İçeriğe atla

Aglaonike

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Aglaonike

Aglaonike, Agloanice veya Tesalyalı Aganice (GrekçeἈγλαονίκη, Aglaoníkē), MÖ 2. veya 1. yüzyılda yaşamış bir Yunan astronomdur.[1] Plutarkhos'un yazmalarında[2] ve Rodoslu Apollonius'un çalışmalarında,[3] kadın bir astronom ve Tesalyalı Hegetor'un (veya Hegemon) kızı olarak geçmektedir. Ay'ın gökyüzünden kaybolmasını sağlayabildiği için bir büyücü olarak görülmekteydi-ki bu Ay tutulmalarının gerçekleşme zamanı ve yerini tahmin edebildiği şeklinde yorumlanabilir.[4][5]

Bir Yunan atasözü, Aglaonike'nin söz konusu olan iddialarına "Evet, Ay Aglaonike'ye itaat eder" şeklinde atıfta bulunmaktadır.[6] Anlaşıldığı kadarıyla büyücü olarak görülen birtakım kadın astronomlar, Aglaonike'yle ilişkilendirilmiştir. "Tesalyalı cadılar" olarak bilinen bu kadınlar, MÖ 3. yüzyıldan, 1. yüzyıla kadar aktiflerdi.[6]

Platon'un diyaloglarından Gorgias'ta, Sokrates, "Lanetlenme pahasına, semadan Ay'ı indirdiği söylenen Tesalyalı bir büyücü kadından" bahsetmektedir.[7]

Plutarkhos, Aglaonike'nin "dolunayın tutulmasının söz konusu olduğu döngülere derinlemesine hakim olduğunu ve Ay'ın Dünya'nın gölgesi tarafından ele geçirileceği zamanı önceden bildiği için kadınları etkileyerek, onları Ay'ı aşağıya indirdiğine inandırdığını" yazmaktadır.[8]

Venüs'teki kraterlerden birine, Aglaonike'nin adı verilmiştir.[6] "Aglaonike" adıyla, bir Jean Cocteau filmi olan Orfe'de, Eurydice'in bir arkadaşı ve Kadınlar Ligi'nin lideridir. Aglaonike, Miras Katı'ndaki 999 isimden biri olarak, Judy Chicago'nun Akşam Yemeği Partisi adındaki enstalasyonunda yer almaktadır.[9]

  1. ^ Peter Bicknell: "The witch Aglaonice and dark lunar eclipses in the second and first centuries BC." In: Journal of the British Astronomical Association, Bd. 93, Nr. 4, S. 160–163, Bibcode1983JBAA...93..160B
  2. ^ Coniugalia praecepta 48 = 145c 14 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., De defectu oraculorum 13 = 417a 14 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ Scholion to Argonautica 4.59
  4. ^ Ogilvie, Marilyn Bailey (1986). Women in Science. The MIT Press. ISBN 0-262-15031-X. 
  5. ^ Schmitz, Leonhard (1867), "Aganice", Smith, William (Ed.), Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston, s. 59, 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 24 Şubat 2015 
  6. ^ a b c Howard, Sethanne (2008). Hidden Giants, 2nd Edition. Lulu.com. s. 31. ISBN 9781435716520. 
  7. ^ "Gorgias". 14 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2015. 
  8. ^ "Plutarch, Conjugalia Praecepta". 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2015. 
  9. ^ "Aglaonice". Elizabeth A. Sackler Center for Feminist Art: The Dinner Party: Heritage Floor: Aglaonice. Brooklyn Museum. 2007. 19 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2011.