Przejdź do zawartości

David Adams (tenisista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Adams
Państwo

 Południowa Afryka

Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1970
Durban

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1989

Zakończenie kariery

2003

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

131 (24 października 1994)

Australian Open

1R (1996)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

19

Najwyżej w rankingu

9 (21 lutego 1994)

Australian Open

3R (1994, 1999, 2001, 2002)

Roland Garros

F (1992)

Wimbledon

SF (2000)

US Open

SF (1993)

David Dixie Adams (ur. 5 stycznia 1970 w Durbanie) – południowoafrykański tenisista, zwycięzca Australian Open 1999 i French Open 2000 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1989–2003 grał jako zawodowiec, skupiając swoje umiejętności głównie w grze podwójnej. Do jego największych osiągnięć w grze pojedynczej zalicza się zwycięstwo w zawodach kategorii ATP Challenger Tour w Perth (sezon 1993) oraz półfinały rozgrywek ATP World Tour w Rosmalen i Pekinie (oba w 1994). Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był pod koniec października 1994 roku na 131. miejscu.

W grze podwójnej, w roku 1992 doszedł wspólnie z Andriejem Olchowskim do finału wielkoszlemowego French Open. Mecz o tytuł przegrał z deblem Jakob HlasekMarc Rosset 6:7, 7:6, 5:7. Łącznie 52 razy był w finałach turniejów ATP World Tour, z których 19 wygrał. Najwyżej w zestawieniu deblistów był w lutym 1994 roku na 9. pozycji.

W roku 2000 wystartował w igrzyskach olimpijskich w Sydney. W parze z Johnem-Laffniem de Jagerem doszedł do półfinału debla w którym przegrał z Kanadyjczykami Sébastienem Lareau i Danielem Nestorem. Spotkanie o brązowy medal przegrał z parą Àlex CorretjaAlbert Costa 6:2, 4:6, 3:6.

W 1999 roku wygrał Australian Open w grze mieszanej. Partnerką Adamsa była Mariaana de Swardt. W finale pokonał 6:4, 4:6, 7:6(5) parę Maks MirnySerena Williams[1]. Rok później para z RPA triumfowała w zmaganiach gry mieszanej podczas French Open, po zwycięstwie w finale 6:3, 3:6, 6:3 z Rennae Stubbs i Toddem Woodbridge’em.

Od roku 1997 do 2003 reprezentował RPA w Pucharze Davisa (w grze podwójnej). Przez ten czas rozegrał w barwach narodowych 6 meczów, z których 4 wygrał i 2 przegrał.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (2–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 30 stycznia 1999 Australian Open, Melbourne Twarda Południowa Afryka Mariaan de Swardt Stany Zjednoczone Serena Williams
Białoruś Maks Mirny
6:4, 4:6, 7:6(5)
Zwycięzca 2. 10 czerwca 2000 French Open, Paryż Ceglana Południowa Afryka Mariaan de Swardt Australia Rennae Stubbs
Australia Todd Woodbridge
6:3, 3:6, 6:3

Gra podwójna (19–33)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 3 maja 1992 Monachium Ceglana Holandia Menno Oosting Australia Carl Limberger
Czechosłowacja Tomáš Anzari
3:6, 7:5, 6:3
Finalista 1. 8 czerwca 1992 French Open, Paryż Ceglana Rosja Andriej Olchowski Szwajcaria Jakob Hlasek
Szwajcaria Marc Rosset
6:7, 7:6, 5:7
Finalista 2. 15 listopada 1992 Moskwa Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Południowa Afryka Marius Barnard
Południowa Afryka John-Laffnie de Jager
4:6, 6:3, 6:7
Finalista 3. 28 lutego 1993 Rotterdam Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Szwecja Henrik Holm
Szwecja Anders Järryd
4:6, 6:7
Zwycięzca 2. 7 marca 1993 Kopenhaga Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Czechy Martin Damm
Czechy Daniel Vacek
6:3, 3:6, 6:3
Zwycięzca 3. 4 kwietnia 1993 Estoril Ceglana Rosja Andriej Olchowski Holandia Menno Oosting
Niemcy Udo Riglewski
6:3, 7:5
Finalista 4. 13 czerwca 1993 Rosmalen Trawiasta Rosja Andriej Olchowski Stany Zjednoczone Patrick McEnroe
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
6:7, 6:1, 4:6
Finalista 5. 19 września 1993 Bordeaux Twarda Rosja Andriej Olchowski Argentyna Pablo Albano
Argentyna Javier Frana
6:7, 6:4, 3:6
Finalista 6. 17 października 1993 Bolzano Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Holandia Hendrik Jan Davids
Południowa Afryka Piet Norval
3:6, 2:6
Finalista 7. 9 stycznia 1994 Adelaide Twarda Zimbabwe Byron Black Australia Andrew Kratzmann
Australia Mark Kratzmann
4:6, 3:6
Zwycięzca 4. 20 lutego 1994 Stuttgart Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
6:7, 6:4, 7:6
Zwycięzca 5. 20 marca 1994 Casablanca Ceglana Holandia Menno Oosting Włochy Cristian Brandi
Włochy Federico Mordegan
6:3, 6:4
Finalista 8. 3 kwietnia 1994 Osaka Twarda Rosja Andriej Olchowski Czechy Martin Damm
Australia Sandon Stolle
4:6, 4:6
Finalista 9. 31 lipca 1994 Hilversum Ceglana Rosja Andriej Olchowski Argentyna Daniel Orsanic
Holandia Jan Siemerink
4:6, 2:6
Zwycięzca 6. 7 sierpnia 1994 Kitzbühel Ceglana Rosja Andriej Olchowski Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
6:7, 6:3, 7:5
Finalista 10. 23 października 1994 Pekin Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Stany Zjednoczone Tommy Ho
Stany Zjednoczone Kent Kinnear
6:7, 3:6
Finalista 11. 13 listopada 1994 Moskwa Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
walkower
Zwycięzca 7. 15 stycznia 1995 Dżakarta Twarda Rosja Andriej Olchowski Haiti Ronald Agénor
Japonia Shūzō Matsuoka
7:5, 6:3
Zwycięzca 8. 12 lutego 1995 Marsylia Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Francja Jean-Philippe Fleurian
Francja Rodolphe Gilbert
6:1, 6:4
Zwycięzca 9. 10 marca 1996 Rotterdam Dywanowa (hala) Południowa Afryka Marius Barnard Holandia Hendrik Jan Davids
Czechy Cyril Suk
6:3, 5:7, 7:6
Finalista 12. 26 maja 1996 St. Pölten Ceglana Holandia Menno Oosting Czechy Ctislav Doseděl
Czechy Pavel Vízner
7:6, 4:6, 3:6
Finalista 13. 28 lipca 1996 Kitzbühel Ceglana Holandia Menno Oosting Belgia Libor Pimek
Południowa Afryka Byron Talbot
6:7, 3:6
Finalista 14. 15 września 1996 Bukareszt Ceglana Holandia Menno Oosting Szwecja David Ekerot
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
6:7, 6:7
Finalista 15. 29 września 1996 Bazylea Twarda (hala) Holandia Menno Oosting Rosja Jewgienij Kafielnikow
Czechy Daniel Vacek
3:6, 4:6
Zwycięzca 10. 23 lutego 1997 Antwerpia Twarda (hala) Francja Olivier Delaître Australia Sandon Stolle
Czechy Cyril Suk
3:6, 6:1, 6:2
Finalista 16. 2 marca 1997 Mediolan Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Argentyna Pablo Albano
Szwecja Peter Nyborg
4:6, 6:7
Finalista 17. 15 czerwca 1997 Halle Trawiasta Południowa Afryka Marius Barnard Niemcy Karsten Braasch
Niemcy Michael Stich
6:7, 3:6
Finalista 18. 9 listopada 1997 Moskwa Dywanowa (hala) Francja Fabrice Santoro Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
4:6, 3:6
Finalista 19. 10 maja 1998 Hamburg Ceglana Nowa Zelandia Brett Steven Stany Zjednoczone Donald Johnson
Stany Zjednoczone Francisco Montana
2:6, 5:7
Finalista 20. 24 maja 1998 St. Pölten Ceglana Zimbabwe Wayne Black Stany Zjednoczone Jim Grabb
Australia David Macpherson
4:6, 4:6
Finalista 21. 18 października 1998 Wiedeń Dywanowa (hala) Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Rosja Jewgienij Kafielnikow
Czechy Daniel Vacek
5:7, 3:6
Finalista 22. 25 października 1998 Ostrawa Dywanowa (hala) Czechy Pavel Vízner Niemcy Nicolas Kiefer
Niemcy David Prinosil
4:6, 3:6
Finalista 23. 7 lutego 1999 Marsylia Twarda (hala) Czechy Pavel Vízner Białoruś Maks Mirny
Rosja Andriej Olchowski
5:7, 6:7(7)
Zwycięzca 11. 21 lutego 1999 Rotterdam Dywanowa (hala) Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Wielka Brytania Neil Broad
Australia Peter Tramacchi
6:7, 6:3, 6:4
Finalista 24. 14 lutego 1999 Dubaj Twarda Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Zimbabwe Wayne Black
Australia Sandon Stolle
6:4, 1:6, 4:6
Finalista 25. 16 maja 1999 Rzym Ceglana Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Rick Leach
7:6, 1:6, 2:6
Zwycięzca 12. 11 lipca 1999 Båstad Ceglana Stany Zjednoczone Jeff Tarango Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Mikael Tillström
7:6(6), 6:4
Finalista 26. 22 sierpnia 1999 Waszyngton Twarda Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
Kanada Sébastien Lareau
5:7, 7:6(2), 3:6
Zwycięzca 13. 19 września 1999 Bournemouth Ceglana Stany Zjednoczone Jeff Tarango Niemcy Michael Kohlmann
Szwecja Nicklas Kulti
6:3, 6:7(5), 7:6(5)
Finalista 27. 3 października 1999 Tuluza Twarda (hala) Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Francja Olivier Delaître
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
6:3, 6:7(2), 4:6
Finalista 28. 31 października 1999 Stuttgart Twarda (hala) Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Szwecja Jonas Björkman
Zimbabwe Byron Black
7:6(6), 6:7(2), 0:6
Zwycięzca 14. 20 lutego 2000 Rotterdam Twarda (hala) Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Wielka Brytania Tim Henman
Rosja Jewgienij Kafielnikow
5:7, 6:2, 6:3
Zwycięzca 15. 27 lutego 2000 Londyn Twarda (hala) Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Stany Zjednoczone Jan-Michael Gambill
Stany Zjednoczone Scott Humphries
6:3, 6:7(7), 7:6(11)
Finalista 29. 16 kwietnia 2000 Estoril Ceglana Australia Joshua Eagle Stany Zjednoczone Donald Johnson
Południowa Afryka Piet Norval
4:6, 5:7
Zwycięzca 16. 7 maja 2000 Monachium Ceglana Południowa Afryka John-Laffnie de Jager Białoruś Maks Mirny
Serbia i Czarnogóra Nenad Zimonjić
6:4, 6:4
Finalista 30. 14 stycznia 2001 Auckland Twarda Argentyna Martín García Południowa Afryka Marius Barnard
Stany Zjednoczone Jim Thomas
6:7(10), 4:6
Finalista 31. 4 marca 2001 Acapulco Ceglana Argentyna Martín García Stany Zjednoczone Donald Johnson
Brazylia Gustavo Kuerten
3:6, 6:7(5)
Finalista 32. 10 marca 2002 Delray Beach Twarda Południowa Afryka Ben Ellwood Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
4:6, 7:6(5), 5–10
Finalista 33. 21 lipca 2002 Stuttgart Ceglana Argentyna Gastón Etlis Australia Joshua Eagle
Czechy David Rikl
3:6, 4:6
Zwycięzca 17. 15 września 2002 Taszkent Twarda Południowa Afryka Robbie Koenig Holandia Raemon Sluiter
Holandia Martin Verkerk
6:2, 7:5
Zwycięzca 18. 27 października 2002 Petersburg Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jared Palmer Gruzja Irakli Labadze
Rosja Marat Safin
7:6(8), 6:3
Zwycięzca 19. 12 stycznia 2003 Auckland Twarda Południowa Afryka Robbie Koenig Czechy Tomáš Cibulec
Czechy Leoš Friedl
7:6(5), 3:6, 6:3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adams, de Swardt win mixed doubles title. sportsillustrated.cnn.com, 13 lutego 2011. [dostęp 2011-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2007)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]