Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Rajasam66/M4A2E4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
M4A2E4 Sherman
Ilustracja
Sherman M4A1
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Lima Locomotive Company
Pressed Steel
American Locomotive
Baldwin Locomotive
Chrysler
Pullman Standard

Typ pojazdu

czołg średni

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

5

Historia
Produkcja

1955

Wycofanie

1955

Egzemplarze

49 000 wszystkich wersji, w tym:
6748 M4
800 M4(105)

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gwiazdowy, gaźnikowy, 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem Continental (Wright Whirlwind) R 975 C4 o mocy 400KM

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

grubość: patrz tekst

Długość

6,20 m

Szerokość

2,67 m

Wysokość

2,94 m

Masa

30 200 kg / 31 500 kg

Moc jedn.

13,25 KM/t / 12,7 KM/t

Osiągi
Prędkość

39 km/h / 38,6 km/h

Zasięg pojazdu

192 km / 160 km (po drodze)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,07 m

Rowy (szer.)

2,44 m

Ściany (wys.)

0,61 m

Kąt podjazdu

31º

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata M3 kal. 75 mm (zapas amunicji – 97 szt.) (M4) lub 1 haubica kal. 105 mm ( zapas amunicji – 66 szt.) (M4-105)
1 wielkokalibrowy karabin maszynowy Browning HB2 kal. 12,7 mm (zapas amunicji – 300-600 szt.)
2 karabiny maszynowe M 1919A4 kal. 7,62 mm (zapas amunicji – 4000-4750 szt.)
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Kanada, Australia, Polska, Francja, ZSRR, Indie, Izrael
M4A4 cutway: 1 - Pierścień mocujący, 2 - Wentylator, 3 - Właz wieży, 4 - Peryskop, 5 - Turret hatch race, 6 - Stanowisko obsługi wieży, 7 - Stanowisko działonowego, 8 - Stanowisko obsługi wieży, 9 - Wieża, 10 - Filtr powietrza, 11 - Radiator filler cover, 12 - Rura prowadząca dopływ oczyszczonego powietrza do silnika, 13 - Silnik, 14 - Rura wydechowa, 15 - Koło prowadzące gąsienicę, 16 - Pojedyncza pompa wody, 17 - Radiator, 18 - Generator, 19 - Środkowy wał napędowy, 20 - Kosz wieży, 21 - Obrotnica, 22 - Przedni wał napędowy, 23 - Wózek zawieszenia, 24 - Skrzynia biegów, 25 - Koło napędzające, 26 - Stanowisko kierowcy, 27 - Stanowisko strzelca karabinu maszynowego, 28 - Działo kal. 75 mm, 29 - Właz kierowcy, 30 - karabin maszynowy M 1919A4

M4 Sherman (oficjalnie Medium Tank, M4) – amerykański czołg średni, stosowany w czasie II wojny światowej. Brytyjczycy używali nazwy M4 General Sherman. Czołg nazwany na cześć generała Williama Shermana.

Historia produkcji[edytuj | edytuj kod]

Sherman bazował na podwoziu i wielu podzespołach czołgu M3 Lee, na którym zamontowano wieżę z działem 75 mm. Umożliwiło to szybkie przestawienie się zakładów na produkcję nowego pojazdu. Dlatego w okresie od lutego 1942 r. do końca II wojny światowej, wyprodukowano łącznie 49 000 sztuk wszystkich wersji. Używany, między innymi, przez armie USA, Wielkiej Brytanii, Polski, Francji i ZSRR. Zbudowano także wersje specjalne, takie jak: pływający Sherman DD (Duplex Drive – podwójny napęd), Sherman Crab (z trałem przeciwminowym), Sherman Dozer (czołg inżynieryjny ze spychaczem z przodu – do rozminowywania i prac inżynierskich), Sherman Zippo (Sherman z zamontowanym miotaczem ognia zamiast głównego działa), itp.

Działo 75 mm działo M3L/37 Amunicja 90 szt. Obrażenia 83-138 HP Penetracja 69-115 mm Szybkostrzelność 18.02 pocisków/min Zasięg widzenia 420 m Zasięg sygnału 650 m Sherman bazował na podwoziu i wielu podzespołach czołgu M3 Lee, na którym zamontowano wieżę z działem 75 mm. Umożliwiło to szybkie przestawienie się zakładów na produkcję nowego pojazdu. Dlatego w okresie od lutego 1942 r. do końca II wojny światowej, wyprodukowano łącznie 49 000 sztuk wszystkich wersji. Używany, między innymi, przez armie USA, Wielkiej Brytanii, Polski, Francji i ZSRR. Zbudowano także wersje specjalne, takie jak: pływający Sherman DD (Duplex Drive – podwójny napęd), Sherman Crab (z trałem przeciwminowym), Sherman Dozer (czołg inżynieryjny ze spychaczem z przodu – do rozminowywania i prac inżynierskich), Sherman Zippo (Sherman z zamontowanym miotaczem ognia zamiast głównego działa), itp.

Produkcję M4 rozpoczęto w lutym 1942 r. i do lipca tegoż roku, wszystkie fabryki wytwarzające czołg M3 Lee przestawiły się na jego produkcję. Po raz pierwszy został użyty w walce przez brytyjską 8 Armię w bitwie pod El Alamein (252 szt). Od lata 1943 r. M4 stał się podstawowym czołgiem średnim aliantów zachodnich, w tym (z chwilą wejścia do działań) 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka i 2 Brygady Pancernej 2 Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa. Koniec II wojny światowej, zakończył też produkcję M4, a armie brytyjska i amerykańska zaczęły zastępować Shermany nowszymi konstrukcjami. M4 Sherman był wtedy przekazywany lub odsprzedawany do wielu krajów świata. Był także użyty przez kilka armii (wchodzących w skład sił ONZ) w wojnie koreańskiej oraz przez Francuzów w wojnie indochińskiej. Kolejnymi konfliktami, w których Sherman starł się z innymi czołgami, była wojna indyjsko-pakistańska z 1965 r.(wykorzystany przez siły Indyjskie) oraz wojna sześciodniowa z 1967 r. (użyty przez armię Izraela). W wojnie Yom Kippur w 1973 r., w której izraelskie Shermany, mocno już zużyte, okazały się doskonałymi celami dla nowoczesnych środków p.panc. (np. kierowanych pocisków rakietowych AT-3 Sagger), czołgi te były użyte w boju po raz ostatni.

Część izraelskich M4 była uzbrojonych we francuskie działo 75 mm (M50 Super Sherman) lub w 105 mm (M51 Isherman). Wiele krajów w Ameryce Południowej używało Shermanów jeszcze długo po wojnie.