Przejdź do zawartości

Wikipedysta:PaQ666/brudnopis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Max Gerson (ur. 18 października 1881 w Wągrowcu, zm. 8 marca 1959 w Nowym Jorku) – niemiecki lekarz, twórca Terapi Gersona - terapii medycyny niekonwencjonalnej, która to według niego jest w stanie wyleczyć raka oraz inne chroniczne przypadłości zwyrodnieniowe. Garson opisał swoją metodę leczenia w książce A Cancer Therapy: Results of 50 Cases. Niemniej jednak podczas niezależnej analizy wyników Garsona przez National Cancer Institute (NCI) okazało się, iż brak w nich podstawowych informacji potrzebnych do rzeczowej oceny jego twierdzeń, oraz dowodów na korzyści płynące ze stosowania tej metody leczenia. Terapia ta nie jest uznawana przez współczesną naukę i może być potencjalnie niebezpieczna.[1][2]

W Europie

[edytuj | edytuj kod]

Gerson urodził się 18 października 1881 w Wągrowcu w Niemczech. W 1909 ukończył Uniwersytet we Fryburgu. W wieku 28 lat rozpoczął praktykę medyczną we Wrocławiu, następnie przebywając w Bielefeld skupił się na medycynie wewnętrznej i chorobach nerwowych.[3] Do 1927 Gerson wyspecjalizował się w leczeniu gruźlicy opracowując dietę Gerson-Sauerbrach-Hermannsdorfer’a, twierdząc, że jest ogromnym postępem w leczeniu gruźlicy.[3] Początkowo stosował terapię do leczenia gruźlicy i bólów migrenowych, by w 1928 zastosować ją również do raka.[4] W 1933 przeniósł się na dwa lata do Wiednia, później związał się z kliniką pod Paryżem. W 1936 roku przeprowadził się do Londynu, by niedługo po tym wyemigrować do Stanów Zjednoczonych.[3]

W Stanach Zjednoczonych

[edytuj | edytuj kod]

W 1938 Garson wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, przeszedł badania komisji lekarskiej i w 1942 został obywatelem USA.[3]

W 1946 senator Claude Pepper wezwał Gersona na przesłuchanie przed podkomisją kongresu na temat jego terapi antyrakowej, by zdecydować o ufundowaniu 100 milionów dolarów na centrum badań nad rakiem, w którym Garson miał odgrywać kluczową rolę. Garson zaprezentował kongresowi pięć pacjentów chorych na rakach, którzy zeznawali iż udało im się wyleczyć ze śmiertelnej choroby, zyskał on jednak małe zainteresowanie mediów i projekt finansowania nie wyszedł poza Senat.

Garson poddał kilkoro pacjentów w Stanach Zjednoczonych swojej terapii, donosząc o uzyskaniu pozytywnych wyników, jednak współpracownicy uważali jego metodę i wyniki za nieprzekonujące. Zwolennicy terapii Garsona podejrzewają autorytety medyczne o uknucie spisku w celu powstrzymania go od publikacji w literaturze fachowej w USA. W 1958 Garson wydał książkę A Cancer Therapy: Results of 50 Cases z opisem 50-ciu, rzekomo przez niego wyleczonych, przypadków śmiertelnie chorych na raka pacjentów . W tym samym roku zawieszono licencję medyczną Gersona w Nowym Yorku.[5] Gerson umarł 8 Marca 1959 roku na zapalenie płuc.[3][6]

Terapia Gersona

[edytuj | edytuj kod]

Gerson początkowo stosował swoją terapię do leczenia bólów migrenowych i gruźlicy. Od 1928 roku korzystał z niej również do leczenia raka , co jest aktualnie jej najbardziej znanym zastosowaniem.[4]

Terapia Gersona opiera się na założeniu, że choroby są powodowane przez toksyczne substancje akumulujące się w ciele człowieka. Szczególnie dotyczy to chemicznych dodatków żywnościowych, zmniejszających zawartość potasu, a jednocześnie podnoszących ilość sodu. Dodatkowy sód pojawia się w trakcie przetwarzania i przygotowywania żywności. Takie zaburzenie równowagi ma powodować zmiany w metabolizmie komórkowym, prowadzące do powstania raka. Założeniem Terapii Gersona jest zmniejszenie ilości sodu, oraz zwiększenie ilości potasu w komórkach pacjenta poprzez dietę owocowo-warzywną, lewatywy z kawy, podawanie substancji dożylnych, enzymów oraz suplementów diety.[1]

Dieta Gersona wymaga od pacjenta spożywania surowych roślin i wypijania co godzinę szklanki(250ml) świeżego soku, wyciśniętego z warzyw i owoców ekologicznych. Częścią terapii są również lewatywy z kawy lub oleju rycynowego. Niektórym pacjentom zaleca się przyjmowanie doustne lub odbytniczo |nadtlenku wodoru (wody utlenionej), lub tylko odbytniczo ozonu. Dietę wzbogaca się suplementami witaminy C i jodu. Zakazane jest picie wody, spożywanie jagód, orzechów, oraz stosowanie aluminiowych naczyń i sztućców.[7]

Początkowo wymagano od pacjentów wypijania dziennie paru szklanek wyciągu z surowej wątroby cielęcej. Jednak po śmierci kilkorga pacjentów spowodowanej infekcją bakteriami z rodzaju Campylobacter wyciąg zastąpiono sokiem marchewkowym.[8]

W diecie Gersona wyklucza się wszelkie produkty zwierzęce, tłuszcze i oleje (poza wyciągiem z surowej wątroby cielęcej oraz olejem z siemienia lnianego) oraz potencjalne źródła toksyczności jak tytoń, sól, alkohol, fluorki, pestycydy, dodatki do żywności oraz leki. Żywność powinna być ekologiczna, świeża i nieprzetworzona. Gerson wierzył, że terapia może odwrócić wszelkie efekty chorobowe spowodowane wystawieniem organizmu na toksyny zawarte w środowisku w ciągu 6-18 miesięcy i pomóc w zwalczaniu większości chorób przewlekłych, między innymi: gruźlicy, większości form zaawansowanego raka, artretyzmu i cukrzycy.

Twierdzenia Gersona o skuteczności terapii zwróciły uwagę wielu znanych osób oraz praktyków medycyny alternatywnej. Charlotte Gerson, córka Gersona, kontynuowała promowanie terapii m.in. zakładając "Instytut Gersona" (Gerson Institute) w 1977 roku.


Max Gerson (ur. 18 października 1881 w Wągrowcu, zm. 8 marca 1959 w Nowym Jorku) – niemiecki lekarz i naukowiec, twórca nieuznawanej przez współczesną naukę terapii rzekomo leczącej raka.

Pochodził z żydowskiej rodziny z Wielkopolski. Prowadził praktykę lekarską w Bielefeld, wizytując wielokrotnie niemieckie sanatoria dla gruźlików. W 1933, w związku z nasileniem kampanii antysemickiej, opuścił Niemcy i przez Wiedeń, Paryż i Londyn dotarł w 1936 do Nowego Jorku.

Terapia Gersona

[edytuj | edytuj kod]

Gerson opisał przyczyny powstawania raka, jako zespołu wyniszczenia tkanek wynikającego z zaburzenia równowagi sodowo-potasowej na poziomie komórkowym, postępującą autotoksyczność organizmu oraz permanentny niedobór składników odżywczych. Określił raka jako chorobę całego organizmu, a nie poszczególnych organów. Opracował tzw. terapię Gersona, polegającą na spożywaniu dużej ilości soków oraz wykonywaniu lewatyw z kawy sporządzonej w specyficzny sposób.

Rzekoma skuteczność działania terapii Gersona nie znalazła potwierdzenia w badaniach przeprowadzonych przez amerykański National Cancer Institute[9]. Według American Cancer Society, terapia nie ma podstaw naukowych i jest potencjalnie niebezpieczna[10]

Mimo braku naukowych dowodów na działanie, metoda ta posiada wielu zwolenników. W San Diego istnieje Instytut Gersona poświęcony popularyzacji tej rzekomej metody leczenia raka oparty na tzw. diecie Gersona[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b American Cancer Society: Gerson Therapy. [dostęp 4 kwietnia 2011].
  2. Memorial Sloan-Kettering Cancer Center: Overview of the Gerson Regimen. 18 Marca 2009. [dostęp 4 kwietnia 2011].
  3. a b c d e Unproven methods of cancer management. Gerson method of treatment for cancer. „CA Cancer J Clin”. 23 (5), s. 314–7, 1973. DOI: 10.3322/canjclin.23.5.314. PMID: 4202045. 
  4. a b American Cancer Society: Metabolic Therapy. 18 Marca 2009. [dostęp 5 kwietnia 2011].
  5. David J. Hess. The politics of healing: histories of alternative medicine in twentieth-century North America. „CA Cancer J Clin”, s. 222, 2004. Routledge. 
  6. Dr. Max Gerson, 77, Cancer Specialist. „New York Times”, s. 29, 9 March 1959. 
  7. Weitzman S. Alternative Nutritional Cancer Therapies. „International Journal of Cancer”, s. 69–72, 1998. DOI: <69::AID-IJC20>3.0.CO;2-7 10.1002/(SICI)1097-0215(1998)78:11+<69::AID-IJC20>3.0.CO;2-7. PMID: 9876483. 
  8. Campylobacter sepsis associated with "nutritional therapy"--California. „MMWR Morb. Mortal. Wkly. Rep.”. 30 (24), s. 294–5, June 1981. PMID: 6789105. 
  9. Gerson Therapy: History, National Cancer Institute, 26 lutego 2010
  10. Gerson Therapy Overview, American Cancer Society
  11. Strona Instytutu Gersona


Kategoria:Medycy niekonwencjonalni Kategoria:Niemieccy lekarze Kategoria:Niemieccy Żydzi Kategoria:Urodzeni w 1881 Kategoria:Zmarli w 1959