Przejdź do zawartości

Tom Sharkey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tom Sharkey
Ilustracja
Pseudonim

"Sailor"

Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1873
Dundalk

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1953
San Francisco

Obywatelstwo

Irlandia

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

53[1]

Zwycięstwa

38

Przez nokauty

35

Porażki

7

Remisy

6

Tom Sharkey, właściwie Thomas Joseph Sharkey, przydomek pięściarski Sailor (ur. 26 listopada 1873 w Dundalk – zm. 17 kwietnia 1953 w San Francisco), znany bokser irlandzki z przełomu XIX i XX wieku.

W młodym wieku został marynarzem, w czasie pobytu na Hawajach w 1893 roku zetknął się z boksem i natychmiast zasłynął z bardzo silnego ciosu – wszystkie walki wygrywał przez nokaut, większość w pierwszej bądź drugiej rundzie. Był niewysoki, ale bardzo mocno zbudowany. Po przybyciu do Kalifornii kontynuował serię zwycięstw.

2 grudnia 1896 r. doszło do jego słynnego pojedynku z Bobem Fitzsimmonsem. Sharkey został znokautowany, jednak sędzia Wyatt Earp ogłosił go zwycięzcą wskutek dyskwalifikacji przeciwnika.

Dwie najsłynniejsze walki stoczył z Jimem Jeffriesem. Mimo kolosalnej przewagi fizycznej (Sharkey: wzrost 173 cm, waga 84 kg; Jeffries wzrost 189 cm, waga 99 kg) Sharkey walczył jak równy z równym i uległ jedynie na punkty (6 maja 1898 w 20 rundach i 3 listopada 1899 w 25 rundach).

Karierę bokserską zakończył w 1904 roku, jednak aż do końca lat 20. XX wieku brał udział w pojedynkach pokazowych. Potem pracował na torach wyścigów konnych.

W 2003 roku został wpisany do bokserskiej galerii sław (International Boxing Hall of Fame).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]