Przejdź do zawartości

Portret damy (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portret damy
The Portrait of a Lady
Gatunek

dramat

Data premiery

18 października 1996
31 marca 1997 (Polska)

Kraj produkcji

Wielka Brytania
Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

144 minuty

Reżyseria

Jane Campion

Scenariusz

Laura Jones

Muzyka

Wojciech Kilar

Zdjęcia

Stuart Dryburgh

Scenografia

Mark Raggett
Bruno Cesari
Janet Patterson

Kostiumy

Janet Patterson

Montaż

Veronika Jenet

Produkcja

Steve Golin
Monty Montgomery
Mark Turnbull

Wytwórnia

Polygram Filmed Entertainment
Propaganda Films

Dystrybucja

Gramercy Pictures

Portret damy (ang. The Portrait of a Lady) – brytyjsko-amerykańska ekranizacja powieści Henry’ego Jamesa z 1881; w reżyserii Jane Campion z 1996 roku.

Autorem muzyki do filmu był Wojciech Kilar.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]
John Malkovich i Charles Villani, w tle po lewej plakat do filmu (2013).

W 1872 roku po śmierci rodziców młoda Amerykanka, Isabel Archer (Nicole Kidman) przybywa do Anglii i zamieszkuje w posiadłości swojego wuja, Daniela Touchetta. Jej uroda przyciąga wielu adoratorów, w tym Lorda Warburtona (Richard E. Grant) i Caspara Goodwooda (Viggo Mortensen), lecz kobieta odtrąca wszystkich. Nie zauważa dyskretnego uczucia, jakim darzy ją cierpiący na nieuleczalną chorobę kuzyn Ralph. Gdy umiera wuj Daniel, Isabel otrzymuje w spadku część jego majątku. Dzieje się tak za sprawą Ralpha, choć dziewczyna nie zdaje sobie z tego sprawy. Wkrótce młoda, niezależna finansowo arystokratka wyjeżdża do Włoch. Tam dzięki Madam Serenie Merle (Barbara Hershey) poznaje wdowca Gilberta Osmonda (John Malkovich), zakochanego we Florencji. Po krótkiej znajomości, Isabel przyjmuje jego oświadczyny i wychodzi za mąż. Dopiero po ślubie zauważa, że jej ukochany jest cynicznym, skupionym na sobie i swoich potrzebach, bezwzględnym mężczyzną, który terroryzuje nie tylko ją, lecz także swoją córkę, Pansy (Valentina Cervi).

Kiedy Isabel dowiaduje się, że Ralph znajduje się na łożu śmierci, prosi męża, aby pozwolił jej pojechać do Anglii, żeby mogła być z umierającym kuzynem, ale otrzymuje zimną i negatywną odpowiedź. Isabel dowiaduje się od siostry Gilberta, że jego pierwsza żona była bezdzietna, a Pansy jest w rzeczywistości owocem romansu Gilberta i Sereny. Wbrew woli męża wyjeżdża do Anglii. Po drodze odwiedza Pansy w klasztorze i proponuje dziewczynie ucieczkę, ale Pansy odmawia, mówiąc, że chce jedynie zadowolić swojego ojca. Spotyka tam również Serenę, ale z dumą ignoruje jej próby rozpoczęcia rozmowy. Jednak w ostatniej chwili przed wyjazdem Serena wyjawia Isabel, że to jej umierający kuzyn Ralph przekonał ojca, by zapisał jej spadek. Na łożu śmierci Ralpha Isabel ze łzami w oczach wyznaje, że był jej najlepszym przyjacielem i że go kocha. Przyjaciółka Isabel Henrietta (Mary-Louise Parker) oraz Caspar Goodwood biorą udział w pogrzebie Ralpha. Po pogrzebie, w ogrodzie w posiadłości Touchettów, Caspar namawia Isabel, by porzuciła męża i była z nim szczęśliwa. Scena kończy się namiętnym pocałunkiem, jednak Isabel ucieka do domu. Nagle w spowolnionych kadrach odwraca się za siebie, zatrzymuje się przed drzwiami domu, opiera się o nie i spogląda z powrotem na ogród.

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

Oscary za rok 1996

Złote Globy 1996

Nagrody Satelita 1996

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]