Przejdź do zawartości

Tendencja centralna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tendencja centralna – pozycja skali pomiarowej, wokół której skupiają się zaobserwowane wartości zmiennej. Pełni funkcję wskaźnika położenia ogółu zaobserwowanych wartości na skali pomiarowej. Należy do podstawowych charakterystyk zbioru tych wartości i z tej racji jest składnikiem większości analiz ilościowych wyników pomiaru. Najczęściej stosowanymi miarami tendencji centralnej są średnia arytmetyczna, mediana i modalna[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wikipedia PTDE. [dostęp 2008-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-16)].