Willie Mays
| |||||||
| Środkowozapolowy | |||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Willie Howard Mays, Jr. | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
The Say Hey Kid | ||||||
| Data i miejsce urodzenia |
6 maja 1931 | ||||||
| Data i miejsce śmierci |
18 czerwca 2024 | ||||||
| Odbijał |
prawą | ||||||
| Rzucał |
prawą | ||||||
| Debiut |
25 maja 1951 | ||||||
| Ostatni występ |
9 września 1973 | ||||||
| Statystyki | |||||||
| Średnia uderzeń |
0,302 | ||||||
| Home runy |
660 | ||||||
| Uderzenia |
3283 | ||||||
| RBI |
1903 | ||||||
| Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
 Baseball Hall of Fame
| |||||||
| Rok wprowadzenia |
1979 | ||||||
| Głosów |
94,7% (1. głosowanie) | ||||||
| Metoda elekcji | |||||||
Willie Howard Mays, Jr. (ur. 6 maja 1931 w Westfield, w Alabamie[1], zm. 18 czerwca 2024 w Palo Alto w Kalifornii[2][3]) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Zawodową karierę rozpoczął w zespołach Negro League w Chattanooga Choo-Choos i Birmingham Black Barons[4][5]. Podczas występów w Negro League był obserwowany przez skautów klubów MLB, między innymi Boston Braves oraz Brooklyn Dodgers[6][7]. Ostatecznie 20 czerwca 1950 podpisał kontrakt z New York Giants[8]. Sezon 1951 rozpoczął w klubie rezerwowym Giants Minneapolis Millers[4]. W Major League Baseball zadebiutował 25 maja 1951 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies[9]. Mimo nie najlepszego sezonu, w którym uzyskał średnią uderzeń 0,274, zaliczył 68 RBI i zdobył 20 home runów w 121 meczach, został wybrany najlepszym debiutantem w National League[10][11]. W tym samym roku zagrał w World Series, jednak Giants ulegli New York Yankees w sześciu meczach[12].
W 1952 został powołany do United States Army[4]. Z powodu służby wojskowej Mays nie zagrał w 266 meczach[13]. W 1954 powrócił do zawodowego baseballu i ze średnią uderzeń 0,345 i 46 zdobytymi home runami, został wybrany MVP National League[11][14]. W tym samym sezonie New York Giants zwyciężyli w World Series pokonując Cleveland Indians 4–0[4]. Dwa lata później wstąpił do Klubu 30–30 zdobywając 36 home runów i 40 skradzionych baz[15]. W 1962 Giants (od 4 lat z siedzibą w San Francisco) przegrali World Series z New York Yankees w siedmiu meczach[12]. Trzy lata później został po raz drugi w karierze wybrany MVP[14].
22 września 1969 Mays zdobył 600. home runa w karierze[16]. 10 lipca 1970 został dziesiątym baseballistą w historii, który wykonał 3000 uderzeń w Major League Baseball[17]. W maju 1972 w wieku 41 lat przeszedł do New York Mets, w którym zakończył karierę. 23 stycznia 1979 został członkiem Galerii Sław Baseballu[18].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 2× MVP National League | 1954, 1965 | [14] |
| 24× All-Star | 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959¹, 1959², 1960¹, 1960², 1961¹, 1961², 1962¹ 1962², 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973 |
[19] |
| 2× All-Star Game MVP | 1963, 1968 | [20] |
| 12× Gold Glove Award | 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968 | [21] |
| Zwycięzca w World Series | 1954 | [12] |
| AL Rookie of the Year Award | 1951 | [10] |
| MLB All-Century Team | [22] | |
| Baseball Hall of Fame | od 1979 | [18] |
| # 24 zastrzeżony przez Giants | 1972 | [23] |
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Medal Wolności (2015)[24]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mays, Willie [online], Encyclopedia of Alabama [dostęp 2024-06-19] (ang.).
- ↑ Willie Mays, supreme baseball talent among the best to ever play, dies at 93 [online], NBC News, 19 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-19] (ang.).
- ↑ Baseball Hall of Famer Willie Mays, the 'Say Hey Kid,' Dies at 93 [online], Extra [dostęp 2024-06-19] (ang.).
- ↑ a b c d Baseball Immortal MVP. achievement.org. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ Willie Mays. encyclopediaofalabama.org. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-06)]. (ang.).
- ↑ Rewriting history: What if the Braves had signed Willie Mays?. hardballtimes.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ Exciting Player Is Willie Mays. The Pittsburgh Press. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ Willie Mays Transactions. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ Giants 8 Phillies 5. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ a b Willie Mays Biography. notablebiographies.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ a b Willie Mays Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ a b c Baseball-Reference Playoff and World Series Index. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
- ↑ Armed Forces Day Tribute - May 21. 500hrc.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ a b c Most Valuable Player winners. mlb.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ 30-30 Club. baseball-statistics.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ Famous Home Runs. mlb.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ The 3000 Hit Club - Willie Mays. baseballhalloffame.org. [dostęp 2016-02-17]. (ang.).
- ↑ a b Mays, Willie. baseballhall.org. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ Most Seasons on All-Star Roster. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
- ↑ All-Star MVPs. mlb.com. [dostęp 2013-08-15]. (ang.).
- ↑ National League Gold Glove Award Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
- ↑ All Century Team. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
- ↑ Willie Mays Biography. espn.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
- ↑ The White House – President Obama Names Recipients of the Presidential Medal of Freedom (ang.) [dostęp 2015-11-28]