Przejdź do zawartości

Neurastenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neurastenia
Klasyfikacje
ICD-10

F48.0

MeSH

D009440

Neurastenia – najczęstsza postać nerwicy objawiająca się zwiększoną pobudliwością i szybkim wyczerpywaniem się układu nerwowego; niepokojem, niemożnością skupienia uwagi, drażliwością, bólami w okolicy serca, kołataniem serca, bólami głowy, zaburzeniami jelitowymi, osłabieniem czynności płciowych[1][2].

Typy neurastenii

[edytuj | edytuj kod]

(podział według Iwanowa-Smolenskiego)

  • neurastenia hiposteniczna: dominują objawy zmęczenia, obniżenia sprawności, niepokoju
  • neurastenia hipersteniczna: dominuje rozdrażnienie, wybuchy złości, nadwrażliwość na bodźce (np. dotyk sprawia ból, brak opanowania, osłabienie dyscypliny).
  • neurastenia asteniczna: szybkie męczenie się (wyczerpanie po krótkich czynnościach)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. "Vademecum Lekarza Praktyka" wydanie drugie poprawione i uzupełnione, Warszawa 1955, tom II, Choroby psychiczne, "Neuroses", str. 1699
  2. ICD-10. V rozdział. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne.. Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, 2000, s. 144. ISBN 83-85688-25-0.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Vademecum Lekarza Praktyka, pod redakcją H. Brokman, E. Bruner, T. I i II, PZWL, Warszawa 1955
  • ICD 10.Zaburzenia psychiczne u osób dorosłych. Opisy przypadków klinicznych.. Gdańsk: American Psychiatric Press – Medical Press, 1999, s. 220. ISBN 83-87909-55-6.