Przejdź do zawartości

s/y Bieszczady

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bieszczady
Bandera

 Polska

Numer na żaglu

PZ 463

Znak wywoławczy

SPG2335

Port macierzysty

Gdynia

Armator

Centrum Wychowania Morskiego ZHP

Dane podstawowe
Typ

Opal III

Materiał

drewno

Historia
Stocznia

Stocznia im. J. Conrada-Korzeniowskiego, Gdańsk

Data budowy

1974

Data zatonięcia

2000-09-10

Dane techniczne
Wyporność

9 t

Liczebność załogi

7-8

Długość całkowita (L)

13,65 m

Szerokość (B)

3,6 m

Zanurzenie (D)

1,95 m

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

jol

Liczba żagli

4

Powierzchnia ożaglowania

80 m²

Liczba masztów

2

Pomnik pamięci s/y Bieszczady

Bieszczadyjacht żaglowy jol typu Opal, należący do Centrum Wychowania Morskiego ZHP.

Zatonął 10 września 2000 w wyniku kolizji.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ostatni rejs

[edytuj | edytuj kod]

Jacht zatonął 10 września 2000 ok. godz. 05:26 w wyniku zderzenia z gazowcem MV Lady Elena na pozycji 56°36,4′N 007°29,7′E/56,606667 7,495000 przy wietrze W ok. 5°B, stanie morza 4 i bardzo dobrej widzialności[1].

Jacht – rozbity od strony prawej burty gruszką dziobową statku – zatonął wraz z niemal całą załogą. Utonęli: kpt. jacht. Lech Łuczak (kapitan), sternik jacht. Artur Bogusz (I oficer), sternik jacht. Arkadiusz Jakubiszyn (III oficer), sternik jacht. Tomasz Bruś, sternik jacht. Paweł Romaniuk i żeglarz jacht. Rafał Makowski, a zaginął żeglarz jacht. Tomasz Malinowski. Wypadek przeżyła tylko sterniczka jacht. Małgorzata Kądzielewska (II oficer).

Hołd żeglarzom z s/y Bieszczady oddał zespół Banana Boat w swojej piosence "Requiem dla nieznajomych przyjaciół z s/y Bieszczady".

Orzeczenie

[edytuj | edytuj kod]

W sprawie zatonięcia jachtu orzekała po raz pierwszy Izba Morska przy Sądzie Okręgowym w Gdańsku z siedzibą w Gdyni. Orzeczeniem z 20 września 2001[2] stwierdzono, że przyczyną zderzenia była nienależyta obserwacja na obydwu statkach, skutkująca – w przypadku s/y Bieszczady złą oceną sytuacji i zmianą kursu na prowadzący do zderzenia, a w przypadku MV Lady Elena spóźnionym podjęciem działań zapobiegających zderzeniu i winę za wypadek ponoszą w 70% s/y Bieszczady, a w 30% MV Lady Elena. Orzeczenie to zostało jednak uchylone przez Odwoławczą Izbę Morską.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Izba Morska orzeczeniem z 5 grudnia 2006[1] ustaliła, że przyczyną zderzenia było niepowodzenie manewrów ostatniej chwili, które to manewry spowodowane zostały wcześniejszym brakiem działań jednostek w celu uniknięcia nadmiernego zbliżenia. Prawdopodobnymi przyczynami nadmiernego zbliżenia mogło być:

  • po stronie s/y Bieszczady:
    • prowadzenie niewłaściwej obserwacji skutkujące brakiem świadomości zbliżania się MV Lady Elena lub błędną oceną wzajemnej odległości i niepodjęciem działań w celu zasygnalizowania statkowi swojej obecności w sytuacji, gdy miał wątpliwości, czy statek podejmie wystarczające działanie w celu uniknięcia zderzenia
    • ograniczona możliwość wykrycia jachtu wynikająca z wyposażenia w reflektor radarowy niedający echa zapewniającego odpowiednią możliwość wykrycia, a nadto ewentualnego niepalenia się świateł burtowych lub palenia się z niedostateczną jasnością
  • po stronie MV Lady Elena: brak świadomości zbliżania się do jachtu wynikający z wysoce ograniczonej możliwości wykrycia jachtu nieoświetlonego właściwie i niosącego niewłaściwy reflektor radarowy lub prowadzenia niewłaściwej obserwacji wzrokowej skutkującej niewykryciem prawidłowo oświetlonego jachtu.

Stwierdzono ponadto, że Urząd Morski w Gdyni dopuścił do żeglugi jacht wyposażony w reflektor radarowy, który nie spełniał wymogów bezpieczeństwa żeglugi statków morskich i bezpieczeństwa życia na morzu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]