Przejdź do zawartości

Paul Haarhuis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Haarhuis
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1966
Eindhoven

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1989

Zakończenie kariery

2003

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

18 (6 listopada 1995)

Australian Open

3R (1994)

Roland Garros

4R (1993)

Wimbledon

4R (1996)

US Open

QF (1991)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

54

Najwyżej w rankingu

1 (31 stycznia 1994)

Australian Open

W (1994)

Roland Garros

W (1995, 1998, 2002)

Wimbledon

W (1998)

US Open

W (1994)

Paul Vincent Nicholas Haarhuis (ur. 19 lutego 1966 w Eindhoven) – holenderski tenisista, lider rankingu ATP deblistów, zwycięzca sześciu turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową Haarhuis rozpoczął w 1989 roku, a zakończył w 2003 roku.

W grze pojedynczej wygrał jeden turniej kategorii ATP World Tour, w 1995 roku w Dżakarcie. Dodatkowo był uczestnikiem siedmiu finałów. Startując w singlowych rozgrywkach wielkoszlemowych najdalej doszedł podczas US Open 1991, eliminując po drodze wówczas lidera rankingu, Borisa Beckera. Spotkanie o dalszą rundę przegrał z Jimmym Connorsem.

W grze podwójnej Haarhuis osiągnął 94 finały, z których w 54 zwyciężył. Sześciokrotnie triumfował w imprezach Wielkiego Szlema i sześć razy był uczestnikiem finałów. Dwukrotnie był najlepszy w ATP Tour World Doubles Championship i raz był finalistą tych rozgrywek. Najskuteczniejszą parę deblową stworzył razem z Jacco Eltinghiem. Z małymi przerwami startowali razem od 1991 roku do 1998 roku (wygrali pięć szlemów i w dwóch zagrali w finale). Ostatni tytuł wielkoszlemowy zdobył z Jewgienijem Kafielnikowem.

W grze mieszanej osiągnął jeden finał, podczas French Open 1991, razem z Caroline Vis.

W Pucharze Davisa Haarhuis startował w latach 1990–2005. Bilans jego występów reprezentacyjnych to 31 zwycięstw i 18 porażek.

Haarhuis uczestniczył również w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie (1992) i Atlancie (1996). W 1992 roku odpadł w II rundzie rywalizacji singlowej z Goran Ivaniševiciem, cztery lata później w deblu był bliski zdobycia medalu w deblu z Jacco Eltinghiem, ale przegrali półfinał z Australijczykami Toddem Woodbridge’em i Markiem Woodforde’em i mecz o trzecie miejsce z parą niemiecką David PrinosilMarc-Kevin Goellner.

W rankingu gry pojedynczej Haarhuis najwyżej był na 18. miejscu (6 listopada 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (31 stycznia 1994). Łącznie na szczycie listy deblowej znajdował się przez 71 tygodni.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–7)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 5 kwietnia 1992 Singapur Twarda Australia Simon Youl 4:6, 1:6
Finalista 2. 9 stycznia 1994 Doha Twarda Szwecja Stefan Edberg 3:6, 2:6
Finalista 3. 20 lutego 1994 Filadelfia Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Michael Chang 3:6, 2:6
Zwycięzca 1. 15 stycznia 1995 Dżakarta Twarda Czechy Radomír Vašek 7:5, 7:5
Finalista 4. 19 lutego 1995 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Todd Martin 6:7(2), 4:6
Finalista 5. 5 marca 1995 Rotterdam Dywanowa (hala) Holandia Richard Krajicek 6:7(5), 4:6
Finalista 6. 24 marca 1996 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Michael Chang 5:7, 1:6, 1:6
Finalista 7. 30 sierpnia 1998 Boston Twarda Stany Zjednoczone Michael Chang 3:6, 4:6

Gra podwójna (54–40)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 14 stycznia 1990 Auckland Twarda Izrael Gilad Blum Stany Zjednoczone Kelly Jones
Stany Zjednoczone Robert Van’t Hof
6:7, 0:6
Finalista 2. 11 marca 1990 Casablanca Ceglana Holandia Mark Koevermans Australia Todd Woodbridge
Australia Simon Youl
3:6, 1:6
Finalista 3. 29 lipca 1990 Hilversum Ceglana Holandia Mark Koevermans Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
5:7, 5:7
Zwycięzca 1. 11 listopada 1990 Moskwa Dywanowa (hala) Holandia Hendrik Jan Davids Australia John Fitzgerald
Szwecja Anders Järryd
6:4, 7:6
Finalista 4. 6 stycznia 1991 Adelaide Twarda Holandia Mark Koevermans Południowa Afryka Wayne Ferreira
Południowa Afryka Stefan Kruger
4:6, 6:4, 4:6
Zwycięzca 2. 7 kwietnia 1991 Estoril Ceglana Holandia Mark Koevermans Holandia Tom Nijssen
Czechy Cyril Suk
6:3, 6:3
Finalista 5. 28 kwietnia 1991 Monte Carlo Ceglana Holandia Mark Koevermans Stany Zjednoczone Luke Jensen
Australia Laurie Warder
7:5, 6:7, 4:6
Zwycięzca 3. 16 czerwca 1991 Rosmalen Trawiasta Holandia Hendrik Jan Davids Holandia Richard Krajicek
Holandia Jan Siemerink
6:3, 7:6
Zwycięzca 4. 27 października 1991 Guarujá Twarda Holandia Jacco Eltingh Stany Zjednoczone Bret Garnett
Stany Zjednoczone Todd Nelson
6:3, 7:5
Finalista 6. 1 marca 1992 Rotterdam Dywanowa (hala) Holandia Mark Koevermans Niemcy Marc-Kevin Goellner
Niemcy David Prinosil
2:6, 7:6, 6:7
Finalista 7. 21 czerwca 1992 Genua Ceglana Holandia Mark Koevermans Stany Zjednoczone Shelby Cannon
Stany Zjednoczone Greg Van Emburgh
1:6, 1:6
Zwycięzca 5. 26 lipca 1992 Hilversum Ceglana Holandia Mark Koevermans Szwecja Marten Renström
Szwecja Mikael Tillström
6:7, 6:1, 6:4
Zwycięzca 6. 30 sierpnia 1992 Schenectady Twarda Holandia Jacco Eltingh Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
6:3, 6:4
Zwycięzca 7. 10 stycznia 1993 Kuala Lumpur Twarda Holandia Jacco Eltingh Szwecja Henrik Holm
Norwegia Bent-Ove Pedersen
7:5, 6:3
Finalista 8. 17 stycznia 1993 Dżakarta Twarda Holandia Jacco Eltingh Włochy Diego Nargiso
Francja Guillaume Raoux
6:7, 7:6, 3:6
Finalista 9. 14 lutego 1993 Memphis Twarda (hala) Holandia Jacco Eltingh Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
5:7, 2:6
Finalista 10. 25 kwietnia 1993 Monte Carlo Ceglana Holandia Mark Koevermans Szwecja Stefan Edberg
Czechy Petr Korda
6:3, 2:6, 6:7
Zwycięzca 8. 9 maja 1993 Hamburg Ceglana Holandia Mark Koevermans Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
6:4, 6:7, 7:6
Zwycięzca 9. 16 maja 1993 Rzym Ceglana Holandia Jacco Eltingh Południowa Afryka Wayne Ferreira
Australia Mark Kratzmann
6:4, 7:6
Zwycięzca 10. 1 sierpnia 1993 Hilversum Ceglana Holandia Jacco Eltingh Holandia Hendrik Jan Davids
Belgia Libor Pimek
4:6, 6:2, 7:5
Zwycięzca 11. 3 października 1993 Kuala Lumpur Twarda (hala) Holandia Jacco Eltingh Szwecja Jonas Björkman
Szwecja Lars-Anders Wahlgren
7:5, 4:6, 7:6
Finalista 11. 24 października 1993 Pekin Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Stany Zjednoczone Paul Annacone
Stany Zjednoczone Doug Flach
6:7, 3:6
Zwycięzca 12. 14 listopada 1993 Moskwa Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Szwecja Jan Apell
Szwecja Jonas Björkman
6:1, krecz
Zwycięzca 13. 28 listopada 1993 Johannesburg Twarda (hala) Holandia Jacco Eltingh Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
7:6, 7:6, 6:4
Zwycięzca 14. 29 stycznia 1994 Australian Open, Melbourne Twarda Holandia Jacco Eltingh Zimbabwe Byron Black
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
6:7, 6:3, 6:4, 6:3
Zwycięzca 15. 20 lutego 1994 Filadelfia Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Stany Zjednoczone Jim Grabb
Stany Zjednoczone Jared Palmer
6:3, 6:4
Finalista 12. 27 lutego 1994 Rotterdam Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Wielka Brytania Jeremy Bates
Szwecja Jonas Björkman
4:6, 1:6
Zwycięzca 16. 21 marca 1994 Miami Twarda Holandia Jacco Eltingh Bahamy Mark Knowles
Stany Zjednoczone Jared Palmer
7:6, 7:6
Finalista 13. 24 lipca 1994 Stuttgart Ceglana Holandia Jacco Eltingh Stany Zjednoczone Scott Melville
Południowa Afryka Piet Norval
6:7, 5:7
Finalista 14. 21 sierpnia 1994 New Haven Twarda Holandia Jacco Eltingh Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
4:6, 6:7
Finalista 15. 28 sierpnia 1994 Schenectady Twarda Holandia Jacco Eltingh Szwecja Jan Apell
Szwecja Jonas Björkman
4:6, 6:7
Zwycięzca 17. 10 września 1994 US Open, Nowy Jork Twarda Holandia Jacco Eltingh Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:3, 7:6
Zwycięzca 18. 2 października 1994 Kuala Lumpur Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Lars-Anders Wahlgren
6:0, 7:5
Zwycięzca 19. 9 października 1994 Sydney Twarda (hala) Holandia Jacco Eltingh Zimbabwe Byron Black
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
6:4, 7:6
Zwycięzca 20. 6 listopada 1994 Paryż Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Zimbabwe Byron Black
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
3:6, 7:6, 7:5
Zwycięzca 21. 13 listopada 1994 Moskwa Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Południowa Afryka David Adams
Rosja Andriej Olchowski
walkower
Finalista 16. 26 lutego 1995 Filadelfia Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Stany Zjednoczone Jim Grabb
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
6:7, 7:6, 3:6
Zwycięzca 22. 30 kwietnia 1995 Monte Carlo Ceglana Holandia Jacco Eltingh Argentyna Luis Lobo
Hiszpania Javier Sánchez
6:3, 6:4
Zwycięzca 23. 10 czerwca 1995 French Open, Paryż Ceglana Holandia Jacco Eltingh Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Magnus Larsson
6:7, 6:4, 6:1
Zwycięzca 24. 25 czerwca 1995 Halle Trawiasta Holandia Jacco Eltingh Rosja Jewgienij Kafielnikow
Rosja Andriej Olchowski
6:2, 3:6, 6:3
Zwycięzca 25. 15 października 1995 Tokio Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Szwajcaria Jakob Hlasek
Stany Zjednoczone Patrick McEnroe
7:6, 6:4
Zwycięzca 26. 29 października 1995 Essen Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Czechy Cyril Suk
Czechy Daniel Vacek
7:5, 6:4
Zwycięzca 27. 12 listopada 1995 Sztokholm Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
3:6, 6:2, 7:6
Finalista 17. 27 listopada 1995 Eindhoven Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
6:7, 6:7, 6:3, 6:7
Finalista 18. 7 stycznia 1996 Doha Twarda Holandia Jacco Eltingh Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:7, 3:6
Zwycięzca 28. 25 sierpnia 1996 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Patrick Galbraith Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
7:6, 6:3
Finalista 19. 8 września 1996 US Open, Nowy Jork Twarda Holandia Jacco Eltingh Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:4, 6:7, 6:7
Zwycięzca 29. 20 października 1996 Tuluza Twarda (hala) Holandia Jacco Eltingh Francja Olivier Delaître
Francja Guillaume Raoux
6:3, 7:5
Finalista 20. 27 października 1996 Stuttgart Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Kanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
6:3, 4:6, 3:6
Zwycięzca 30. 3 listopada 1996 Paryż Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Rosja Jewgienij Kafielnikow
Czechy Daniel Vacek
6:4, 4:6, 7:6
Zwycięzca 31. 5 stycznia 1997 Doha Twarda Holandia Jacco Eltingh Szwecja Patrik Fredriksson
Szwecja Magnus Norman
6:3, 6:2
Finalista 21. 12 stycznia 1997 Sydney Twarda Holandia Jan Siemerink Argentyna Luis Lobo
Hiszpania Javier Sánchez
4:6, 7:6, 3:6
Zwycięzca 32. 9 marca 1997 Rotterdam Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Belgia Libor Pimek
Południowa Afryka Byron Talbot
7:6, 6:4
Finalista 22. 27 kwietnia 1996 Monte Carlo Ceglana Holandia Jacco Eltingh Stany Zjednoczone Donald Johnson
Stany Zjednoczone Francisco Montana
6:7, 6:2, 6:7
Zwycięzca 33. 22 czerwca 1997 Rosmalen Trawiasta Holandia Jacco Eltingh Stany Zjednoczone Trevor Kronemann
Australia David Macpherson
6:4, 7:5
Finalista 23. 5 lipca 1997 Wimbledon, Londyn Trawiasta Holandia Jacco Eltingh Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:7(4), 6:7(7), 7:5, 3:6
Zwycięzca 34. 24 sierpnia 1997 Boston Twarda Holandia Jacco Eltingh Stany Zjednoczone Dave Randall
Stany Zjednoczone Jack Waite
6:4, 6:2
Zwycięzca 35. 28 września 1997 Tuluza Twarda (hala) Holandia Jacco Eltingh Francja Jean-Philippe Fleurian
Białoruś Maks Mirny
6:3, 7:6
Zwycięzca 36. 2 listopada 1997 Paryż Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
6:2, 7:6
Zwycięzca 37. 1 marca 1998 Filadelfia Twarda (hala) Holandia Jacco Eltingh Australia David Macpherson
Stany Zjednoczone Richey Reneberg
7:6, 6:7, 6:2
Zwycięzca 38. 8 marca 1998 Rotterdam Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Wielka Brytania Neil Broad
Południowa Afryka Piet Norval
7:6, 6:3
Zwycięzca 39. 19 kwietnia 1998 Barcelona Ceglana Holandia Jacco Eltingh Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Rick Leach
7:5, 6:0
Zwycięzca 40. 26 kwietnia 1998 Monte Carlo Ceglana Holandia Jacco Eltingh Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:4, 6:2
Zwycięzca 41. 6 czerwca 1998 French Open, Paryż Ceglana Holandia Jacco Eltingh Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:3, 3:6, 6:3
Zwycięzca 42. 4 lipca 1998 Wimbledon, Londyn Trawiasta Holandia Jacco Eltingh Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
2:6, 6:4, 7:6, 5:7, 10:8
Zwycięzca 43. 9 sierpnia 1998 Amsterdam Ceglana Holandia Jacco Eltingh Słowacja Dominik Hrbatý
Słowacja Karol Kučera
6:3, 6:2
Zwycięzca 44. 30 sierpnia 1998 Boston Twarda Holandia Jacco Eltingh Południowa Afryka Chris Haggard
Stany Zjednoczone Jack Waite
6:3, 6:2
Finalista 24. 4 października 1998 Tuluza Twarda (hala) Holandia Jan Siemerink Francja Olivier Delaître
Francja Fabrice Santoro
2:6, 4:6
Finalista 25. 8 listopada 1998 Paryż Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
4:6, 2:6
Zwycięzca 45. 22 listopada 1998 Hartford Dywanowa (hala) Holandia Jacco Eltingh Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:4, 6:2, 7:5
Finalista 26. 17 stycznia 1999 Sydney Twarda Stany Zjednoczone Patrick Galbraith Kanada Sébastien Lareau
Kanada Daniel Nestor
3:6, 4:6
Zwycięzca 46. 18 kwietnia 1999 Barcelona Ceglana Rosja Jewgienij Kafielnikow Włochy Massimo Bertolini
Włochy Cristian Brandi
7:5, 6:3
Finalista 27. 9 maja 1999 Hamburg Ceglana Stany Zjednoczone Jared Palmer Australia Wayne Arthurs
Australia Andrew Kratzmann
6:2, 6:7(5), 2:6
Finalista 28. 13 czerwca 1999 Halle Trawiasta Stany Zjednoczone Jared Palmer Szwecja Jonas Björkman
Australia Patrick Rafter
3:6, 5:7
Finalista 29. 3 lipca 1999 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Jared Palmer Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
7:6(10), 3:6, 4:6, 6:7(4)
Zwycięzca 47. 8 sierpnia 1999 Amsterdam Ceglana Holandia Sjeng Schalken Stany Zjednoczone Devin Bowen
Izrael Ejal Ran
6:3, 6:2
Zwycięzca 48. 22 sierpnia 1999 Indianapolis Twarda Stany Zjednoczone Jared Palmer Francja Olivier Delaître
Indie Leander Paes
6:3, 6:4
Finalista 30. 7 listopada 1999 Paryż Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Jared Palmer Kanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
6:7(7), 5:7
Finalista 31. 26 marca 2000 Indian Wells Twarda Australia Sandon Stolle Stany Zjednoczone Alex O’Brien
Stany Zjednoczone Jared Palmer
4:6, 6:7(5)
Finalista 32. 23 kwietnia 2000 Monte Carlo Ceglana Australia Sandon Stolle Południowa Afryka Wayne Ferreira
Rosja Jewgienij Kafielnikow
3:6, 6:2, 1:6
Finalista 33. 30 kwietnia 2000 Barcelona Ceglana Australia Sandon Stolle Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Mikael Tillström
2:6, 7:6(2), 6:7(5)
Finalista 34. 10 czerwca 2000 French Open, Paryż Ceglana Australia Sandon Stolle Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:7(7), 4:6
Finalista 35. 25 czerwca 2000 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Australia Sandon Stolle Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
4:6, 7:6(5), 6:7(5)
Finalista 36. 8 lipca 2000 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia Sandon Stolle Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 4:6, 1:6
Zwycięzca 49. 22 października 2000 Szanghaj Twarda Holandia Sjeng Schalken Czechy Petr Pála
Czechy Pavel Vízner
6:2, 3:6, 6:4
Zwycięzca 50. 12 listopada 2000 Lyon Dywanowa (hala) Australia Sandon Stolle Chorwacja Ivan Ljubičić
Stany Zjednoczone Jack Waite
6:1, 6:7, 7:6
Finalista 37. 19 listopada 2000 Paryż Dywanowa (hala) Kanada Daniel Nestor Szwecja Nicklas Kulti
Białoruś Maks Mirny
4:6, 5:7
Zwycięzca 51. 4 lutego 2001 Mediolan Dywanowa (hala) Holandia Sjeng Schalken Szwecja Johan Landsberg
Belgia Tom Vanhoudt
7:6(5), 7:6(4)
Zwycięzca 52. 24 czerwca 2001 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Holandia Sjeng Schalken Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
6:4, 6:4
Zwycięzca 53. 22 lipca 2001 Amsterdam Ceglana Holandia Sjeng Schalken Hiszpania Àlex Corretja
Argentyna Luis Lobo
6:4, 6:2
Finalista 38. 21 kwietnia 2002 Monte Carlo Ceglana Rosja Jewgienij Kafielnikow Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
3:6, 6:3, 7–10
Zwycięzca 54. 8 czerwca 2002 French Open, Paryż Ceglana Rosja Jewgienij Kafielnikow Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
7:5, 6:4
Finalista 39. 23 czerwca 2002 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Stany Zjednoczone Brian MacPhie Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
6:7(6), 7:6(6), 4:6
Finalista 40. 7 czerwca 2003 French Open, Paryż Ceglana Rosja Jewgienij Kafielnikow Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(3), 3:6

Gra mieszana (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 7 czerwca 1991 French Open, Paryż Ceglana Holandia Caroline Vis Czechy Helena Suková
Czechy Cyril Suk
6:3, 4:6, 1:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]