memnun
Türkçe
[değiştir]Belirteç
[değiştir]memnun memnun (belirtme hâli memnunu, çoğulu memnunlar)
- herhangi bir olaydan veya durumdan ötürü sevinç duyarak, kıvançlı, mutlu olarak
- Halk, oyunun bittiğini anlayarak memnun, sessizce tiyatroyu boşalttılar. - M. Ş. Esendal
Çeviriler
[değiştir]çeviriler
Ön ad
[değiştir]memnun (karşılaştırma daha memnun, üstünlük en memnun)
- herhangi bir olaydan veya durumdan ötürü sevinç duyan, kıvançlı, mutlu
- Ben yine memnunum senden evladım. Sana ben bu bapta kusur bulmadım. - E. B. Koryürek
Çeviriler
[değiştir]çeviriler
|
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "memnun" maddesi
Gagavuzca
[değiştir]Ön ad
[değiştir]memnun
- hoşnut, memnun