Przejdź do zawartości

Legnica

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Widok na Stare Miasto

Legnica – miasto w południowo-zachodniej Polsce, w środkowej części województwa dolnośląskiego, nad rzeką Kaczawą.

  • Dużo mówiono o odpadach ołowionośnych składowanych obok ujęć wody pitnej – ale tylko do wyborów. Zagospodarowanie budynków po Rosjanach to też najwyraźniej tajemnica, to samo z odpłatnością za pobyt wojsk radzieckich na terenie Legnicy. A gdy dochodzi do dialogu, jak na przykład z kupcami w sprawie czynszów, to ogranicza się to do monologu zarządu miasta kończonego niezmiennie nie pozostawiającymi cienia wątpliwości konkluzjami, że tak ma być i koniec.
  • Działania wojenne nie objęły wielkich połaci miasta, ale gotycka część Starówki uległa zniszczeniu. Później, gdy Legnica została województwem [w 1975 r.], zniszczono wszystkie renesansowe i barokowe domy stojące przy ulicy Panieńskiej, nazwanej tak zapewne przez to, że prowadziła do wielkiego gotyckiego kościoła Najświętszej Marii Panny. Tę ulicę przemianowano na ul. Rosenbergów…
  • Legnica miasto Szląskie 8 mil od Wrocławia, pamiętne jest dla każdego Polaka sławną kaplicą przy kościele S. Jana, gdzie ostatni spoczywają Piastowie.
  • Na wieży kościoła Panny Maryi w Lignicy stali oknem wązkiem rozpatrując się po okolicach, książę Henryk Pobożny, Mieczysław Opolski, Bolesław Morawski od poplątanej mowy Szepiółką zwany i Sulisław Jaksa brat krakowskiego wojewody, stali i patrzali niemi.
  • Nie powiedziałbym, że Legnica jest ciężkim miastem. Myślę, że ludzie są po prostu nieprzyzwyczajeni. Legnica to miasto, które nie przywykło do tego rodzaju imprez. Byliśmy przez wiele, wiele lat miastem dwunarodowym w związku z tym porządek musiał być. Dlatego nie powstawały miejsca, gdzie mogła się rozwijać tzw. wówczas „szemrana kultura”. Każdy przejaw jakiejś awangardy był traktowany jako coś złego. A przed braćmi ze związku Radzieckiego nie można było tego robić. Więc Legnica świeciła przykładem i imprezy odbywały się w domach. tzw. nasiadówy.
  • W Przemankowie u łoża starego Jazdona, cudem się z Lignicy wydobywszy, siedział ksiądz Zula, opowiadając mu opłakane dzieje najazdu tatarskiego, gdy drzwi się otworzyły i – ktoś stanął w progu.
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło LegnicaWikisłowniku