Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Poznaniak/brudnopis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lwów

Siedziby gmin

[edytuj | edytuj kod]

Województwa

[edytuj | edytuj kod]
  • Województwo białostockie Zrobione
  • Województwo kieleckie Zrobione
  • Województwo krakowskie Zrobione
  • Województwo lubelskie Zrobione Lublin 1921?
  • Województwo lwowskie Zrobione
  • Województwo łódzkie Zrobione Łódź 1918?
  • Województwo nowogródzkie Zrobione
  • Województwo poleskie Zrobione
  • Województwo pomorskie Zrobione
  • Województwo poznańskie Zrobione
  • Województwo stanisławowskie Zrobione
  • Województwo śląskie Zrobione
  • Województwo tarnopolskie Zrobione
  • miasto stołeczne Warszawa Zrobione
  • Województwo warszawskie Zrobione
  • Województwo wileńskie Zrobione
  • Województwo wołyńskie Zrobione

Prawa miejskie - obwód tarnopolski



Powiaty bez herbu

[edytuj | edytuj kod]
  1. Powiat górowski
  2. Powiat grudziądzki
  3. Powiat krapkowicki
  4. Powiat leski
  5. Powiat łosicki
  6. Powiat ostrołęcki
  7. Powiat sokołowski

Zmieniono herb

  1. Powiat będziński
  2. Powiat brzeski (województwo opolskie) Zrobione
  3. Powiat chodzieski Zrobione
  4. Powiat cieszyński Zrobione
  5. Powiat brodnicki Zrobione
  6. Powiat dąbrowski Zrobione
  7. Powiat głogowski Zrobione
  8. Powiat gorzowski Zrobione
  9. Powiat kartuski Zrobione
  10. Powiat kazimierski Zrobione
  11. Powiat kędzierzyńsko-kozielski
  12. Powiat kielecki Zrobione
  13. Powiat kościerski Zrobione
  14. Powiat łaski Zrobione
  15. Powiat myszkowski Zrobione
  16. Powiat namysłowski Zrobione
  17. Powiat opoczyński Zrobione
  18. Powiat otwocki Zrobione
  19. Powiat pabianicki Zrobione
  20. Powiat parczewski
  21. Powiat piaseczyński Zrobione
  22. Powiat pilski Zrobione
  23. Powiat przeworski Zrobione
  24. Powiat puławski Zrobione
  25. Powiat pyrzycki Zrobione
  26. Powiat słubicki Zrobione
  27. Powiat stalowowolski Zrobione
  28. Powiat szydłowiecki Zrobione
  29. Powiat wałecki Zrobione
  30. Powiat warszawski zachodni Zrobione
  31. Powiat wągrowiecki Zrobione
  32. Powiat włoszczowski Zrobione
  33. Powiat wysokomazowiecki Zrobione

Herby miast

[edytuj | edytuj kod]

Herby województw do 1998 r.

[edytuj | edytuj kod]
  1. bialskopodlaskie - Dz. Urz. Woj. Bial. z 1996 r. Nr 2, poz. 9 Zrobione
  2. gdańskie 11.09.1996 - Dz. Urz. Woj. Gd. z 1996 r. Nr 29, poz. 78 Zrobione
  3. katowickie 22.04.1997 - Dz. Urz. Woj. Kat. z 1997 r. Nr 15, poz. 103 Zrobione
  4. kieleckie 28.10.1997 - Dz. Urz. Woj. Kiel. z 1997 r. Nr 37, poz. 139 Zrobione
  5. legnickie
  6. lubelskie 1991
  7. płockie
  8. słupskie po 09.1990
  9. szczecińskie 01.12.1995
  10. toruńskie 12.05.1995 - Dz. Urz. Woj. Tor. z 1995 r. Nr X, poz. 77 Zrobione
  11. warszawskie
  12. zielonogórskie 18.07.1985 - Dz. Urz. Woj. Ziel. z 1985 r. Nr 9, poz. 252 Zrobione

Bez herbu

  1. białostockie
  2. chełmskie
  3. łomżyńskie

herby powiatów

Przenoszenie grafik

Nowe art

licznik

licznik

utworzone

lok

wyścig

licznik odwiedzin

commons:User:File Upload Bot (Magnus Manske)

Herby powiatów

[edytuj | edytuj kod]

[[Plik:POL powiat COA.svg|thumb|right|200px|Herb powiatu ]] '''Herb [[powiat|powiatu ]]''' Herb został ustanowiony ''Uchwałą '' [[Kategoria:Herby powiatów|]]

Uchwała Nr XIII / 85 / 2000 Rady Powiatu w Sępólnie Kraj. z dnia 21 stycznia 2000 r.

  • J. Adamus, O herbie miasta Wilna, HA24251 I - IH Zrobione
  • Zmiany administracyjne miast i osiedli 1918-1963, HAFd 306 - IH, Dzięgielowa Zrobione
  • Podziały terytorialno-administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej Zrobione
  • Joanna Gierowska - Kałłaur Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich Zrobione
  • Śląskie Wiadomości Statystyczne
  • Stanisław Litak, Atlas Kościoła łacińskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVIII wieku, 85177 - Św. M. 65
  • Franiszek Uhorczak, Skorowidz nazw gromad, miast i miasteczek według podziału administr. z 1. IV 1932 i ze zmianami do 10. III 1939 do Mapy podkładowej jednostek administracyjnych województw lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego w podziałce 1:300.000, 646757 II - UAM główna Zrobione
  • Dziennik Urzędowy Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich - UAM główna Zrobione brak: 18-23, 25 z 1919 i od 55 z 1920
  • Kieleckie 138-144 i errata - Dzięgielowa Zrobione
  • Białostockie 85-95 - Dzięgielowa Zrobione
  • Warszawskie - Dzięgielowa Zrobione
  • Łódzkie 61-80 Zrobione
  • Dziennik Urzędowy Zarządu Terenów Przyfrontowych i Etapowych - Bibl. Publ. m. Warszawy Zrobione
  • Dziennik Urzędowy Zarządu Cywilnego Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego - Bibl. Publ. m. Warszawy; PTPN Sygn. 73626.III R. 1, nr 1-16 Zrobione
  • Dziennik Urzędowy Generalnego Komisarza Cywilnego - Bibl. Publ. m. Warszawy Zrobione
  • Królewski Zamek Stary w Grodnie, 1936 - Św. M. 65, Sygn. 34705
  • Kamieniec Podolski, miasto - legenda : zarys dziejów urbanistyki i architektury od czasów najdawnieszych do współczesności / Zbigniew Bania, Marta Wiraszka.
  • Kamieniec Podolski : studia z dziejów miasta i regionu / Instytut Historii Akademii Pedagogicznej w Krakowie, Instytut Historii Architektury i Konserwacji Zabytków Politechniki Krakowskiej.

Dzienniki Urzędowe

Kamieniec Podolski

Senat litewski: en:Lithuanian Council of Lords, lt:Ponų taryba

<ref name="NAZWA"></ref> <ref name="NAZWA"/>

<gallery> Plik:Dolny Śląsk TT mapa.png Plik:Mapa Dolnego Śląska.png Plik:Górny Śląsk TT mapa.png Plik:Górny Śląsk mapa.png Plik:Górny Śląsk.png Plik:Górny Śląsk w historycznych granicach.png Plik:Ziemia sieradzka TT mapa.png Plik:Ziemia łęczycka TT mapa.png Plik:Śląsk Cieszyński TT mapa.png Plik:Śląsk Cieszyński mapa.png Plik:Śląsk Cieszyński na tle Polski.png Plik:Śląsk Cieszyński.jpg Plik:Ziemia kłodzka TT mapa.png Plik:Ziemia kłodzka.png Plik:Ziemia Kłodzka.png Plik:Ziemia Lubuska mapa.png Plik:Ziemia Lubuska mapa II.png </gallery>

Ostry Wierch

[edytuj | edytuj kod]
Schronisko pod Ostrym Wierchem
Ilustracja
Ruiny schroniska w 2012 r.
Państwo

 Polska

Pasmo

Bieszczady Wschodnie, Karpaty

Wysokość

ok. 1130 m n.p.m.

Data otwarcia

1935

Właściciel

Przemyskie Towarzystwo Narciarzy

Położenie na mapie Polski w latach 1924–1939
Mapa konturowa Polski w latach 1924–1939, na dole znajduje się punkt z opisem „Ostry Wierch”
Ziemia48°52′57″N 22°57′30″E/48,882500 22,958333

Schronisko pod Ostrym Wierchem zwane także schroniskiem na Ruskim Pucie, to nieistniejące już polskie schronisko turystyczne pod Ostrym Wierchem w Bieszczadach Wschodnich wybudowane w 1935 r. przez Przemyskie Towarzystwo Narciarzy.

Schronisko położone było na północno-zachodnim stoku Ostrego Wierchu, ok. 8 km na północny zachód od Pikuja. Budynek wzniesiono na wysokości ok. 1130 m n.p.m.

Schronisko zostało rozebrane w 1940 r.[1]

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

W okresie międzywojennym w rejonie schroniska istniały następujące szlaki[2]:

  • szlak turystyczny czerwonyGłówny Szlak Wschodniobeskidzki wiodący z Gorganów przez Worochtę, wieś Foreszczenka do Zaroślaka. Dalej, przez Howerlę na przełęcz między Howerlą a Breskułem,
    • szlak turystyczny żółty – odchodzący od czerwonego szlak wiodący bezpośrednio na przełęcz między Howerlą a Breskułem, z pominięciem Howerli,
  • szlak turystyczny niebieski – na Turkuł,
  • szlak turystyczny zielony – na Małą Koźmieską i dalej na Wielką Koźmieską.

Obecnie spod turbazy rozchodzą się następujące szlaki turystyczne:

    • szlak turystyczny czerwony – w kierunku Howerli, poprzez przełęcz między Howerlą a Breskułem. Pierwszy fragment szlaku pokrywa się z międzywojennym szlakiem czerwonym, dalej ze szlakiem żółtym, a samo podejście na Howerlę ponownie ze szlakiem czerwonym. Czas wejścia: od 2,5 do 3 godzin,
    • nieznakowany szlak w kierunku Jeziorka Niesamowitego. W znacznej swej części pokrywa się z międzywojennym szlakiem niebieskim,
    • szlak rowerowy czarny – droga jezdna w kierunku Worochty udostępniona dla kolarstwa górskiego. Do wsi Foreszczenka pokrywa się z czerwonym Głównym Szlakiem Wschodniobeskidzkim.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: "Tam szum Prutu, Czeremoszu...". Kraków: Bezdroża, 2007, s. 201. ISBN 978-83-60506-52-3.
  2. Mapa WIG z 1933 r., arkusz Żabie

[[Kategoria:Nieistniejące schroniska beskidzkie|Ostry Wierch]] [[Kategoria:Bieszczady Wschodnie]]

Schronisko pod Pikujem 48 50 15 23 0 0 [1] [2]


Schronisko na Przełęczy Tatarskiej
Państwo

 Polska

Pasmo

Gorgany/Czarnohora, Karpaty

Wysokość

931 m n.p.m.

Data otwarcia

1932

Właściciel

Polskie Towarzystwo Tatrzańskie Oddział Stanisławowski

Położenie na mapie Polski w latach 1924–1939
Mapa konturowa Polski w latach 1924–1939, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Tatarska”
Ziemia48°18′N 24°27′E/48,300000 24,450000

Schronisko na Przełęczy Tatarskiej im. gen. Tadeusza Kasprzyckiego to nieistniejące już polskie schronisko turystyczne na Przełęczy Tatarskiej (Jabłonickiej) wybudowane w 1932 r. przez Oddział Stanisławowski Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego[1].

Schronisko położone było na Przełęczy Tatarskiej rozdzielającej Gorgany od Czarnohory, na wysokości 931 m n.p.m., posiadało 36 łóżek, zostało poświęcone 2 lutego 1934 roku[2].

  1. Władysław Krygowski: Dzieje Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Warszawa, Kraków: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1988, s. 34. ISBN 83-7005-200-2.
  2. Dariusz Dyląg: Gorgany: przewodnik. Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2008, s. 95. ISBN 978-83-89188-74-8.

Przełęcz Tatarska Kategoria:Gorgany Kategoria:Czarnohora

Schronisko Związku Osadników pod Kukulem [1] otwarte 6 stycznia 1939 r. 48 14,2 24 32,5

w Sławsku, Beskidzie, u źródeł Świcy, na Jalu, na Borewce, pod Doboszanką, na Pantyrze, pod Chomiakiem na przełęczy Tatarskiej, w Worochcie, Zarosiąku, pod Popem Iwanem i w Burkucie

województwo PRL

[edytuj | edytuj kod]
białostockie
województwo
Państwo

 Polska

Siedziba

Białystok

Powierzchnia

23 154 km²

Populacja (1973)
• liczba ludności


1 188 000[2]

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba powiatów grodzkich

1

Liczba powiatów ziemskich

19

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Województwo białostockie – jednostka administracyjna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej istniejąca w latach 1944-1975. Powstała poprzez reaktywację 22 sierpnia 1944 r. Dekretem Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 21 sierpnia 1944 r. o trybie powołania władz administracji ogólnej I i II instancji[3] przedwojennego województwa białostockiego. Na podstawie umowy między Rzecząpospolitą Polską i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej, zawartej przez Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej i rząd ZSRR w Moskwie, w dniu 16 sierpnia 1945 r.[4] od województwa odpadła wschodnia część z powiatami grodzieńskim i wołkowyskim.

Zmiany administracyjne

[edytuj | edytuj kod]

Podział administracyjny w 1973[15]

[edytuj | edytuj kod]
Powiat Pow.(km²) Lud.(tys.) Mieszk.
/km²
Miasta Gminy Siedziba
Województwo białostockie
augustowski 1471 49,3 34 1 5 Augustów
Białystok miasto 74 178,3 2420 1 0 Białystok
białostocki 2248 95,4 42 5 12 Białystok
bielski 1477 70,6 48 2 7 Bielsk Podlaski
dąbrowski 829 35,3 43 1 4 Dąbrowa Białostocka
ełcki 961 55,9 58 1 5 Ełk
gołdapski 771 26,5 34 1 4 Gołdap
grajewski 1251 51,4 41 3 8 Grajewo
hajnowski 1603 57,6 36 1 8 Hajnówka
kolneński 1322 54,8 41 2 8 Kolno
łapski 591 36,6 62 2 5 Łapy
łomżyński 1250 81,2 65 3 10 Łomża
moniecki 1211 48,1 40 3 7 Mońki
olecki 882 33,6 38 1 5 Olecko
sejneński 829 22,5 27 1 5 Sejny
siemiatycki 1655 65,5 40 3 9 Siemiatycze
sokólski 1446 57,4 40 1 8 Sokółka
suwalski 1407 70,7 50 1 10 Suwałki
wysokomazowiecki 977 50,3 51 1 7 Wysokie Mazowieckie
zambrowski 899 47,0 52 1 6 Zambrów

W wyniku reformy administracyjnej 1 czerwca 1975 r. z terenów dotychczasowego województwa białostockiego utworzono województwa białostockie, łomżyńskie, ostrołęckie i suwalskie[16]

pomorskie
województwo
Państwo

 Polska

Siedziba

Bydgoszcz

Powierzchnia

20 029 km²

Populacja (1949[1])
• liczba ludności


1 417 288

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba powiatów grodzkich

5

Liczba powiatów ziemskich

18

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Województwo pomorskie jednostka administracyjna Polski istniejąca w latach 1944-1950. Powstała poprzez reaktywację 22 sierpnia 1944 r. Dekretem Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 21 sierpnia 1944 r. o trybie powołania władz administracji ogólnej I i II instancji[2] przedwojennego województwa pomorskiego. 17 marca 1945 r. podjęto decyzję o przeniesieniu stolicy województwa z Torunia do Bydgoszczy[3]. 7 kwietnia 1945 r. z województwa pomorskiego wyłączono powiaty kartuski, morski, starogardzki, kościerski, tczewski i powiat grodzki Gdynia do nowo utworzonego województwa gdańskiego[4].

6 lipca 1950 r. województwo pomorskie zostało przemianowane na bydgoskie[5].

Podział administracyjny w 1949

[edytuj | edytuj kod]
Nr Powiat Miasto powiatowe Pow. (km²) Ludność
Województwo pomorskie (1945-1950)
1 brodnicki Brodnica 912 51 330
2 Bydgoszcz miasto Bydgoszcz 75 149 529
3 bydgoski Bydgoszcz 1334 52 691
4 chełmiński Chełmno 730 48 307
5 chojnicki Chojnice 1854 64 520
6 Grudziądz miasto Grudziądz 28 49 913
7 grudziądzki Grudziądz 758 35 146
8 Inowrocław miasto Inowrocław 37 39 839
9 inowrocławski Inowrocław 1267 61 284
10 lipnowski Lipno 1535 93 073
11 lubawski Nowe Miasto Lubawskie 833 44 812
12 nieszawski Nieszawa 1278 105 984
13 rypiński Rypin 1188 74 944
14 sępoleński Sępólno Krajeńskie 681 29 446
15 szubiński Szubin 917 41 903
16 świecki Świecie 1533 74 668
17 Toruń miasto Toruń 59 76 749
18 toruński Toruń 864 47 845
19 tucholski Tuchola 1039 35 336
20 wąbrzeski Wąbrzeźno 673 48 801
21 Włocławek miasto Włocławek 25 52 970
22 włocławski Włocławek 1300 81 805
23 wyrzyski Wyrzysk 1101 59 549
  1. Rocznik Statystyczny 1949
  2. Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8
  3. Pomorski Dziennik Wojewódzki z 1945 r. Nr , poz.
  4. Dz.U. z 1945 r. nr 11, poz. 57
  5. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
śląskie
województwo
Państwo

 Polska

Siedziba

Katowice

Powierzchnia

15 369 km²

Populacja (1949[1])
• liczba ludności


3 101 586

Szczegó��owy podział administracyjny
Liczba powiatów grodzkich

13

Liczba powiatów ziemskich

23

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Województwo śląskie (nazywane również śląsko-dąbrowskim) – jednostka administracyjna Polski istniejąca w latach 1944-1950. Powstała poprzez reaktywację 22 sierpnia 1944 r. Dekretem Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 21 sierpnia 1944 r. o trybie powołania władz administracji ogólnej I i II instancji[2] przedwojennego województwa śląskiego. 7 maja 1945 r. zniesiono autonomię województwa śląskiego[3]. 18 sierpnia 1945 r. przyłaczono powiaty będziński i zawierciański z województwa kieleckiego[4]. 28 czerwca 1946 r. z obszaru Ziem Odzyskanych włączono do województwa śląskiego powiaty: bytomski, dobrodzieński, gliwicki, głubczycki, grodkowski, kluczborski, kozielski, niemodliński, niski, oleski, opolski, prudnicki, raciborski i strzelecki oraz powiaty miejskie: Bytom, Gliwice i Zabrze[5].

6 lipca 1950 r. województwo śląskie zostało przemianowane na katowickie[6].

Podział administracyjny w 1949

[edytuj | edytuj kod]
Nr Powiat Miasto powiatowe Pow. (km²) Ludność
Województwo pomorskie (1945-1950)
1 brodnicki Brodnica 912 51 330
2 Bydgoszcz miasto Bydgoszcz 75 149 529
3 bydgoski Bydgoszcz 1334 52 691
4 chełmiński Chełmno 730 48 307
5 chojnicki Chojnice 1854 64 520
6 Grudziądz miasto Grudziądz 28 49 913
7 grudziądzki Grudziądz 758 35 146
8 Inowrocław miasto Inowrocław 37 39 839
9 inowrocławski Inowrocław 1267 61 284
10 lipnowski Lipno 1535 93 073
11 lubawski Nowe Miasto Lubawskie 833 44 812
12 nieszawski Nieszawa 1278 105 984
13 rypiński Rypin 1188 74 944
14 sępoleński Sępólno Krajeńskie 681 29 446
15 szubiński Szubin 917 41 903
16 świecki Świecie 1533 74 668
17 Toruń miasto Toruń 59 76 749
18 toruński Toruń 864 47 845
19 tucholski Tuchola 1039 35 336
20 wąbrzeski Wąbrzeźno 673 48 801
21 Włocławek miasto Włocławek 25 52 970
22 włocławski Włocławek 1300 81 805
23 wyrzyski Wyrzysk 1101 59 549
Województwo białostockie
województwo
1975-1998
Państwo

 Polska

Data powstania

1 czerwca 1975

Data likwidacji

31 grudnia 1998

Siedziba wojewody i sejmiku

Białystok

Powierzchnia

10055 km²

Populacja (1998)
• liczba ludności


701 400

• gęstość

69,8 os./km²

Tablice rejestracyjne

BK, BT, BI

Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie Polski

Województwo białostockie - jedno z 49 województw utworzonych 1 czerwca 1975 r.[1] z części dotychczasowego województwa białostockiego. W wyniku reformy administracyjnej 1 stycznia 1999 r. obszar województwa wszedł w skład nowo utworzonego województwa podlaskiego.

Obszar województwa wynosił 10 055 km² (4 miejsce), a jego ludność w 1994 r. ok. 700 000 mieszkańców. Podzielone było na 20 miast i 50 gmin. Graniczyło z 4 województwami: suwalskim, łomżyńskim, siedleckim i bialskopodlaskim oraz do 1991 r. z ZSRR (Białoruską SRR), później z niepodległą Białorusią. W 1999 r. z gmin białostockiego utworzono następujące powiaty: białostocki, bielski, hajnowski, sokólski, siemiatycki oraz wschodni fragment monieckiego i powiat grodzki Białystok.

Urzędy Rejonowe

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1990-98 województwo było podzielone na Urzędy Rejonowe:

  • Urząd Rejonowy w Białymstoku dla gmin: Choroszcz, Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Kościelne, Gródek, Juchnowiec Dolny, Łapy, Michałowo, Poświętne, Supraśl, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Wasilków i Zabłodów oraz miasta Białystok
  • Urząd Rejonowy w Bielsku Podlaskim dla gmin: Bielsk Podlaski, Boćki, Brańsk, Orla, Rudka i Wyszki oraz miast Bielsk Podlaski i Brańsk
  • Urząd Rejonowy w Hajnówce dla gmin: Białowieża, Czeremcha, Czyże, Dubicze Cerkiewne, Hajnówka, Kleszczele, Narew i Narewka oraz miasta Hajnówka
  • Urząd Rejonowy w Mońkach dla gmin: Jasionówka, Jaświły, Knyszyn, Krypno i Mońki
  • Urząd Rejonowy w Siemiatyczach dla gmin: Drohiczyn, Dziadkowice, Grodzisk, Mielnik, Milejczyce, Nurzec-Stacja i Siemiatycze oraz miasta Siemiatycze
  • Urząd Rejonowy w Sokółce dla gmin: Dąbrowa Białostocka, Janów, Korycin, Krynki, Kuźnica, Nowy Dwór, Sidra, Sokółka, Suchowola i Szudziałowo

Miasta

[edytuj | edytuj kod]

Ludność 31.12.1998

Ludność w latach

[edytuj | edytuj kod]
rok 1975 1980 1985 1990 1995 1998
Ludność 618 000 641 100 671 400 692 800 700 700 701 400

Zamek Książąt Śląskich we Wrocławiu

[edytuj | edytuj kod]
Zamek Książąt Śląskich we Wrocławiu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

ul. Grodzka

Typ budynku

zamek rezydencyjny

Styl architektoniczny

gotycki

Rozpoczęcie budowy

XIII wiek

Ukończenie budowy

1346-1378

Ważniejsze przebudowy

1469, 1554, 1563, 1572-1575, 1611

Zniszczono

1670-1851

Pierwszy właściciel

Henryk I Brodaty lub Henryk II Pobożny

Kolejni właściciele

Wacław II, Karol IV Luksemburski, Leopold I Habsburg

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek Książąt Śląskich we Wrocławiu”
Ziemia51°06′50″N 17°02′06″E/51,113889 17,035000

Zamek Książąt Śląskich zwany też Zamkiem Cesarskim powstał w XIII w. na lewym brzegu Odry. Jego budowę przypisuje się Henrykowi I Brodatemu lub Henrykowi II Pobożnemu. W tym czasie powstał drewniany gród. Ostateczny kształt zamkowi nadał Karol IV Luksemburski w latach 1346-1378. Mimo licznych późniejszych przebudów zasadnicza bryła pozostała już niezmieniona. Leopold I Habsburg w 1659 przekazał zabudowania jezuitom, którzy stopniowo je rozbierali, wznosząc na ich miejscu kościół Imienia Jezus i zespół gmachów uniwersyteckich. Obecnie jedyną pozostałością zamku jest fragment obecnie służący jako zakrystia kościoła.

Komitaty Węgier

[edytuj | edytuj kod]
komitat
Państwo

 Węgry

Siedziba

[[]]

Data likwidacji

1918

Populacja (1910)
• liczba ludności


(1910)

Komitat (węg. , łac. comitatus ) - dawny komitat w północno-wschodniej części Królestwa Węgier.

Komitat Bereg leżał w środkowej części Zakarpacia. Został utworzony w [[]]. Siedzibą władz komitatu było miasto [[]]. W okresie przed I wojną światową komitat dzielił się na siedem powiatów i dwa miasta.

Po traktacie w Trianon komitat znalazł się w granicach Czechosłowacji.

Powiaty (járás)
Powiat Siedziba władz
Alsóverecke Alsóverecke
Felvidék Ilosva
Latorca Oroszvég
Mezőkaszony Mezőkaszony
Munkács Munkács
Szolyva Szolyva
Tiszahát Beregszász
Miasta komitackie (rendezett tanácsú város)
Beregszász
Munkács

B

commons:Locator maps of counties in the Kingdom of Hungary

commons:Category:Counties in the Kingdom of Hungary

Kategoria:Dawne komitaty Węgier

{{Dawna gmina infobox
|Gmina=
|lata_istnienia=1920-1939
|herb_gminy=
|flaga_gminy=
|mapa_powiatu=
|rozmiar_mapki=
|mapka=
|województwo=[[województwo wołyńskie (II Rzeczpospolita)|wołyńskie]]
|powiat=[[powiat łucki|łucki]]
|siedziba_gminy=[[]]
|rodzaj_gminy=wiejska
|rok_powierzchnia=
|powierzchnia=
|rok_gromady=
|gromady=
|rok_zaludnienie=
|populacja=
|gęstość=
}}

'''Gmina ''' dawna gmina wiejska w [[powiat|powiecie ]] [[województwo wołyńskie (II Rzeczpospolita)|województwa wołyńskiego]] [[II Rzeczpospolita|II Rzeczpospolitej]]. Siedzibą gminy był [[]].
W skład gminy wchodziły  gromady.

=== Gromady w 1936 r. ===
*

=== Źródła ===
* Wołyński Dziennik Wojewódzki

[[Kategoria:Dawne gminy w województwie wołyńskim|]]

Ober-Ost

[edytuj | edytuj kod]
Białystok-Grodno
Okręg
Państwo

 Ober-Ost

Siedziba

Białystok

Powierzchnia

26 394 km²

Populacja (1916)
• liczba ludności


712 000

• gęstość

27,0 os./km²[2]

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba powiatów

12

Liczba powiatów miejskich

2

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Białystok-Grodno (niem. Verwaltungberzik Bialystok-Grodno) – okręg administracyjny utworzony 1 listopada 1916 r. w ramach zarządu Ober-Ost na okupowanych przez wojska niemieckie obszarach dawnej guberni grodzieńskiej i częściowo wileńskiej, z połączenia dotychczasowych okręgów Białystok i Grodno[3]. 1 lutego 1918 r. okręg Białystok-Grodno został połączony z okręgiem Litwa w jeden okręg Litwa[4].

Szczegółowy podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]
Powiat Nazwa niemiecka Siedziba
Okręg Białystok-Grodno
Białystok – powiat miejski Bialystok, Stadtkreis -
Grodno – powiat miejski Grodno, Stadtkreis -
powiat białostocki Landkreis Bialystok Białystok
powiat bielski Landkreis Bielsk Bielsk
powiat grodzieński Landkreis Grodno Grodno
powiat lidzki Landkreis Lida Lida
powiat olekszycki Landkreis Alekszyce Olekszyce
powiat plancki Landkreis Planty Planty
powiat raduński Landkreis Radun Raduń
powiat sokólski Landkreis Sokolka Sokółka
powiat świsłocki Landkreis Swislocz Świsłocz
powiat wasiliski Landkreis Wasilischky Wasiliszki
powiat wołkowyski Landkreis Wolkowysk Wołkowysk
powiat wschodni Landkreis Ost Zdzięcioł
  1. Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91)
  2. Das Baltikum (Kurland, Livland, Estland, Litauen) und die Friedensverhandlungen in Brest-Litowsk 1917/18. [dostęp 2016-08-21].
  3. В. Волкава. Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел нямецкай акупацыйнай зоны Обер Ост (1915—1918 гг.). „Працы гістарычнага факультэта БДУ”. T. 7, s. 28-34, Мінск, 2012. 
  4. Befehl vom 27. Januar 1918 betreffend die Zusammenlegung der Militärverwaltungen Litauen und Bialystok-Grodno. (Befehls — und Verordnungsblatt des Oberbefehlshabers Ost Nr 98, poz. 695)

Litwa Środkowa

[edytuj | edytuj kod]

Dawne miasta II RP

[edytuj | edytuj kod]
Herb Miasto Powiat Województwo Utrata praw miejskich
Orla bielski białostockie 28 października 1919[1]
Horodno stoliński poleskie 1 kwietnia 1927[2]
Bnin śremski poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Boćki bielski białostockie 13 czerwca 1934[4]
Budzyń chodzieski poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Dobrzyca krotoszyński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Gąsawa żniński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Gębice mogileński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Jaraczew jarociński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Kopanica wolsztyński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Mielnik bielski białostockie 13 czerwca 1934[4]
Mieścisko wągrowiecki poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Narew bielski białostockie 13 czerwca 1934[4]
Nowe Miasto jarociński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Nowy Dwór sokólski białostockie 13 czerwca 1934[4]
Obrzycko szamotulski poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Odelsk sokólski białostockie 13 czerwca 1934[4]
Piaski gostyński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Powidz gnieźnieński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Rogowo żniński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Rostarzewo wolsztyński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Rychtal kępiński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Ryczywół obornicki poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Rynarzewo szubiński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Święciechowa leszczyński poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Zaniemyśl średzki poznańskie 13 czerwca 1934[3]
Władysławów koniński łódzkie 11 czerwca 1934[5]
Łohiszyn piński poleskie 1 kwietnia 1934[6]
Szereszów prużański poleskie 1 kwietnia 1934[7]
Podgórz Toruń miasto pomorskie 1 kwietnia 1938[8]
Ulanów niżański lwowskie 1 sierpnia 1934[9]
Cieszyn Zachodni cieszyński zachodni śląskie 31 października 1938[10]
Michałkowice frydecki śląskie 1 lutego 1939[11]
Śląska Ostrawa frydecki śląskie 1 lutego 1939[12]
Werki Wilno miasto wileńskie 28 maja 1919[13]
Wojnicz brzeski krakowskie 1 sierpnia 1934[14]
Czarny Dunajec (bez praw miejskich) nowotarski krakowskie 1 sierpnia 1934[15]
Ciężkowice tarnowski krakowskie 1 sierpnia 1934[16]
Lanckorona (1926-34) wadowicki krakowskie 1 sierpnia 1934[17]
Brzostek jasielski krakowskie 1 sierpnia 1934[18]
Wiśnicz Nowy bocheński krakowskie 1 sierpnia 1934[19]
Uście Solne bocheński krakowskie 1 sierpnia 1934[20]
Niżankowice przemyski lwowskie 1 sierpnia 1934[21]
Stara Sól samborski lwowskie 1 sierpnia 1934[22]
Jagielnica czortkowski tarnopolskie 1 sierpnia 1934[23]
Jazłowiec buczacki tarnopolskie 1 sierpnia 1934[24]
Knihinin (bez praw miejskich) stanisławowski stanisławowskie 1 stycznia 1925[25]
Tustanowice (bez praw miejskich) drohobycki stanisławowskie 14 czerwca 1930[26]

Miasteczka na Kresach uznane za gminy miejskie w 1919

[edytuj | edytuj kod]
Herb Miasto Powiat Województwo Utrata praw miejskich
Antopol kobryński poleskie 1 styczeń 1927
Bereźnica sarneński wołyńskie 1 styczeń 1927
Dywin kobryński poleskie 1 styczeń 1927
Janów drohiczyński poleskie 1 styczeń 1927
Kożangródek łuniniecki poleskie 1 styczeń 1927
Łachwa łuniniecki poleskie 1 styczeń 1927
Motol (miasto, nie m-ko!) drohiczyński poleskie 1 styczeń 1927
Serniki piński poleskie 1 styczeń 1927
Włodzimierzec sarneński wołyńskie 1 styczeń 1927
Wysock sarneński wołyńskie 1 styczeń 1927
Ejszyszki lidzki nowogródzkie 1 styczeń 1927
Iwieniec wołożyński nowogródzkie 1 styczeń 1927
Iwie lidzki nowogródzkie 1 styczeń 1927
Mir stołpecki nowogródzkie 1 styczeń 1927
Łokacze horochowski wołyńskie 1924?
Białozórka krzemieniecki wołyńskie 1 styczeń 1927
Czartorysk łucki wołyńskie 1 styczeń 1927
Kołki łucki wołyńskie 1 styczeń 1927
Maciejów kowelski wołyńskie 1 styczeń 1927
Międzyrzec rówieński wołyńskie 1 styczeń 1927
Poczajów Nowy krzemieniecki wołyńskie 1 styczeń 1927
Poryck włodzimierski wołyńskie 1 styczeń 1927
Stepań rówieński/kostopolski wołyńskie 1 styczeń 1927
Szumsk krzemieniecki wołyńskie 1 styczeń 1927
Torczyn łucki wołyńskie 1 styczeń 1927
Tuczyn rówieński wołyńskie 1 styczeń 1927
Wiśniowiec Nowy (miasto, nie m-ko!) krzemieniecki wołyńskie 1 styczeń 1927
Zelwa wołkowyski białostockie 1 styczeń 1927
Lachowicze baranowicki nowogródzkie 1 styczeń 1927
Wołożyn wołożyński nowogródzkie 1 styczeń 1927
Dereczyn słonimski nowogródzkie 1 styczeń 1927
Druja dziśnieński wileńskie 1 styczeń 1927
Dołhinów wilejski wileńskie 1 styczeń 1927
Stołpce stołpecki nowogródzkie zatwierdzenie statusu miasta 13/2 1926

Gminy wiejskie z prawami miejskimi

[edytuj | edytuj kod]
Herb Miasto Powiat Województwo Utrata praw miejskich
Bircza dobromilski lwowskie 1 sierpnia 1934
Bukowsko sanocki lwowskie 1 sierpnia 1934
Dubiecko przemyski lwowskie 1 sierpnia 1934
Dynów brzozowski lwowskie 1 sierpnia 1934
Jaćmierz sanocki lwowskie 1 sierpnia 1934
Jaśliska sanocki lwowskie 1 sierpnia 1934
Mrzygłód sanocki lwowskie 1 sierpnia 1934
Nowe Miasto dobromilski lwowskie 1 sierpnia 1934
Nowotaniec sanocki lwowskie 1 sierpnia 1934
Rybotycze dobromilski lwowskie 1 sierpnia 1934
Zarszyn sanocki lwowskie 1 sierpnia 1934
Osiek jasielski krakowskie 1 sierpnia 1934
Lanckorona (do 1926) wadowicki krakowskie gmina miejska od 1926
Jezierzany borszczowski tarnopolskie 1 sierpnia 1934
Mielnica (do marca 1934) borszczowski tarnopolskie gmina miejska od 1 kwietnia 1934[27]

Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1919 - 1920 pod Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich podlegał Okręg III Mińsk z powiatami: bobrujskim, borysowskim, ihumeńskim, mińskim i słuckim oraz Okręg II Brześć Litewski z powiatem mozyrskim, które po pokoju ryskim znalazły się poza granicami Rzeczypospolitej.[28][29]

Na terenie tym znajdowały się następujące miasta:

Herb Miasto Powiat Okręg
Mozyrz mozyrski II Brześć Litewski
Bobrujsk bobrujski III Mińsk
Kłusk bobrujski III Mińsk
Borysów borysowski III Mińsk
Ihumeń ihumeński III Mińsk
Mińsk Litewski m. Mińsk[30] III Mińsk
Słuck słucki III Mińsk
Uzda ihumeński III Mińsk
Kojdanów miński III Mińsk
Berezyno borysowski III Mińsk
Kopyl słucki III Mińsk

Zarząd Cywilny Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1919 - 1920 pod Zarząd Cywilny Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego podlegały powiaty: zwiahelski, zasławski, starokonstantynowski (Wołyń), płoskirowski, latyczowski, kamieniecki, uszycki (Podole).

Na terenie tym znajdowały się następujące miasta:

Herb Miasto Powiat Okręg
Czarny Ostrów płoskirowski Podole
Jarmolińce płoskirowski Podole
Kamieniec Podolski kamieniecki Podole
Płoskirów płoskirowski Podole
Starokonstantynów starokonstantynowski Wołyń
Uszyca uszycki Podole
Zasław zasławski Wołyń
Zwiahel zwiahelski Wołyń

W guberni wołyńskiej 12 miast i 140 miasteczek

  1. M.P. z 1919 r. nr 234, poz. 0
  2. Dz.U. z 1927 r. nr 38, poz. 338 – Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 kwietnia 1927 r. o zniesieniu ustroju miejskiego miasta Horodno w powiecie stolińskim, województwie poleskiem.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422 – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1934 r. o zniesieniu ustroju miejskiego niektórych miast w województwie poznańskiem.
  4. a b c d e Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420 – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1934 r. o zniesieniu ustroju miejskiego w niektórych miastach w powiecie bielskim i sokólskim, województwie białostockiem.
  5. Dz.U. z 1934 r. nr 47, poz. 403 – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1934 r. o zniesieniu ustroju miejskiego w mieście Władysławowie, w powiecie konińskim, województwie łódzkiem.
  6. Dz.U. z 1934 r. nr 7, poz. 49 – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 stycznia 1934 r. o zniesieniu ustroju miejskiego w mieście Łohiszynie, w powiecie pińskim, województwie poleskiem.
  7. Dz.U. z 1934 r. nr 26, poz. 202 – Ustawa z dnia 10 marca 1934 r. o zniesieniu ustroju miejskiego w mieście Szereszowie w powiecie prużańskim, województwie poleskiem.
  8. Dz.U. z 1937 r. nr 29, poz. 217 – Ustawa z dnia 8 kwietnia 1937 r. o zniesieniu miasta Podgórza w powiecie toruńskim, województwa pomorskiego i włączeniu go do miasta Torunia w tymże województwie.
  9. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 648
  10. Przyłączony do Polski z dniem 11 października 1938 r. na podstawie Dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 października 1938 r. o zjednoczeniu Odzyskanych Ziem Śląska Cieszyńskiego z Rzecząpospolitą Polską. (Dz.U. z 1938 r. nr 78, poz. 533). 31 października 1938 r. połączony z Cieszynem w jedno miasto "Cieszyn" na podstawie Ustawy Sejmu Śląskiego z dnia 27 października 1938 r. o podziale administracyjnym i tymczasowej organizacji administracji na obszarze Ziem Odzyskanych Śląska Cieszyńskiego. (Dz. U. Śl. z 1938 r. Nr 18, poz. 35)
  11. Część miasta przyłączona do Polski z dniem 16 listopada 1938 r. na podstawie Dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 1938 r. o zjednoczeniu z Rzecząpospolitą Polską ziem odzyskanych w listopadzie 1938 r. i o rozciągnięciu na te ziemie mocy obowiązującej niektórych aktów ustawodawczych. (Dz.U. z 1938 r. nr 87, poz. 585). 1 lutego 1939 r. przyłączone do gminy Rychwałd na podstawie Ustawy Sejmu Śląskiego z dnia 31 stycznia 1939 r. o podziale administracyjnym ziem odzyskanych we Frydeckiem i w Czadeckiem oraz o zmianie granic niektórych gmin powiatów cieszyńskiego i frysztackiego. (Dz. U. Śl. z 1939 r. Nr 2, poz. 6)
  12. Część miasta przyłączona do Polski z dniem 16 listopada 1938 r. na podstawie Dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 1938 r. o zjednoczeniu z Rzecząpospolitą Polską ziem odzyskanych w listopadzie 1938 r. i o rozciągnięciu na te ziemie mocy obowiązującej niektórych aktów ustawodawczych. (Dz.U. z 1938 r. nr 87, poz. 585). 1 lutego 1939 r. przyłączona do gminy Pietwałd na podstawie Ustawy Sejmu Śląskiego z dnia 31 stycznia 1939 r. o podziale administracyjnym ziem odzyskanych we Frydeckiem i w Czadeckiem oraz o zmianie granic niektórych gmin powiatów cieszyńskiego i frysztackiego. (Dz. U. Śl. z 1939 r. Nr 2, poz. 6)
  13. Miasto zostało włączone do Wilna (Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 31)
  14. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 532
  15. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 594
  16. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 643
  17. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 644
  18. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 641
  19. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 640
  20. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 640
  21. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 548
  22. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 553
  23. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 632
  24. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 631
  25. Dz.U. z 1924 r. nr 102, poz. 937
  26. Dz.U. z 1930 r. nr 44, poz. 375
  27. Dz.U. z 1934 r. nr 25, poz. 186 – Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 marca 1934 r. o zaliczeniu gmin: Tłuste Miasto w powiecie zaleszczyckim i Mielnica w powiecie horszczowskim, województwie tarnopolskiem do rzędu miast.
  28. Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (XII 1919) E. Romer
  29. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 15, poz 124, Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 19, poz 176, Dz. Urz. ZCZW z 1920 r. Nr 2, poz 20 - miasta podlegające tymczasowej ustawie miejskiej z dnia 27 czerwca 1919 r. i ustawie miejskiej z dnia 14 sierpnia 1919 r.
  30. Mińsk został wydzielony z powiatu mińskiego 25 października 1919 r. Rozporządzeniem Komisarza Generalnego Ziem Wschodnich (Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 26, poz. 276)

Powiaty

[edytuj | edytuj kod]