İçeriğe atla

Majapahit

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Majapahit
ꦤꦒꦫꦶꦏꦫꦗꦤ꧀ꦩꦗꦥꦲꦶꦠ꧀ (Cava dili)
Kemaharajaan Majapahit (Endonezce)
1293-1527
Majapahit bayrağı
Bayrak
{{{arma_açıklaması}}}
Arma
Majapahit İmparatorluğu
Majapahit İmparatorluğu
BaşkentTrowulan
Yaygın dil(ler)
HükûmetBir Mihrace tarafından yönetilen Mandala devleti
Mihrace 
• 1293-1309
Raden Wijaya
• 1309-1328
Jayanegara
• 1328–1350
Tribhuwana Wijayatunggadewi
• 1350-1389
Hayam Wuruk
• 1389-1429
Wikramawardhana
• 1429-1447
Suhita
• 1447-1451
Kertawijaya
• 1451-1453
Rajasawardhana
• 1456-1466
Girishawardhana
• 1466-1474
Suraprabhawa
• 1466-1474
Suraprabhawa
Tarihçe 
• Kuruluşu
10 Kasım 1293
• Dağılışı
1527
Para birimi
  • Yerli altın ve gümüş sikkeler
  • Kepeng (Çin'den ital edilen bakır sikkeler, sonraları yerel üretim)[1]

Majapahit İmparatorluğu, 13. ve 16. yüzyıllarda Cava merkezli olmak üzere Güneydoğu Asya'da varlığını sürdüren bir devletti.[2] İmparatorluk en güçlü döneminde Endonezya, Singapur, Malezya, Brunei, güney Tayland, Sulu Takımadaları, Filipinler, Doğu Timor ve Yeni Gine'ye kadar uzanan 98 vasaldan oluşmakta olup[3] bölgedeki son büyük imparatorluklardan biriydi.

Majapahit ismi Cava adasının Cavaca dilinden gelir. Anlamı "acı maja" demektir. İsim, aslen Trowulan(en) bölgesinde Raden Wijaya'nın kurduğu Tarik köyüne atıfta bulunur. Efsaneye göre isim bazı işçilerin ormanlık araziyi temizlerken bael ağaçlarının acı meyvelerini yemelerinden gelir.

Sumatra'da Melayu Krallığı'nı yıkan Singhasari devleti 1290 yılında Güneydoğu Asya'nın en güçlü devleti konumuna geldi. Dönemin Moğol İmparatoru Kubilay Han Singhasari'den haraç ödemesini istedi. Singhasari yöneticisi Kertanegara bu ödemeyi reddederek Moğol elçisine hakaret etmiştir. Tepki olarak Kubilay Han Cava adasına 1000 gemilik bir ordu gönderdi.

Moğol Ordusu Cava'ya erişene kadar Jayakatwang adlı Kediri Adipatisi(Dükü) Singhasari'yi ele geçirdi ve Kertanagara'yı öldürtmüştü. Jayakatwang Kertanegara'nın damadı Raden Wijaya'ya gelecekte Majapahit adını alacak toprağı verdi.

  1. ^ Ooi, Keat Gin, (Ed.) (2004). Southeast Asia: a historical encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor (3 vols). Santa Barbara: ABC-CLIO. ISBN 978-1576077702. OCLC 646857823. 8 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  2. ^ "Kanem-Bornu". Encyclopædia Britannica. 22 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2018. 
  3. ^ Cribb, Robert (2013). Historical Atlas of Indonesia. Routledge. ISBN 9781136780578. 3 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2018. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]