Przejdź do zawartości

Sniper Elite V2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sniper Elite V2
Producent

Rebellion Developments

Wydawca

Rebellion Developments
505 Games

Seria gier

Sniper Elite

Silnik

Asura

Data wydania

1 maja 2012[1]

Gatunek

strzelanka pierwszoosobowa, strzelanka trzecioosobowa

Tryby gry

gra jednoosobowa, gra wieloosobowa

Wymagania sprzętowe
Platforma

Windows, Xbox 360, PlayStation 3

Wymagania

Core 2 Duo 3 GHz, 4 GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 8800 lub lepsza), 10 GB HDD, Windows Vista (Service Pack 2)/7

Kontrolery

mysz, klawiatura, gamepad

Poprzednia gra w serii

Sniper Elite (2005)

Następna gra w serii

Sniper Elite III (2014)

Sniper Elite V2gra komputerowa będąca połączeniem strzelanki trzecioosobowej i pierwszoosobowej, wyprodukowana i wydana przez Rebellion Developments 1 maja 2012, stanowiąca kontynuację Sniper Elite[1]. Łącznie sprzedano ponad 10 milionów egzemplarzy gry na wszystkie platformy[2]. W 2014 roku premierę miała kontynuacja zatytułowana Sniper Elite III[3].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja gry rozgrywa się w czasie drugiej wojny światowej, podczas walk o Berlin w kwietniu 1945 roku. Gracz wciela się w Karla Fairburne'a, syna amerykańskiego ambasadora w Berlinie, agenta OSS, który został wysłany do stolicy Rzeszy, by zlikwidować piątkę niemieckich naukowców, chcących przejść na stronę sowiecką. Niespodziewanie, jego celem stało się również powstrzymanie startu rakiety V2 z ładunkiem tabunu, skierowanej na Londyn. Podczas misji przyjdzie mu stawić czoła nie tylko żołnierzom SS i Wehrmachtu, ale także nacierającej Armii Czerwonej.

Rozgrywka

[edytuj | edytuj kod]
 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Gry-Online PC: 6,5/10[4]
GameSpot PC: 6/10[5]
Xbox 360: 6/10[6]
GameSpy PC: 3/5 gwiazdek[7]
IGN PS3: 8/10[8]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
Metacritic

PC: 65% (z 15 recenzji)[9]
PS3: 70% (z 21 recenzji)[10]
Xbox 360: 66% (z 33 recenzji)[11]

Nagrody
Organizacja Nagroda
PSX Extreme Najlepsza strzelanina TPP 2012 (czytelnicy) – miejsce III[12]

Gracz może rozpocząć rozgrywkę na czterech poziomach trudności: kadet, normalny, snajper oraz niestandardowy (podczas którego nie są naliczane punkty). W grze, poza walką z ludźmi, mamy do czynienia również z pojazdami wroga, czyli czołgami i samochodami pancernymi. Gracz może korzystać z szerokiej gamy uzbrojenia, zwłaszcza spośród broni snajperskich (do dyspozycji jest osiem modeli), nie zabrakło również ładunków wybuchowych, pistoletów maszynowych czy broni krótkiej. Gra jednak jest nastawiona na walkę z zastosowaniem karabinu, bądź cichego likwidowania przeciwników. Tytuł składa się z jedenastu poziomów, zawierających historyczne lokacje w Berlinie.

Sniper Elite V2 tym wyróżnia się spośród innych gier FPS, że w momencie trafienia przeciwnika, kamera często przenosi się na pocisk (co stanowi nawiązanie do pierwszej części serii), pokazując jego tor lotu oraz drogę, jaką przebywa w ciele przeciwnika, ukazując uszkodzenia ciała, jakie wyrządza.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Sniper Elite V2 (PC). Gry-Online. [dostęp 2015-10-24]. (pol.).
  2. Sniper Elite – 10. rocznica, gracze kupili 10 milionów kopii gier z serii. Gry-Online, 2015-09-30. [dostęp 2015-10-24]. (pol.).
  3. Adrian Werner: Wydano Sniper Elite 3. Gry-Online, 2013-03-14. [dostęp 2013-03-14]. (pol.).
  4. Gambrinus: II wojna światowa przez lunetę snajpera – recenzja gry Sniper Elite V2. Gry-Online. [dostęp 2012-06-12]. (pol.).
  5. Chris Watters: Sniper Elite V2 Review. GameSpot, 2012-05-01. [dostęp 2012-06-12]. (ang.).
  6. Chris Watters: Sniper Elite V2 Review. GameSpot, 2012-05-01. [dostęp 2012-06-12]. (ang.).
  7. Mike Rausch: Review: Sniper Elite V2. GameSpy, 2012-05-06. [dostęp 2012-06-12]. (ang.).
  8. Nathan Meunier: Sniper Elite V2 Review. IGN, 2004-05-14. [dostęp 2012-06-12]. (ang.).
  9. Sniper Elite V2 PC. Metacritic. [dostęp 2012-06-12]. (ang.).
  10. Sniper Elite V2 Playstation 3. Metacritic. [dostęp 2012-06-12]. (ang.).
  11. Sniper Elite V2 Xbox 360. Metacritic. [dostęp 2012-06-12]. (ang.).
  12. Roger Żochowski. Debeściaki. „PSX Extreme”. 1/2013, s. 22-25. Warszawa: Advertigo S.A.. ISSN 1429-172X. (pol.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]