Przejdź do zawartości

Luis Lobo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luis Lobo
Państwo

 Argentyna

Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1970
Buenos Aires

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1994

Zakończenie kariery

2003

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

167 (7 października 1991)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

12

Najwyżej w rankingu

12 (21 lipca 1997)

Australian Open

QF (1998)

Roland Garros

3R (1996)

Wimbledon

2R (2992)

US Open

QF (1996, 1998)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Argentyna
Igrzyska panamerykańskie
złoto Mar del Plata 1995 gra podwójna

Luis Lobo (ur. 9 listopada 1970 w Buenos Aires) – argentyński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako singlista Argentyńczyk nie odnosił większych sukcesów. Najlepszym jego wynikiem jest finał zawodów kategorii ATP Challenger Tour w brazylijskim Lins, gdzie w finale przegrał z Nicolásem Pereirą. Najwyżej w klasyfikacji singlistów był na 167. miejscu w październiku 1991 roku.

W rozgrywkach deblowych Lobo odniósł 12 turniejowych zwycięstw rangi ATP World Tour, głównie tworząc parę z Javierem Sánchezem. Ponadto Argentyńczyk był w 8 finałach zawodów ATP World Tour. W zestawieniu deblistów najwyżej był na 12. pozycji w lipcu 1997 roku.

W maju 1998 roku Lobo doszedł do finału wielkoszlemowego Rolanda Garrosa w grze mieszanej. Partnerką deblową Argentyńczyka była Serena Williams, a w pojedynku finałowym przegrali z parą Venus Williams i Justin Gimelstob 4:6, 4:6.

W latach 1995–1998 i 2001 Lobo reprezentował Argentynę w Pucharze Davisa. Rozegrał przez ten okres dla zespołu 12 meczów; w singlu przegrał 1 pojedynek, natomiast w deblu odniósł 8 zwycięstw i 3 porażki.

W 1995 roku Lobo wygrał złoty medal podczas igrzysk panamerykańskich w Mar del Plata w grze podwójnej, startując wspólnie z Javierem Franą.

Lobo wystąpił również w 1996 roku na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w konkurencji debla. Odpadł z rywalizacji w 1 rundzie partnerując Javierowi Franie.

W roku 2003 Lobo zakończył karierę tenisową. Od tego czasu zajął się pracą trenerską, współpracując z Marcelem Ríosem, Carlosem Moyą, Juanem Mónaco i Davidem Nalbandianem.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 6 czerwca 1998 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Serena Williams Stany Zjednoczone Venus Williams
Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
4:6, 4:6

Gra podwójna (12–8)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 9 października 1994 Ateny Ceglana Hiszpania Javier Sánchez Włochy Cristian Brandi
Włochy Federico Mordegan
5:7, 6:1, 6:4
Finalista 1. 15 stycznia 1995 Auckland Twarda Hiszpania Javier Sánchez Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
4:6, 3:6
Finalista 2. 5 marca 1995 Scottsdale Twarda Hiszpania Javier Sánchez Stany Zjednoczone Trevor Kronemann
Australia David Macpherson
6:4, 3:6, 4:6
Finalista 3. 30 kwietnia 1995 Monte Carlo Ceglana Hiszpania Javier Sánchez Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
3:6, 4:6
Finalista 4. 7 maja 1995 Monachium Ceglana Hiszpania Javier Sánchez Stany Zjednoczone Trevor Kronemann
Australia David Macpherson
3:6, 4:6
Zwycięzca 2. 16 lipca 1995 Gstaad Ceglana Hiszpania Javier Sánchez Francja Arnaud Boetsch
Szwajcaria Marc Rosset
6:7, 7:6, 7:6
Zwycięzca 3. 27 sierpnia 1995 Umag Ceglana Hiszpania Javier Sánchez Szwecja David Ekerot
Węgry László Markovits
6:4, 6:0
Zwycięzca 4. 21 kwietnia 1996 Barcelona Ceglana Hiszpania Javier Sánchez Wielka Brytania Neil Broad
Południowa Afryka Piet Norval
6:1, 6:3
Finalista 5. 5 maja 1996 Praga Ceglana Hiszpania Javier Sánchez Rosja Jewgienij Kafielnikow
Czechy Daniel Vacek
3:6, 7:6, 3:6
Zwycięzca 5. 18 sierpnia 1996 Umag Ceglana Argentyna Pablo Albano Łotwa Ģirts Dzelde
Austria Udo Plamberger
6:4, 6:1
Zwycięzca 6. 12 stycznia 1997 Sydney Twarda Hiszpania Javier Sánchez Holandia Paul Haarhuis
Holandia Jan Siemerink
6:4, 6:7, 6:3
Zwycięzca 7. 9 marca 1997 Scottsdale Twarda Hiszpania Javier Sánchez Szwecja Jonas Björkman
Stany Zjednoczone Rick Leach
6:3, 6:3
Zwycięzca 8. 11 maja 1997 Hamburg Ceglana Hiszpania Javier Sánchez Wielka Brytania Neil Broad
Południowa Afryka Piet Norval
6:3, 7:6
Zwycięzca 9. 28 września 1997 Bukareszt Ceglana Hiszpania Javier Sánchez Holandia Hendrik Jan Davids
Argentyna Daniel Orsanic
7:5, 7:5
Zwycięzca 10. 2 listopada 1997 Bogota Ceglana Brazylia Fernando Meligeni Maroko Karim al-Alami
Wenezuela Maurice Ruah
6:1, 6:3
Finalista 6. 22 lipca 2001 Amsterdam Ceglana Hiszpania Àlex Corretja Holandia Paul Haarhuis
Holandia Sjeng Schalken
4:6, 2:6
Zwycięzca 11. 29 lipca 2001 Kitzbühel Ceglana Hiszpania Àlex Corretja Szwecja Simon Aspelin
Australia Andrew Kratzmann
6:1, 6:4
Finalista 7. 17 lutego 2002 Viña del Mar Ceglana Argentyna Lucas Arnold Ker Argentyna Gastón Etlis
Argentyna Martín Rodríguez
3:6, 4:6
Finalista 8. 14 kwietnia 2002 Casablanca Ceglana Argentyna Martín García Australia Stephen Huss
Południowa Afryka Myles Wakefield
4:6, 2:6
Zwycięzca 12. 29 września 2002 Palermo Ceglana Argentyna Lucas Arnold Ker Czechy František Čermák
Czechy Leoš Friedl
6:4, 4:6, 6:2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]