Przejdź do zawartości

Nakwiatkowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nakwiatkowate
Anthicidae
Latreille, 1809
Ilustracja
nakwiatek żółtonogi
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

czarnuchy

Rodzina

nakwiatkowate

Anthelephila cyanea

Nakwiatkowate (Anthicidae) – rodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych, serii (infrarzędu) Cucujiformia i nadrodziny czarnuchów. Liczy ponad 3500 opisanych gatunków. W zapisie kopalnym znana jest od barremu w kredzie[1].

Drobne, kilkumilimetrowe chrząszcze. Głowa prognatyczna, oddzielona od przedtułowia przewężeniem w kształcie stylika. Oczy duże, okrągłe do lekko nerkowatych. Skronie dobrze zaznaczone. Czułki 11-członowe, często grubiejące ku wierzchołkowi, osadzone przed oczami i po bokach głowy. Przedplecze o podstawie węższej od nasady pokryw. Tarczka niewielka, trójkątna. Pokrywy w obrysie od owalnych lub jajowatych do wydłużonych, przykrywające cały odwłok, bezładnie punktowane. Górna strona ciała wyraźnie owłosiona. Odnóża kroczne. Przednie biodra walcowate i położone blisko siebie, środkowe okrągławe i niekiedy oddzielone wyrostkiem śródpiersia, a tylne poprzeczne i rozsunięte wyrostkiem pierwszego segmentu odwłoka. Odwłok z 5 widocznymi segmentami, z wyjątkiem samców z rodzaju Formicomus, u których widać ich 6[2].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Biologia tych chrząszczy jest słabo poznana. Niektóre są pyłkożerne. Żyją na kwiatach, w ściółce, napływkach, gnijących szczątkach roślin, kompostowniach, stertach słomy i szklarniach. Większość gatunków jest psammofilna, a niektóre to halofile[2].

Rozprzestrzenienie

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina rozsiedlona na całym świecie, przy czym większość występuje w tropikach[2]. W Europie występuje około 330 gatunków[3], z czego w Polsce potwierdzono występowanie 22[4] (zobacz: nakwiatkowate Polski).

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Takson ten wprowadzony został w 1809 roku przez Pierre’a-André Latreille’a[5].

Rodzina ta podzielona jest na 8 podrodzin[5]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dmitry Telnov, Andris Bukejs. Catalogue and composition of fossil Anthicidae and Ischaliidae (Insecta: Coleoptera). „Palaeontologia Electronica”. 22.1 (18A), s. 1-27, 2019. DOI: 10.26879/885. 
  2. a b c Daniel Kubisz, Przemysław Szwałko: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 80. Nakwiatkowate - Anthicidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1998.
  3. Anthicidae na Fauna Europaea. [dostęp 2014-05-27].
  4. Grzywocz J., Szołtys H., Wanat M., Greń C., Ruta R., Królik R.. Chrząszcze (Coleoptera) Śląska Dolnego i Górnego – dotychczasowy stan poznania oraz nowe dane faunistyczne: Anthicidae. „Acta entomologica silesiana”. 27, 2019. 
  5. a b Patrice Bouchard i inni, Family-group names in Coleoptera (Insecta), „ZooKeys”, 88, 2011, s. 1-972, DOI10.3897/zookeys.88.807.