Przejdź do zawartości

Olga Kurylenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olga Kurylenko
Ольга Костянтинівна Куриленко
Zdjęcie portretowe en face. Szatynka, włosy do ramion, lekko pofalowane, biała bluzka.
Olga Kurylenko (2019)
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1979
Berdiańsk

Zawód

modelka, aktorka

Olga Kurylenko (2018)
Olga Kurylenko (2008)

Olga Kurylenko[a] (ukr. Ольга Костянтинівна Куриленко – Olha Kostiantyniwna Kuryłenko; ur. 14 listopada 1979 w Berdiańsku) – ukraińska modelka i aktorka. Od 2001 roku posiada także obywatelstwo francuskie[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo

[edytuj | edytuj kod]

Olga Kurylenko urodziła się 14 listopada 1979 roku w Berdiańsku, w obwodzie zaporoskim, na terenie Ukrainy, będącej wówczas częścią ZSRR. Jej rodzicami są Marina Aliabyszewa, artystka i nauczycielka sztuki oraz Konstantyn Kuryłenko, nauczyciel. Gdy miała trzy lata, jej rodzice się rozwiedli[5]. Matka wychowywała ją z pomocą babci, Raisy. Olga Kurylenko występowała w szkolnych przedstawieniach. Uczyła się gry na fortepianie i brała lekcje baletu, z którego musiała zrezygnować po potrąceniu przez samochód. Chodziła też na lekcje malarstwa i zajęcia w kółku dramatycznym[4].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 13 lat została zauważona w moskiewskim metrze przez przedstawicielkę agencji modelek, lecz była jeszcze zbyt młoda. Dwa lata później pojechała do Moskwy na casting i kurs modelingu. Na krótko wróciła do Berdiańska i po skończeniu szkoły podjęła pracę jako modelka w Moskwie[6].

Po przyjeździe do Paryża w 1996 roku, w ciągu sześciu miesięcy nauczyła się języka francuskiego[7] i podpisała kontrakt z agencją Madison. Pojawiała się na okładkach magazynów modowych, m.in. Elle, Vogue i Marie Claire. Brała też udział w kampaniach reklamowych takich marek jak Helena Rubinstein i Clarins[8]. Pracę modelki łączyła z uczęszczaniem na lekcje aktorstwa[9].

W 2001 roku wystąpiła w jednym odcinku serialu Largo. W 2003 pojawiła się w teledysku Seala Love's Divine. Od 2005 roku gra w filmach (początkowo głównie francuskich). Za rolę w swoim pierwszym filmie L'annulaire zdobyła nagrodę Brooklyn International Film Festival dla najlepszej aktorki[10]. Przełomem w jej karierze była rola we francuskim thrillerze W skórze węża z 2006 roku. W roku 2007 wystąpiła u boku amerykańskiego aktora Timothy’ego Olyphanta w filmie Hitman, będącym ekranizacją serii gier komputerowych pod tym samym tytułem.

W 2008 roku zagrała w 22. części filmu o przygodach Jamesa Bonda pod tytułem 007 Quantum of Solace. Za postać Camille została nominowana do nagród Saturn[11], Empire Awards[12] i Golden Schmoes Awards[13]. Użyczyła również swojego wizerunku i głosu do gry komputerowej Quantum of Solace opartej na filmie[14].

Już na początku kariery filmowej aktorka zaangażowała się w działalność dobroczynną, wykorzystując swoją rozpoznawalność[15].

W filmie Znieważona ziemia, oprócz występowania przed kamerą, pełniła również funkcję producenta wykonawczego. W 2013 roku Olga Kurylenko wcieliła się w Julię w filmie Niepamięć, który uważa za jeden z najważniejszych w swojej karierze[7]. W 2021 roku wystąpiła w filmie Czarna Wdowa jako Antonia / Taskmaster[16].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2000–2004 była żoną francuskiego fotografa Cedrica van Mola. Ponownie wyszła za mąż w 2006 roku za przedsiębiorcę Damiana Gabrielle. Drugie małżeństwo aktorki przetrwało tylko rok i zakończyło się rozwodem w 2007 roku[5]. W 2009 roku przeprowadziła się do Londynu[5]. 3 października 2015 roku urodziła Alexandra Maxa Horatio; ojcem dziecka jest dziennikarz i były aktor Max Benitz, ówczesny partner aktorki[17].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film Rezultat Źródło
2005 Brooklyn International Film Festival Najlepsza aktorka L'Annulaire Wygrana [10]
2008 Saturn Najlepsza aktorka drugoplanowa 007 Quantum of Solace Nominacja [11]
Golden Schmoes Awards Best T&A of the Year 007 Quantum of Solace Nominacja [19]
2009 Empire Awards Najlepsza aktorka 007 Quantum of Solace Nominacja [12]
2012 Boston Society of Film Critics Award Best Ensemble Cast[b]. 7 psychopatów Wygrana [20]
San Diego Film Critics Society Award Best Ensemble Performance[b] 7 psychopatów Nominacja [21]
2013 Alliance of Women Film Journalists Most Egregious Age Difference
Between the Leading Man and the Love Interest Award
Niepamięć Nominacja [22]
  1. Polska prasa i portale filmowe stosują obecny francuski zapis imienia i nazwiska aktorki „Olga Kurylenko”[1][2][3]
  2. a b Pozostali członkowie nominowanej obsady: Colin Farrell, Sam Rockwell, Christopher Walken, Abbie Cornish, Linda Bright Clay, Kevin Corrigan, Woody Harrelson, Zeljko Ivanek, Long Nguyen, Christine Marzano, Tom Waits, Brendan Sexton III, Bonny, Gabourey Sidibe, Michael Pitt, Michael Stuhlbarg, Harry Dean Stanton

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Olga Kurylenko w polskiej prasie. filmpolski.pl. [dostęp 2009-05-16]. (pol.).
  2. Olga Kurylenko. filmweb.pl. [dostęp 2009-05-16]. (pol.).
  3. Oficjalnie: Olga Kurylenko nową dziewczyną Bonda. stopklatka.pl, 2008-01-07. [dostęp 2009-05-16]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2016-02-01)]. (pol.).
  4. a b Pauline Lévêque: Olga Kurylenko : Confidences d'une James Bond Girl. parismatch.com, 2008-10-30. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-25)]. (fr.).
  5. a b c James Mottram: Olga Kurylenko: I’m just a simple girl from Ukraine who became a Bond girl. metro.co.uk, 2013-02-21. [dostęp 2023-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-25)]. (ang.).
  6. Новую подругу Бонда нашли в московском метро. iz.ru, 2008-01-18. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-27)]. (ros.).
  7. a b Brian Davids: How Olga Kurylenko won „Bond” and narrowly lost „Wonder Woman”. hollywoodreporter.com, 2019-12-08. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-20)]. (ang.).
  8. Quantum of Solace: Olga Kurylenko on being the latest Bond girl. telegraph.co.uk, 2008-10-24. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2008-11-05)]. (ang.).
  9. The Wylde Interview: Olga Kurylenko. wyldemag.com, 2019-02-19. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-16)]. (ang.).
  10. a b BiFF – L'Annulaire. brooklynfilmfestival.org, 2006. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-28)]. (ang.).
  11. a b Saturn nominations unveiled. ign.com, 2009-03-11. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-23)]. (ang.).
  12. a b Jameson Empire Awards 2009 - Nominations. bauermedia.co.uk, 2009-02-03. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2009-05-08)]. (ang.).
  13. Golden Schmoes winners and nominees (2008). goldenschmoes.joblo.com, 2008. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-15)]. (ang.).
  14. John Gaudiosi: Olga Kurylenko on „Solace” game. ew.com, 2008-11-08. [dostęp 2023-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (ang.).
  15. Interview – Olga Kurylenko. alliancemagazine.org, 2009-12-01. [dostęp 2023-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-03)]. (ang.).
  16. Brady Langmann: Exclusive: Olga Kurylenko opens up about her secret Black Widow role. esquire.com, 2021-07-12. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-15)]. (ang.).
  17. Bond girl Olga Kurylenko is a new mother. contactmusic.com, 2015-11-03. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-07)]. (ang.).
  18. a b c d Patrick Hipes: Olga Kurylenko And Don Johnson topline action comedy „High Heat”. deadline.com, 2021-10-19. [dostęp 2022-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-08)]. (ang.).
  19. Golden Schmoes Winners and Nominees (2008). goldenschmoes.joblo.com, 2008. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-15)]. (ang.).
  20. BSFC Winners 2010s. bostonfilmcritics.org, 2012-12-09. [dostęp 2023-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-28)]. (ang.).
  21. San Diego Film Critics Select Top Films for 2012. sdfcs.org, 2012-12-11. [dostęp 2023-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-11)]. (ang.).
  22. 2013 EDA Award Nominees. awfj.org, 2013. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-12)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]