god

Frå norrønt góðr.

• góḍ – IPA: [go̝ːd], [go̝ːð], [go̝ː]

god (hankjønn og hokjønn god, inkjekjønn godt, bunde eintal og fleirtal gode, komparativ betre, ubunden superlativ best, bunden superlativ beste)

1. (om ting) dugande; som i stor grad har ynskt effekt

   Dette var nokre gode TV-skjermar.

2. (om menneske) dyktig; evnerik; som i stor grad evnar å få til noko

   Ein god diplomat ville gjort det annleis.

3. velsmakande
4. omtenksam, venleg

• «god» i Nynorskordboka.