Przejdź do zawartości

Pfalz D.VII

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pfalz D.VII
niemiecki samolot myśliwski Pfalz D.VII
Pfalz D.VII z silnikiem Siemens-Halske Sh.III
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Pfalz Flugzeugwerke GmbH

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

1

Historia
Data oblotu

grudzień 1917

Liczba egz.

15?

Dane techniczne
Napęd

silnik rotacyjny Siemens-Halske Sh.III(inne języki)

Moc

118 kW (160 KM)

Wymiary
Rozpiętość

7,52 m

Długość

5,65 m

Wysokość

2,85 m

Powierzchnia nośna

17,12

Masa
Własna

520 kg

Startowa

715 kg

Osiągi
Prędkość maks.

190 km/h

Prędkość wznoszenia

4 min na 2000 m
13,8 min na 5000 m

Pułap praktyczny

5500 m

Długotrwałość lotu

1,5 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 km kal. 7,92 mm

Pfalz D.VIIniemiecki dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Pfalz Flugzeugwerke GmbH. Maszyna wzięła udział w pierwszym konkursie samolotów myśliwskich klasy D w Adlershofie na początku 1918 roku, wygrywając rywalizację ex aequo z Fokkerem D.VII. Mimo to Idflieg złożył zamówienie na zbliżony model Pfalz D.VIII(inne języki), a do końca wojny wyprodukowano zaledwie kilkanaście egzemplarzy D.VII.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Opracowany w 1917 roku w zakładach Pfalz Flugzeugwerke GmbH projekt dwupłatowego samolotu myśliwskiego Pfalz D.VII wykorzystywał kadłub trójpłatowego myśliwca Pfalz Dr.I i ten sam napęd, w postaci birotacyjnego silnika gwiazdowego Siemens-Halske Sh.III(inne języki) o mocy 118 kW (160 KM)[1][2]. Zastosowano jednoprzęsłową komorę płatów, usztywnionych rozpórkami i drutem, odchodząc od używanego w modelu Pfalz D.III układu konstrukcyjnego zapożyczonego z francuskich myśliwców Nieuporta[1][2].

Prototyp myśliwca został poddany badaniom w locie od grudnia 1917 do stycznia 1918 roku, uzyskując doskonałą prędkość wznoszenia[1][3]. W lutym 1918 D.VII, wraz z dwoma innymi myśliwcami z wytwórni Pfalz – D.VI i D.VIII(inne języki), wziął udział w pierwszym konkursie samolotów myśliwskich klasy D w Adlershofie[3][4]. Pfalz D.VII wygrał tę rywalizację ex aequo wraz z Fokkerem D.VII[1][5]. Po wykonaniu prób statycznych Idflieg złożył jednak zamówienie na mający zbliżone osiągi model Pfalz D.VIII, wyposażony w mocniejsze skrzydła o dwuprzęsłowej komorze[1][5]. Nie zatrzymało to jednak rozwoju D.VII, który testowano zarówno z innymi jednostkami napędowymi (Oberursel U.III(inne języki) o mocy 145 KM i Goebel Goe.III(inne języki) o mocy 200 KM), dwu- i czterołopatowymi śmigłami[a], jak też z niewyważonymi i wyważonymi lotkami, umieszczonymi na górnym płacie[2][4]. Ostatecznie rozpoczęto produkcję seryjną D.VII, czego dowodem było odnalezienie po zakończeniu wojny w niemieckich magazynach 15 egzemplarzy tych maszyn[1][5].

Opis konstrukcji i dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Myśliwiec Pfalz D.VII
Myśliwiec Pfalz D.VII z silnikiem Oberursel U.III(inne języki)

Pfalz D.VII był jednosilnikowym, jednomiejscowym dwupłatem myśliwskim[1][3]. Długość samolotu wynosiła 5,65 metra, a jego wysokość 2,85 metra (i odpowiednio 5,55 metra i 2,7 metra w prototypie z silnikiem Oberursel U.III(inne języki))[6][7]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła od 7,52 metra (górne) do 6,98 metra (dolne), zaś ich cięciwy 1,3 metra[6][8][b]. Odległość między skrzydłami górnym i dolnym wynosiła 1,45 metra, a przesunięcie płatów w poziomie 0,25 metra[6][8]. Powierzchnia nośna wynosiła 17,12 [6][8][c]. Masa własna wynosiła 520 kg, zaś masa całkowita (startowa) 715 kg[1][3][d].

Napęd stanowił chłodzony powietrzem 11-cylindrowy birotacyjny silnik gwiazdowy Siemens-Halske Sh.III(inne języki) o mocy 118 kW (160 KM)[6][7]. Prędkość maksymalna wynosiła 190 km/h na wysokości 4000 metrów[4][7]. Długotrwałość lotu wynosiła 1,5 godziny[4][5]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 1,8 minuty, 2000 metrów w 4 minuty, 3000 metrów w 6,6 minuty, 4000 metrów w 9,8 minuty, 5000 metrów w 13,8 minuty, zaś na osiągnięcie 6000 metrów samolot potrzebował 21,3 minuty[6][8][e]. Pułap praktyczny wynosił 5500 metrów[5].

Myśliwiec uzbrojony był w dwa stałe zsynchronizowane karabiny maszynowe LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[4][7].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Śmigła czterołopatowe wyprodukowała firma Wotan(inne języki)[2].
  2. W maszynie z silnikiem Oberursel U.III rozpiętość skrzydeł wynosiła 8,1 metra[7].
  3. Identycznie podaje Харук 2014 ↓, s. 195. Natomiast Green i Swanborough 1995 ↓, s. 467 i Gray i Thetford 1970 ↓, s. 501 podają, że powierzchnia nośna wynosiła 17,2 m².
  4. Masa własna samolotu z silnikiem Oberursel U.III wynosiła 483,5 kg, zaś masa całkowita 738 kg[7].
  5. Green i Swanborough 1995 ↓, s. 467 i Gray i Thetford 1970 ↓, s. 501 podają, że samolot osiągał wysokość 6000 metrów w 25,25 minuty.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Herris 2012 ↓, s. 147.
  2. a b c d Wilkins 2019 ↓, s. 142.
  3. a b c d Herris 2001 ↓, s. 75.
  4. a b c d e Green i Swanborough 1995 ↓, s. 467.
  5. a b c d e Харук 2014 ↓, s. 195.
  6. a b c d e f Herris 2012 ↓, s. 150.
  7. a b c d e f Gray i Thetford 1970 ↓, s. 501.
  8. a b c d Herris 2001 ↓, s. 76.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Андрей Харук: Истребители Первой Мировой Войны. Более 100 типов боевых самолетов. Москва: Эксмо, 2014, seria: Война и мы. Авиаколлекция. ISBN 978-5-699-70858-1. OCLC 879321043. (ros.).
  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6. (ang.).
  • William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
  • Jack Herris: Pfalz Aircraft of World War I. T. 4. Boulder, Colorado: Flying Machines Press, 2001, seria: Great War Aircraft in Profile. ISBN 1-891268-15-5. (ang.).
  • Jack Herris: Pfalz Aircraft of WWI. T. 5. Aeronaut Books, 2012, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-12-4. (ang.).
  • Mark C. Wilkins: German Fighter Aircraft in World War I: Design, Construction and Innovation. Oxford: CASEMATE PUBLISHERS, 2019, seria: Casemate Illustrated Special. ISBN 978-1-61200-6208. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]