej miała miejsce jego chirotonia na biskupa pomocniczego eparchii czerniowieckiej z tytułem biskupa chocimskiego. W listopadzie 2013 otrzymał godność arcybiskupa[1]. Rok później objął katedrę czerniowiecko-bukowińską, której dotychczasowy ordynariusz, metropolita Onufry, został metropolitą kijowskim i całej Ukrainy[2].

W 2016 otrzymał godność metropolity[3].

W 2021 r. objął stanowisko przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego oraz został stałym członkiem Świętego Synodu UKP PM[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]