Przejdź do zawartości

Liczby deficytowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Liczba deficytowa (liczba niedostateczna[1]) – liczba naturalna, której suma (dodatnich) dzielników właściwych jest mniejsza od niej, to znaczy zachodzi dla niej nierówność gdzie to funkcja sigma.

Liczbami deficytowymi są liczby pierwsze oraz ich potęgi, a także dzielniki liczb doskonałych i deficytowych[2][3][4], w szczególności deficytowe są potęgi dwójki. W parze liczb zaprzyjaźnionych większa z nich jest deficytowa[4].

Istnieje nieskończenie wiele liczb deficytowych, zarówno parzystych, jak i nieparzystych. W przedziale jest przynajmniej jedna liczba deficytowa[5].

n-ta liczba deficytowa 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 ...(ciąg publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać A005100 w OEIS)
wartość liczbowa 1 2 3 4 5 7 8 9 10 11 13 14 15 16 17 19 21 22 23

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szczepan Jeleński: Śladami Pitagorasa. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1995, s. 103. ISBN 83-02-02857-6.
  2. Eric W. Weisstein, Deficient number, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). (ang.).
  3. number game, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-05-06] (ang.).
  4. a b deficient number [online], planetmath.org [dostęp 2018-06-03].
  5. József Sándor, Dragoslav Mitrinovic, Borislav Cristici: Handbook of number theory I. ISBN 1-4020-4215-9. (ang.).