rutba
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
rut-ba
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — daraja, unvon, obroʻ;
lavozim; yaxshi xislat] esk. Unvon, daraja, martaba. ◆ Husayn Murodbek yuksak rutbani egallab tursa-da, bir qadar insofli, raiyatga koʻpda zugʻum qilavermasdi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Oʻltirishda har kim oʻz rutbasiga munosib oʻrinni ishgʻol etdi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Barcha talabalik rutbasiga erishganlar qatori men ham bu davrning shodu shodon lahzalarini aslo unutolmayman. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РУТБА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.