Ta strona została zamknięta i pozostawiona jedynie dla historycznego odniesienia. Jeśli chcesz wznowić dyskusję dotyczącą statusu tej strony, zasięgnij opinii społeczności w Kawiarence.
Sosna limba (Pinus cembraL.) – gatunekdrzewa iglastego z rodziny sosnowatych. Występuje w górach centralnej Europy na obszarze Alp i Karpat (Tatry, Karpaty Wschodnie i Południowe). Rośnie w borach z udziałem modrzewia europejskiego najczęściej na wysokościach w przedziale 1400–2500 m n.p.m. Jest to drzewo wolno rosnące i długowieczne, bardzo odporne na niskie temperatury, wiatry i szkodniki. Drewno limby było dawniej wszechstronnie użytkowane, nasiona zaś, zwane orzeszkami, były wykorzystywane jako jadalne i lecznicze. Z pędów i żywicy destylowano olej limbowy. Ze względu na intensywną wycinkę drzew, zasięg gatunku uległ w przeszłości znacznemu zmniejszeniu. W niektórych krajach limba podlega prawnej ochronie gatunkowej (m.in. w Polsce), a jej siedliska chronione są w parkach narodowych i obszarach Natura 2000. Limba należy do gatunków raczej rzadko uprawianych poza naturalnym zasięgiem, głównie z powodu trudności ze zdobyciem nasion oraz wolnego wzrostu. Ciąg dalszy...
w 1874 urodził się Constantin Levaditi (zm. 1953) – rumuńsko-francuski lekarz, mikrobiolog.
w 2005 zmarł Alain Bombard (ur. 1924) – francuski lekarz i biolog, pionier ratownictwa morskiego.
w 2007 zmarł Adam Stec – polski specjalista w zakresie chorób wewnętrznych zwierząt, profesor doktor habilitowany, nauczyciel akademicki, autor wielu publikacji i ekspertyz naukowych.
Pachycefalozaur – rodzaj grubogłowego dinozaura żyjącego w późnej kredzie (dokładniej w mastrychcie) w dzisiejszej Ameryce Północnej. Jego pozostałości znaleziono w Montanie, Dakocie Południowej i Wyoming. Należał do ostatnich nieptasich dinozaurów sprzed wymierania kredowego. Zsynonimizowano z nim inny rodzaj z zachodniej Ameryki Północnej zwany wcześniej Tylosteus. Jak inne dinozaury grubogłowe, Pachycefalozaur był roślinożercą lub wszystkożercą. Jest znany z pojedynczej czaszki i kilku niezwykle grubych jej sklepień. Dinozaur ten poruszał się na dwóch tylnych kończynach, znacznie dłuższych od krótkich przednich. Jako największy z pachycefalozaurów osiągał 4,5 metra długości, a jego maksymalna masa szacowana jest na 450 kg. Solidna czaszka tego i spokrewnionych rodzajów przyczyniła się do powstania teorii, według której pachycefalozaury używały swych głów w międzyosobniczych walkach w obrębie gatunku. W ostatnich latach jest ona coraz bardziej kwestionowana. Ciąg dalszy...
